Унутраныя Гебрыдскія астравы

Унутраныя Гебрыды
	англ. Inner Hebrides
Характарыстыкі
Агульная плошча	4 158 км²
Насельніцтва	18 948 чал. (2011)
Шчыльнасць насельніцтва	4,56 чал./км²
Размяшчэнне
	57°19′39″ пн. ш. 6°14′52″ з. д.HGЯO
Акваторыя	Атлантычны акіян
Краіна	Вялікабрытанія;
Рэгіён	Шатландыя
	Унутраныя Гебрыды
	Унутраныя Гебрыды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Унутраныя Гебрыды (англ.: Inner Hebrides, шатл. гэл.: Na h-Eileanan a-staigh) — архіпелаг каля заходняга ўзбярэжжа Вялікабрытаніі, частка Гебрыдскіх астравоў.

Геаграфія

Архіпелаг складаецца з 36 заселеных і 43 незаселеных астравоў плошчай звыш 30 га. Найбуйнейшы — Скай. Агульная плошча Унутраных Гебрыдаў — 4158 кв.км, насельніцтва — 18 948 чалавек (2011).

На Унутраных Гебрыдах распаўсюджана менш відаў жывёл, чым на суседнім в. Вялікабрытанія. Тым не менш, некаторыя з гебрыдскіх птушак практычна не сустракаюцца ў Англіі (арлан-белахвост, звычайны чысцік, Pyrrhocorax pyrrhocorax (руск.) (бел.). Водзяцца цюлені — звычайны і доўгаморды.

Гісторыя

Людзі з'явіліся на архіпелагу ў эпоху неаліту. У Сярэднявеччы яго тэрыторыя належала каралеўству Дал Рыяда, а затым — каралеўству Астравоў. Паводле Перцкага дагавора Унутраныя Гебрыды перайшлі да Шатландыі, а ў 1707 г. яны сталі часткай каралеўства Вялікабрытанія.

Эканоміка

Цяперашнія іх жыхары займаюцца фермерствам, рыбнай лоўляй, вытворчасцю віскі. Развіваецца турыстычная галіна. Так, наведванне Гебрыдаў натхніла Мендэльсона на стварэнне «Фінгалавай пячоры».