Эрнэст Дэнгаф

Эрнэст Дэнгаф
Ernest Denhoff
Герб «Дзік»
Ваявода мальбаркскі 1685 — 1693
Папярэднік	Францішак Ян Бялінскі
Пераемнік	Уладзіслаў Лось
Кашталян віленскі 1683 — 1685
Папярэднік	Андрэй Францішак Катовіч
Пераемнік	Юзаф Багуслаў Слушка
Нараджэнне	каля 1630
Смерць	1693
Род	Дэнгафы
Бацька	Эрнэст Магнус Дэнгаф
Маці	Кацярына фон Дона
Жонка	1) Соф'я Ганна Алясніцкая 2) Канстанцыя Слушка
Дзеці	ад першага шлюбу: Яна
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Званне	генерал

Эрнэст Дэнгаф (Ernest Denhoff; каля 1630 — жнівень 1693) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Рэчы Паспалітай.

Удзельнічаў у войнах са Швецыяй, Расійскай дзяржавай і ўкраінскімі казакамі. З 1666 оберштэр рэгімента каралеўскай гвардыі, генерал-маёр (1670). У 1671—1676 удзельнічаў у баявых дзеяннях на Украіне супраць турэцкіх войскаў і казакоў. З 1676 зноў камандзір рэгімента каралеўскай гвардыі.

Пасол на соймы 1670, 1672. Лоўчы ВКЛ у 1676—1683, кашталян віленскі ў 1683—1685. З 1685 ваявода мальбаркскі, з 1687 маршалак каралевы.

У 1683 камендант Кракава, генерал-лейтэнант. У Венскай бітве 1683 камандаваў брыгадай пяхоты.

Прадстаўнік шляхецкага роду Дэнгафаў герба ўласнага «Дзік», сын Эрнэста Магнуса, ваяводы парнаўскага, і Кацярыны фон Дона.

Двойчы жанаты: спачатку з Соф’яй Ганнай Алясніцкай, а потым з Канстанцыяй Слушкай, дачкой Багуслава Юрыя Слушкі і удавой Уладзіслава Дэнгафа. Ад першага шлюбу меў дачку Яну, якая выйшла за Станіслава Эрнэста Дэнгафа, сына другой жонкі Эрнэста.

• Пазднякоў В. Дэнгафы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 613. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.

• Генеалогія Дэнгафаў Архівавана 13 красавіка 2011.