Ян Сільвестр Наркевіч-Ёдка

Ян Сільвестр Наркевіч-Ёдка (24 лютага 1845, маёнтак Кацельнікі паблізу Капыля — пасля 1918) — рэвалюцыянер і інжынер-будаўнік.

Паходзіў са шляхецкага роду Наркевічаў-Ёдкаў герба «Ліс». Нарадзіўся ў сям’і Дамініка Аляксандра Наркевіча-Ёдкі (1804 — да 1851) і ягонай жонкі Юзэфы^[1]. Старэйшы родны брат хірурга-акуліста Вітольда Наркевіча-Ёдкі, стрыечны брат прыродазнаўца Якуба Наркевіча-Ёдкі.

Разам з братамі Альгердам Францішкам і Аляксандрам Урбанам у 1851 годзе жыў ва ўласным маёнтку Бабоўня^[1]. Ян Сільвестр Наркевіч-Ёдка меў невялікі маёнтак у Кацельніках. У 1862 годзе ў 17-гадовым узросце далучыўся да аднадумцаў К. Каліноўскага. Актыўна ўдзельнічаў у паўстанні 1863—1864 гадоў. Пасля паражэння паўстання сасланы ў Сібір, паводле некаторых звестках, год правёў у «каменным мяшку». Быў вызвалены, магчыма, за недаглядам ці памылкай.

Пасля вызвалення скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт, атрымаў адукацыю будаўніка і хіміка. Ажаніўся з Аленай Дамброўскай, пляменніцай Яраслава Дамброўскага. Працаваў на Пуцілаўскім заводзе ў Пецярбургу, потым пераехаў у Екацярынаслаў. Урэшце, ім зноў зацікавілася паліцыя, маёмасць Яна Сільвестра і яго сына Вітольда была канфіскавана за «крымінальныя палітычныя злачынствы». Эміграваў з Расіі ў ЗША.

Удзельнічаў у адкрытым конкурсе праектаў моста цераз Гудзон. Пераможцам не стаў, але звярнуў на сябе ўвагу фірмы, якая праводзіла конкурс і быў запрошаны ў яе на пасаду інжынера-будаўніка. Спраектаваў і пабудаваў многія масты у ЗША. Пераехаў з ЗША ў Польшчу.

Дачка Я. С. Наркевіча-Ёдкі — Яніна, узяла шлюб з юрыстам Казімірам Адамавічам Петрусевічам, дэлегатам I з’езда РСДРП у Мінску.

• Варанцова Т. А. Навекі постаць сваю захаваўшыя. — Мн., 2010.
• Шэін П. Пра род Наркевічаў-Ёдка расказваюць фатаграфіі // «Слава Працы» (Капыль), 8 верасня 2010.
• 15. Ёдкі, Наркевічы-Ёдкі герба «Ліс» // Гербоўнік беларускай шляхты. Т. 6. Е, Ё, Ж / Я. Глінскі [і інш.]; навук. рэд. А. Рахуба. — Мінск : Беларусь, 2020. — С. 78. — 543 с. — ISBN 978-985-01-1345-0.