Хімічная палярнасць![]() У хіміі палярнасць — гэта падзел электрычнага зарада, які прыводзіць да таго, што малекула або яе хімічныя групы маюць электрычны дыпольны момант з адмоўна зараджаным і станоўча зараджаным канцамі. Палярныя малекулы павінны ўтрымліваць адну або некалькі палярных сувязей з-за розніцы ў электраадмоўнасці паміж звязанымі атамамі. Малекулы, якія змяшчаюць палярныя сувязі, не маюць малекулярнай палярнасці, калі дыполі сувязяў кампенсуюць адна адну дзякуючы сіметрыі. Палярныя малекулы ўзаемадзейнічаюць праз дыполь-дыпольныя міжмалекулярныя сілы і вадародныя сувязі. Палярнасць ляжыць у аснове шэрагу фізічных уласцівасцей, уключаючы паверхневае нацяжэнне, растваральнасць і тэмпературы плаўлення і кіпення. Палярнасць сувязяўУ малекуле фторавадароду (HF), больш электраадмоўнасць у атама (фтору), што паказана жоўтым колерам. З-за таго, што электроны трацяць больш часу на атам фтору ў сувязі H−F, чырвоны паказвае часткова негатыўна заражаныя рэгіёны, а сіні — часткова пазітыўна заражаныя. Не ўсе атамы прыцягваюць электроны з аднолькавай сілай. Велічыня «цягі», якую атам аказвае на свае электроны, называецца яго электраадмоўнасцю. Атамы з высокай электраадмоўнасцю, такія як фтор, кісларод і азот — аказваюць большую сілу прыцягнення да электронаў, чым атамы з меншай электраадмоўнасцю, такія як шчолачныя і шчолачназямельныя металы. Усё разам гэта прыводзіць да нераўнамернага размеркавання электронаў паміж атамамі, паколькі электроны будуць набліжацца да атама з больш высокай электраадмоўнасцю. Паколькі электроны маюць адмоўны зарад, няроўнае размеркаванне электронаў у сувязі прыводзіць да ўтварэння электрычнага дыполя: падзелу станоўчага і адмоўнага электрычных зарадаў. Паколькі колькасць зарада, які падзяляецца ў такіх дыполях, звычайна меншая за фундаментальны зарад, іх называюць частковымі зарадамі, якія пазначаюцца як (дэльта плюс) і (дэльта мінус). Гэтыя сімвалы былі ўведзены сэрам Крыстаферам Інголдам і доктарам Эдыт Хільдай (Ашэрвуд) Інголд у 1926 годзе.[1][2] Дыпольны момант сувязі разлічваецца шляхам множання колькасці падзеленага зарада і адлегласці паміж зарадамі. Гэтыя дыполі ўнутры малекул могуць узаемадзейнічаць з дыполямі ў іншых малекулах, ствараючы дыполь-дыпольныя міжмалекулярныя сілы. Зноскі
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia