Чарняўка (басейн Свіслачы)

Чарняўка
Характарыстыка
Даўжыня	24 км
Басейн	107 км²
Вадацёк
Выток
• Месцазнаходжанне	на ўскраіне вёскі Мацкі
• Каардынаты	54°07′56″ пн. ш. 27°32′01,30″ у. д.HGЯO
Вусце	Заслаўскае вадасховішча
• Месцазнаходжанне	каля аграгарадка Сёмкава
• Каардынаты	54°00′39″ пн. ш. 27°26′46″ у. д.HGЯO
Ухіл ракі	2,6 м/км
Размяшчэнне
Водная сістэма	Дняпро
Краіна	Беларусь
Рэгіён	Мінская вобласць
Раён	Мінскі раён
выток вусце
— выток, — вусце

Чарня́ўка, ранейшыя назвы Саламарэча^[1] і Сёмкаўка^[1] — рака ў Мінскім раёне Мінскай вобласці Беларусі. Упадае ў Заслаўскае вадасховішча (басейн Бярэзіны).

Даўжыня ракі 24 км. Плошча вадазбору 107 км². Сярэдні нахіл воднай паверхні 2,6^[2] м/км. Пачынаецца на паўднёва-ўсходняй ускраіне вёскі Мацкі, упадае ў Заслаўскае вадасховішча каля паўднёва-ўсходняй ускраіны аграгарадка Сёмкава. Рэчышча часткова каналізаванае. Вадазбор у межах Мінскага ўзвышша. Каля аграгарадка Юзуфова на рацэ сажалка, каля вёскі Сялюты — вадасховішча Сялюты.

У канцы XIX стагоддзя больш вядома пад назвай Саламарэча. Пад мястэчкам Саламарэчча, каля паселішча Калоніцы, разлівалася ў возера 1,5 вярстой у даўжыню і 0,5 вярсты ў шырыню, у канцы возера быў млын і фолюшы. Цяпер на месцы возера забалочаная мясцовасць каля садовага таварыства Рамонак Саламарэчанскі. Ніжэй за возера мела назву Сёмкаўка^[1].

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17). — С. 242.
• Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Т. 5. — 583 с. — 10 000 экз.
• Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Минская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2009. — С. 18. — 60 с. — 20 000 экз. — ISBN 978-985-508-174-7. (руск.)
• Ліст карты N-35-67. Выданне 1981 г. (руск.)
• Sołomerecza // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XI: Sochaczew — Szlubowska Wola (польск.). — Warszawa, 1890. — S. 60.