Фелікс Нікадзім Цеханавецкі

Фелікс Нікадзім Цеханавецкі
староста опсаўскі[d] 1737 — 1746
24-ы староста мсціслаўскі 2 сакавіка 1730 — 25 чэрвеня 1734
Папярэднік	Ян Казімір Лендарф[d]
Пераемнік	Аляксандр Валовіч[d]
харунжы браслаўскі[d] 1724 — 1747
пасол на Сойм Рэчы Паспалітай[d]
27-ы староста мсціслаўскі сакавік 1738 — 2 мая 1747
Папярэднік	Крыштаф Валовіч[d]
Пераемнік	Крыштаф Валовіч[d]
Нараджэнне	каля 1698[1]
Смерць	2 мая 1747(1747-05-02)[2]
Род	Цеханавецкія
Бацька	Іпаліт Канстанцін Цеханавецкі[1]
Маці	Феліцыяна з Падбярэзскіх[d]
Жонка	Крысціна з Абрамовічаў[d][2][1]
Дзеці	Юзаф Цеханавецкі[1], Міхал Цеханавецкі[d][1], Ян Цеханавецкі[d][1], Станіслаў Цеханавецкі[d][1], Ксаверый Цеханавецкі[d][1] і Ганна з Цеханавецкіх[d][1]

Фелікс Нікадзім Цеханавецкі (польск.: Feliks Nikodem Ciechanowiecki) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.

Паходзіў з магнацкага роду Цеханавецкіх герба «Дуброва». Староста мсціслаўскі ў 1730 годзе і опсаўскі ў 1697 годзе, браслаўскі харунжы ў 1724—1746/1747 гадах.

Як пасол на элекцыйны сойм 1697 года і дэпутат ад Полацкага ваяводства падпісаў pacta conventa Аўгуста Моцнага ў 1697 годзе^[3].

Пасол на сойм 1730 года ад Браслаўскага павета^[4].

• Teka Gabryela Junoszy Podoskiego. T. IV / wyd. przez Kazimirza Jarochowskiego. — Poznań: N. Kamieński i Spółka, 1856. — S. 12.
• Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: spisy. T. I. Województwo wileńskie XIV—XVIII wiek / pod red. A. Rachuby; oprac. H. Lulewicz, A. Rachuba, P. P. Romaniuk; przy współpracy Uł. Jemialianczuka i A. Macuka; Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk. — Warszawa: DiG, 2004. — 764 s. — S. 637.