Ураўненне Планка

Ураўненне Планка, ураўненне Планка — Эйнштэйна, суадносіны Планка — Эйнштэйна, квантавая формула Планка — формула, якая звязвае энергію фатона з яго частатой:

${\displaystyle E=h\nu ,}$

дзе

• E — энергія фатона,
• h — пастаянная Планка,
• ${\displaystyle \nu }$ — частата фатона (кванта)

З'яўляецца неад'емнай часткай квантавай механіцы і фактычна яе пачаткам.

Ураўненне было ўстаноўлена нямецкім вучоным Максам Планкам.

Залежнасць паміж энергіяй і частатой ва ўраўненні лінейная, а пастаянная Планка з'яўляецца пастаяннаю прапарцыянальнасці.

Улічваючы суадносіны паміж скорасцю святла, яго частатой і даўжынёй хвалі

${\displaystyle \nu ={\frac {\omega }{2\pi }}={\frac {c}{\lambda }}}$

(дзе ${\displaystyle \omega }$ — кругавая частата фатона, ${\displaystyle \lambda }$ — даўжыня хвалі, c — скорасць святла ў вакууме), ураўненне Планка можна запісаць у выглядзе

${\displaystyle E=\hbar \omega =h\left({\frac {c}{\lambda }}\right),}$

дзе

• ${\displaystyle \hbar ={\frac {h}{2\pi }}}$ — пастаянная Дзірака.