Хрысціянскі рабочы саюз Фінляндыі

Хрысціянскі рабочы саюз Фінляндыі
Хрысціянскі рабочы саюз Фінляндыі
Дата заснавання	1906
Дата роспуску	1922
Краіна	Фінляндыя;
Сайт	sanajatyo.fi

Хрысціянскі рабочы саюз Фінляндыі (фінск.: Suomen Kristillisen Työväen Liitto, SKrTL; шведск.: Finlands kristliga arbetarförbund) — былая палітычная партыя ў Фінляндыі. Партыю ўзначальваў прамысловы рабочы Анці Каарнэ^[en] да 1918 года^[2].

Гісторыя

Партыя была заснавана ў 1906 годзе пасля ўсеагульнай забастоўкі 1905 года^[fi]. Яна мела радыкальны хрысціянска-сацыялістычны характар. Праграма партыі была шмат у чым падобная да праграмы Сацыял-дэмакратычнай партыі Фінляндыі, але хрысціянскія сацыялісты не маглі прымірыцца з атэізмам сацыял-дэмакратаў^[2]. Партыя мела дэвіз «на падставе хрысціянскай веры вызваліць наш народ ад прыгнёту капіталу»^[3].

У першыя гады існавання партыі яна падзялялася на дзве актыўныя групы; група, у якой дамінавалі святары, якія спадзяваліся, што партыя дазволіць ім заваяваць саюзнікаў у барацьбе з атэізмам, і група, якую ўзначальваў Анці Каарнэ, што імкнулася правесці сацыяльныя рэформы на аснове хрысціянскіх прынцыпаў. Аднак неўзабаве фракцыя, заснаваная на духавенстве, была маргіналізавана ў канкурэнцыі за арыентацыю партыі^[2].

На выбарах 1907 года партыя атрымала два месцы ў эдускунце і была прадстаўлена Каарнэ і Мацці Хеленіусам-Сеппяля^[en]^[2]. Партыя захавала абодва месцы на выбарах 1908 года, але ў 1909 годзе згубіла адно з месцаў^[4]. SKrTL захавала адно месца на выбарах у 1910 і 1911 гадах, але страціла сваё парламенцкае прадстаўніцтва на выбарах 1913 года.

На выбарах 1916 года партыя вярнула адно месца, якое яна зноў страціла на выбарах праз год.

У 1917 годзе партыя змяніла назву на Хрысціянскую рабочую партыю (фінск.: Kristillinen työväenpuolue). У наступныя гады Хеленіус-Сепяля адыграў важную ролю ў фарміраванні ідэалогіі партыі^[2]. Дзейнасць партыі была парушана грамадзянскай вайной у Фінляндыі. Партыя прытрымлівалася палітыкі нейтралітэту ў вайне, што было расцэнена белымі як пераход на бок чырвоных^[5].

Партыя атрымала два месцы ў 1919 годзе, але больш не ўдзельнічала ў выбарах^[6]. Партыя была распушчана, калі яе ключавыя лідары далучыліся да сацыял-дэмакратаў^[5].