Фелікс Фёдаравіч Гумен

Фелікс Фёдаравіч Гумен (нар. 28 сакавіка 1941, в. Кальцова, Амурская вобласць, РСФСР) — беларускі мастак-акварэліст, адзін з пачынальнікаў Віцебскай школы акварэлі.

Нарадзіўся 28 сакавіка 1941 года ў вёсцы Кальцова Амурскай вобласці.

Скончыў Віцебскі педагагічны інстытут у 1962 годзе. У 1965—1974 гадах выкладаў у ім.

Член Беларускага саюза мастакоў з 1967 года.

Аўтар эмацыянальна выразных, пераважна пленэрных, пейзажаў: «Сафійскі сабор у Полацку» (1967), «Наваполацк. Сонца над горадам» (1968), «Віцебскі дварок» (1975), «Ушацкія азёры» (1994), «Лагойшчына» (1995) і іншыя.

Нацюрморты вылучаюцца дакладнай перадачай фактуры рэчаў, формы: «Кветкі шыпшыны» (1967), «Камбала» (1970), «Клопаты гаспадыні» (1972), «Атрыбуты мастацтва» (1974), «Дзьмухаўцы» (1982), «Нацюрморт» (1990), «Званочкі з яра» (1995) і іншыя. Для творчасці характэрны шырокая манера пісьма, сакавіты колер, кантрасты святла і ценю.

• Гумен Фелікс Фёдаравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).