Феліцыян Піліп Валадковіч

Феліцыян Піліп Валадковіч
Радван
каталіцкі архібіскуп з 18 ліпеня 1762
Дыяцэзія	Руская ўніяцкая царква
Папярэднік	Фларыян Грабніцкі
Пераемнік	Леў Шаптыцкі
дыяцэзіяльны біскуп[d] з 22 лістапада 1758
Дыяцэзія	Уладзімірская і Берасцейская епархія
Папярэднік	Тэадозій Тэафіл Гадэбскі
Пераемнік	Адам-Антанін Струс-Младоўскі
дыяцэзіяльны біскуп[d] з 1731
Дыяцэзія	Холмская ўніяцкая епархія
Папярэднік	Yosyf Levytskyi[d]
Пераемнік	Максіміліян (Рыла)[d]
Адукацыя	Браўнсбергскі езуіцкі калегіум[d]
Дзейнасць	каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Нараджэнне	6 чэрвеня 1697(1697-06-06)
Смерць	12 лютага 1778(1778-02-12) (80 гадоў) Цумань, Валынскае ваяводства, Малапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая, Польшча
Дынастыя	Валадковічы
Бацька	Дамінік Алойзы Валадковіч[d]
Маці	Тэрэза з Янішэўскіх[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Феліцыян Піліп Валадковіч (1697—1778) — царкоўны дзеяч Рэчы Паспалітай. Уніяцкі епіскап холмскі і белзскі (з 1730), епіскап уладзімірскі і берасцейскі (з 1756), мітрапаліт кіеўскі, галіцкі і ўсяе Русі (з 1762).

Прадстаўнік шляхецкага роду Валадковічаў герба «Радван» зменены. Быў сынам менскага стольніка Дамініка Алаіза і Тэрэзы з Янішэўскіх^[1].

Займаў шэраг царкоўных пасадаў, з 1753 быў каад'ютарам мітрапаліта кіеўскага Фларыян Грабніцкага, потым зрабіўся мітрапалітам.

Кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі спрабаваў звінаваціць Феліцыяна Піліпа Валадковіча ў злоўжываннях, аднак Ватыкан абвясціў невінаватасць уладыкі (1770). Нягледзячы на гэта, цкаванне мітрапаліта з боку ўладаў Рэчы Паспалітай працягвалася да канца яго жыцця.

Стрыечны дзед Тадэвуша Рэйтана, пасла ад Новагародскага ваяводства ВКЛ на сойм 1773-75 гг.

• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.