Эдуард Пятровіч Шапко

Эдуард Пятровіч Шапко
Дата нараджэння	13 чэрвеня 1903(1903-06-13)
Месца нараджэння	Лібава, Гробінскі павет, Курляндская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	28 кастрычніка 1977(1977-10-28) (74 гады)
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Прафесія	тэатральны акцёр
Тэатр	Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы
Член у	БСТД
Узнагароды

Эдуард-Антоні Пятровіч Шапко (13 чэрвеня 1903, г. Ліепая, цяпер Латвія — 28 кастрычніка 1977) — беларускі акцёр. Заслужаны артыст Беларускай ССР (1946).

Сын дваран Шавельскага павета Ковенскай губерні Пятра Шапко і яго жонкі Адэлаіды з Пучырскіх, быў ахрышчаны ў Лібаўскім парафіяльным касцёле^[1].

У 1922—1959 гадах у Беларускім тэатры імя Я. Купалы, дзе сфарміраваўся як акцёр пад кіраўніцтвам Е. Міровіча.

Члены Беларускага саюза тэатральных дзеячаў з 1957 года.

Характарны і камедыйны акцёр. Яго мастацтва вылучалася сакавітасцю сцэнічных фарбаў, дэталёвай распрацоўкай паводзін і знешняга аблічча персанажа, дакладнасцю сацыяльных характарыстык вобразаў. Сярод лепшых роляў: Шмігельскі, Праменны («Партызаны», «Мілы чалавек» К. Крапівы), Прыстаў («Бацькаўшчына» К. Чорнага), Лейтэнант («Канстанцін Заслонаў» А. Маўзона), Кругляш («Гута» Р. Кобеца), Дароднаў, Лыняеў, Мілаўзораў, Барабошаў («Позняе каханне^[ru]», «Ваўкі і авечкі^[ru]», «Без віны вінаватыя^[ru]», «Праўда добра, а шчасце лепш^[ru]» А. Астроўскага), Сімяонаў-Пішчык («Вішнёвы сад» А. Чэхава), Мантэкі («Рамэа і Джульета» У. Шэкспіра), Настаўнік філасофіі, Жак («Мешчанін у дваранах^[ru]», «Скупы^[ru]» Мальера), фон Кальб («Каварства і каханне» Ф. Шылера), Пера Каленіч («Пані міністэрша^[sr]» Б. Нушыча), Вернер («Рускія людзі» К. Сіманава), Рэдзька («У стэпах Украіны» А. Карнейчука) і інш.

• Б. І. Бур’ян. Шапко Эдуард Пятровіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — С. 374. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).

1. ↑ LVVA. 7085.5.7, № 442, л. 167.