Эманацыя

Эмана́цыя (лац.: emanatio — «выцяканне, распаўсюджанне»):

• Эманацыя — выцяканне чаго-небудзь адкуль-небудзь, з’яўленне чаго-небудзь у выніку вылучэння з чаго-небудзь больш складанага; тое, што ўзнікла, з’явілася ў выніку такога выцякання.
• Эманацыя ва ўсходнім багаслоўі (грэка-каталіцтва і праваслаўе) — прычына пэўных істот або станаў быцця, якія заключаюцца ў перапаўненні сутнасці Бога ці іншых вышэйшых духоўных істот, у адрозненне ад асаблівага акта тварэння^[1].
• Эманацыя — у філасофіі канцэптуальны тэрмін, які азначае Паходжанне Універсума (сусвету) праз выцяканне яго з трансцэндэнтнага першапачатку, Адзінага (Бажаства).
• Эманацыя — кабалістычны тэрмін, які азначае пераход чагосьці духоўнага з аднаго прадмету на другі.
• Эманацыя — у фізіцы выпусканне прамянёў радыеактыўнымі рэчывамі (гл. Радыеактыўны распад); тое, у што ператвараецца радыеактыўнае рэчыва пры выпусканні прамянёў, газападобны прадукт распаду радыеактыўных рэчываў^[2].
• Эманацыі (Пендэрэцкі) — кампазіцыя 1958 года Кшыштафа Пендарэцкага.
• «Эманацыя» Зорны шлях: Вояджэр — эпізод 1995 года амерыканскага серыяла «Зорны шлях: Вояджэр».
• Эманацыя (Em) — у хіміі назва, якая часта ўжываецца ў дачыненні да любога з прыродных ізатопаў радону. Раней «эманацыяй» называлі сам хімічны элемент радон.
• Эманацыя дзяржавы — у еўрапейскім праве тэрмін, які выкарыстоўваецца для апісання любога органа, што прадастаўляе дзяржаўную паслугу пад кантролем урада.

Спіс значэнняў слова або словазлучэння са спасылкамі на адпаведныя артыкулы. Калі вы трапілі сюды з іншага артыкула Вікіпедыі, можаце вярнуцца і ўдакладніць спасылку, каб яна вяла да пэўнага артыкула.