Шведская народная партыя Фінляндыі (шведск. : Svenska folkpartiet i Finland (SFP) , фінск. : Suomen ruotsalainen kansanpuolue (RKP) ) — палітычная партыя ў Фінляндыі , заснаваная ў 1906 годзе. Яе асноўная мэта — прадстаўляць інтарэсы шведскамоўнай меншасці Фінляндыі [en] [ 3] [ 4] [ 5] . На сённяшні дзень партыя мае прадстаўнікоў ва ўрадзе Петэры Орпа [en] : міністра адукацыі [en] , міністра па еўрапейскіх справах [en] і міністра моладзі, спорту і фізічнай актыўнасці.
Этнічная ўніверсальная партыя [ 6] , якая з моманту заснавання сканцэнтраваная на такіх пытаннях, як права шведскамоўных фінаў на ўласную мову і захаванне пазіцыі шведскай мовы ў Фінляндыі[ 7] . Ідэалагічна ліберальная [ 8] [ 9] [ 10] , сацыял-ліберальная [ 11] , цэнтрысцкая [ 12] [ 13] і праеўрапейская [en] [ 14] . Партыя мела ўрадавыя пасады з 1979 па 2015 год і зноў з 2019 года, маючы адно ці два месцы ва ўрадзе, і супрацоўнічала як з правацэнтрысцкімі [en] , так і з левацэнтрысцкімі партыямі ў парламенце .
Той факт, што фінскія права- і левацэнтрысты мелі патрэбу ў падтрымцы з боку партыі, сведчыць пра тое, што яна ўплывае на палітыку Фінляндыі ў большым маштабе, чым можна меркаваць з рэальнага памеру партыі. Становішча шведскай мовы як адной з дзвюх афіцыйных моў у Фінляндыі і права шведскамоўнай меншасці на шведскую культуру ёсць двума вынікамі ўплыву партыі ў фінскай палітыцы. Партыя ўваходзіць у Ліберальны інтэрнацыянал [en] , Альянс лібералаў і дэмакратаў за Еўропу [en] і Renew Europe [en] . Моладзевая арганізацыя партыі называецца «Шведская моладзь [en] » (шведск. : Svensk Ungdom ).
Крыніцы
↑ Heiskanen P. RKP:n johtoon nousee ministerien tulokärjessä ollut Anders Adlercreutz – tällainen hän on // Yle Uutiset — Yleisradio , 2024. Праверана 17 ліпеня 2024.
↑ https://www.appf.europa.eu/appf/en/alliance-of-liberals-and-democrats-for-e/products-details/20201022CPU32629
↑ Arter, David (1999). Scandinavian Politics Today . Manchester University Press. p. 62 . ISBN 978-0-7190-5133-3 .
↑ Bondeson, Ulla (2003). Nordic Moral Climates: Value Continuities and Discontinuities in Denmark, Finland, Norway, and Sweden . Transaction Publishers. p. 20. ISBN 978-0-7658-0203-3 .
↑ Hans van den Brandhof (2004). Lucas Prakke; Constantijn Kortmann (рэд-ры). The Republic of Finland . Kluwer. p. 183. ISBN 978-90-13-01255-2 .
↑ K. Beyme (1996). Transition to Democracy in Eastern Europe . Springer. p. 59. ISBN 978-0-230-37433-1 .
↑ Nordsieck, Wolfram . Finland (нявызн.) . Parties and Elections in Europe (2019). Праверана 15 April 2019.
↑ Bergqvist, Christina (1999). Equal Democracies?: Gender and Politics in the Nordic Countries . Nordic Council of Ministers. p. 319. ISBN 978-82-00-12799-4 .
↑ Juvonen, Tuula (2016-05-01). "Out and Elected: Political Careers of Openly Gay and Lesbian Politicians in Germany and Finland" . Redescriptions: Political Thought, Conceptual History and Feminist Theory . 19 (1): 49. doi :10.7227/R.19.1.4 . ISSN 2308-0914 .
↑ Bale, Tim (2021). Riding the populist wave: Europe's mainstream right in crisis . Cristóbal Rovira Kaltwasser. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. p. 34. ISBN 978-1-009-00686-6 . OCLC 1256593260 .
↑ Vít Hloušek; Lubomír Kopeček (2010). Origin, Ideology and Transformation of Political Parties: East-Central and Western Europe Compared . Ashgate Publishing, Ltd. p. 204. ISBN 978-0-7546-7840-3 .
↑
↑ Finland MPs vote to keep Swedish in schools (англ.) (нявызн.) ? . The Local Sweden (6 сакавіка 2015). Праверана 21 снежня 2021.
↑ RKP, SFP . SFP:s Riksdag ValsProgram 2019 (нявызн.) . SFP (2019). Праверана 18 April 2019.