Траян Вайніловіч

Траян Вайніловіч
Сыракомля
войскі новагародскі[d]
Папярэднік	Станіслаў Чаркоўскі[d]
3-і падчашы мсціслаўскі[d] з 20 лютага 1646
Папярэднік	Крыштаф Каменскі[d]
Пераемнік	Людвік Казімір Вайніловіч
Смерць	17 снежня 1675(1675-12-17)[1][2]
Род	Вайніловічы[3]
Бацька	Стэфан Вайніловіч[d][4]
Маці	Ева з Падольцаў[d][4]
Жонка	Юстына з Палубінскіх[d][5][6][…] і Гальшка з Гарабурдаў[d][1][2]
Дзеці	Соф’я з Вайніловічаў[d][1], Ян Тэадор Вайніловіч[d][1], Павел Вайніловіч[d][1], Міхал Вайніловіч[d][1], Кацярына з Вайніловічаў[d][1], Тэрэза з Вайніловічаў[d][1] і Гальшка з Вайніловічаў[d][1]
Бітвы	Аблога Ляхавічаў[d]

Траян Вайніловіч (пам. 1675) — ураднік Вялікага Княства Літоўскага.

Паходзіў са шляхецкага роду Вайніловічаў герба «Сыракомля». Сын Стэфана Вайніловіча (памёр да 1623 г.), падстолія слонімскага і заснавальніка барышынскай лініі. Меў брата Тамаша.

Быў падчашым новагародскім з 1648 года, войскім у 1654 годзе і падкаморым з 1673 года. Адзначыўся пры абароне Ляхавіцкага замка ад расійскіх войск у 1660 годзе.

У 1653 г. набыў маёнтак Барышын ад Аляксандра Шэмета, ад якога паходзіць назва лініі Вайніловічаў.

Меў значны ўплыў у Новагародскім ваяводстве, нават князь Багуслаў Радзівіл прасіў яго аб падтрымцы ўласных спраў на ваяводскім сойміку у 1666 г.

Памёр у 1675 годзе.

Каля 1652 года ў шлюбе з Юстынай, дачкой Станіслава Палубінскага, харужага і падкаморыя слонімскага.

• Рыбчонак С. Радавод Вайніловічаў гербу «Сыракомля» змененая // Герольд Litherland. Горадня-Менск. 2011. — № 18. — С.116-123

1. ↑ ^{а б в г д е ё ж з} Augusiewicz S. Przyczynek do badań nad szlachtą ruską w Wielkim Księstwie Litewskim. Część II. Genealogia Woyniłłowiczów z Boryszyna do początku XIX w. // Przegląd Wschodnioeuropejski — 2022. — Т. 13, вып. 2. — С. 14. — ISSN 2081-1128; 2450-0828 — doi:10.31648/PW.8445
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q131705621"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q28675185"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q131705652"></a>
2. ↑ ^{а б} Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VI, Ziemia nowogródzka i województwo nowogródzkie XV–XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2024. — С. 157. — 524 с. — ISBN 978-83-66911-67-3
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q11713056"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q134300399"></a>
3. ↑ Augusiewicz S. Przyczynek do badań nad szlachtą ruską w Wielkim Księstwie Litewskim. Część II. Genealogia Woyniłłowiczów z Boryszyna do początku XIX w. // Przegląd Wschodnioeuropejski — 2022. — Т. 13, вып. 2. — С. 13. — ISSN 2081-1128; 2450-0828 — doi:10.31648/PW.8445
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q131705621"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q28675185"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q131705652"></a>
4. ↑ ^{а б} Augusiewicz S. Przyczynek do badań nad szlachtą ruską w Wielkim Księstwie Litewskim. Część II. Genealogia Woyniłłowiczów z Boryszyna do początku XIX w. // Przegląd Wschodnioeuropejski — 2022. — Т. 13, вып. 2. — С. 11. — ISSN 2081-1128; 2450-0828 — doi:10.31648/PW.8445
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q131705621"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q28675185"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q131705652"></a>
5. ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 9, Województwo mścisławskie XVI‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2019. — С. 111. — ISBN 978-83-65880-76-5
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q121092284"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q11686050"></a>
6. ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 387.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562"></a>