ក្លារ៉ា នៃអាស៊ីស៊ី

ក្លារ៉ា នៃអាស៊ីស៊ី
រូបភាពក្លូក្លាសនៃអាសាស៊ីនៅលើផ្ទាំងគំនូរ
Born	១៦ កក្កដា ១១៩៤ Assisi, អ៊ីតាលី
Died	11 សីហា 1253(1253-08-11) (អាយុ 59 ឆ្នាំ) Assisi, អ៊ីតាលី
Honored in	ព្រះវិហារ​កាតូលិក
Canonized	២៦ កញ្ញា ១២៥៥, ទីក្រុងរ៉ូម
Feast	១១ សីហា (១៩៧០ ដល់កាលបរិច្ឆេទ) ១២ សីហា (១២៥៥–១៩៦៩)
Patronage	ជំងឺភ្នែក, ជាងមាស, បោកគក់, ទូរទស្សន៍ អាកាសធាតុល្អ, ជាងកាត់ដេរ

ក្លារ៉ា នៃអាស៊ីស៊ី (១៦ កក្កដា ១១៩៤ - ១១ សីហា ១២៥៣ ) ឈ្មោះពិតជា Chiara Offreduccio ជាសន្តបុគ្គលជនជាតិ អ៊ីតាលីម្នាក់ដំបូងបង្អស់ដែលដើរតាមគំរូរបស់ហ្វ្រេសស៊ីសនៃអាសស៊ីស៊ី។ នាងគឺជាស្ត្រីម្នាក់ ដែលមានឥទ្ធិពលបំផុតនៃមជ្ឈឹមវ័យនៅអឺរ៉ុប។ នាងបានបង្កើតក្រុមដូនជីសម្រាប់ស្ត្រីតាមគំរូរបស់លោក ហ្វ្រេសស៊ីសនៃអាសស៊ីស៊ី និងបានសរសេរ “ច្បាប់នៃជីវិត” ដែលជាគោលការណ៍ណែនាំដំបូងបង្អស់ដែលត្រូវគេដឹងថា ត្រូវបានសរសេរឡើងដោយស្ត្រី។ បន្ទាប់ពីមរណភាព របស់នាងក្រុមដូនជីជាដែលនាងបានបង្កើតត្រូវបានប្តូរឈ្មោះជាកិត្តិយសរបស់ក្លូារ៉ាដែលត្រូវបានគេសំដៅជាទូទៅថាជាសន្តីក្លារ៉ាក្រីក្រ។ ថ្ងៃបុណ្យរបស់នាងគឺនៅថ្ងៃទី ១១ ខែសីហា។

ប្រពៃណីកាតូលិកនិយាយថាឪពុករបស់ក្លារ៉ាជាអ្នកមានទ្រព្យស្តុកស្តម្ភម្នាក់ នៃគ្រួសាររ៉ូម៉ាំងបុរាណ ដែលជាម្ចាស់វិមានដ៏ធំមួយនៅអាសស៊ីស៊ីនិង ប្រាសាទនៅលើជម្រាលភ្នំ Mount Subasio ។ កាលពីនៅក្មេងក្លារ៉ាបានឧទ្ទិសដល់ការអធិស្ឋាន។ ទោះបីជាមិនមានការលើកឡើងអំពីរឿងនេះនៅក្នុងកំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្រ្តណាមួយក៏ដោយក៏គេសន្មត់ថាក្លារ៉ាត្រូវរៀបការ ស្របតាមប្រពៃណី។ ទោះជាយ៉ាងណានៅពេលដែលនាងជាក្មេងជំទង់ នាងបានឮលោកហ្វ្រង់ស័រផ្សព្វផ្សាយក្នុងអំឡុងពេលនៃរដូវអប់រំពិសេស (Quadragesima) នៅក្នុងព្រះវិហារ San Giorgio នៅ Assisi។ ហើយបានស្នើសុំឱ្យគាត់ជួយនាងឱ្យរស់នៅស្របតាមរបៀបនៃដំណឹងល្អដែរ។ ងៃអាទិត្យទី ២០ ខែមីនាឆ្នាំ ១២១២ នាងបានចាកចេញពីផ្ទះឪពុកនាងនិងអមដំណើរ ដោយមីង របស់នាងឈ្មោះ Bianca និងដៃគូម្នាក់ទៀត បានបន្តដំណើរទៅកាន់វិហាររបស់ Porziuncula ដើម្បីជួបលោកហ្វ្រង់ស័រ។ នៅទីនោះនាងត្រូវកោរសក់ហើយនាងបានផ្លាស់ប្តូរសម្លៀកបំពាក់ដ៏សម្បូរបែបរបស់នាងមានអាវផាយនិងស្បៃមុខធម្មតាហើយក្លាយជាដូនជី។ ស្ត្រីផ្សេងទៀតបានចូលរួមជាមួយពួកគេហើយពួកគេត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា "ស្ត្រីក្រីក្ររបស់សាន់ឌីម៉ាណូ" ។ ពួកគេបានរស់នៅក្នុងជីវិតសាមញ្ញនៃភាពក្រីក្រភាពត្បិតត្បៀតនិងការដាច់ឆ្ងាយពីពិភពលោក។ ដូនជី បានដើរដោយជើងទទេរ ដេកនៅលើដីមិនបរិភោគសាច់ហើយសង្កេតមើល ភាពស្ងប់ស្ងាត់ស្ទើរ តែទាំងស្រុង។ ពីរដង ក្នុងខែកញ្ញាឆ្នាំ ១២៤០ និងខែមិថុនាឆ្នាំ ១២៤១ ត្រូវបានកងទ័ពវាយប្រហារលើវត្តអារាមសាន់ឌីណូអានិងក្រុងអាសស៊ីស៊ី។ទាំងពីរដង សន្តីក្លារ៉ា បានការពារទីក្រុងដោយជោគជ័យដោយការអធិស្ឋានដល់ ព្រះគ្រីស្ទនិងបង្ហាញអគ្គសញ្ញាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ទដែលធ្វើឱ្យអ្នកឈ្លានពានរត់គេចដោយភ័យខ្លាច។ នៅឆ្នាំបន្ទាប់អំឡុងពេលដែលក្លារ៉ាស៊ូទ្រាំនឹងសុខភាពខ្សោយជាយូរមកហើយ។ នាងបានទទួលមរណភាពនៅថ្ងៃទី ១១ ខែសីហាឆ្នាំ ១២៥៣ ក្នុងអាយុ ៥៩ ឆ្នាំ។ ពាក្យចុងក្រោយរបស់នាងថា“ សូមអរព្រះគុណព្រះអង្គដែល បានបង្កើតខ្ញុំមក” ។

មនុស្សជាច្រើនបានកោតសរសើរពីជីវិតនិងស្នាដៃរបស់ក្លារ៉ា។ ក្លារ៉ាត្រូវបានគេប្រគល់ឱ្យទៅជាសន្តបុគ្គល នៅថ្ងៃទី ២៦ ខែកញ្ញាឆ្នាំ ១២៥៥ ដោយ សម្តេច ប៉ាប Alexander IV ។ មូលដ្ឋានគ្រឹះដ៏ស្រស់ស្អាត នៃព្រះវិហារសន្តីក្លារ៉ាត្រូវបានកសាងឡើងនៅក្នុងកិត្តិយសរបស់នាងនៅទីក្រុងអាសស៊ីស៊ីដែលជាកន្លែងរក្សាទុក វត្ថុបុរាណរបស់នាងផងដែរ។ ទំនៀមទម្លាប់នៃការ នាំយកតង្វាយជាស៊ុតទៅក្រុមដូនជីសន្តីក្លារ៉ាក្នុងការអង្វររបស់ពួកគេសម្រាប់អាកាសធាតុល្អជាពិសេស សម្រាប់ពិធីមង្គលការ។

នៅព្រះវិហារកាតូលិកកោះរកាក្នុងខេត្តកំពង់ចាមមានផ្ទាំងគំនូរចំនួនបួនផ្ទាំងពណ៌នាអំពីជីវិតរបស់ក្លារ៉ានៃអាសាស៊ី។

ផ្ទាំងគំនូរខ្មែរនៃជីវិតរបស់ក្លារ៉ានៃអាសាស៊ីក្នុងខេត្តកំពង់ចាម

ក្លារ៉ាចាកចេញពីផ្ទះក្លាយជាដូនជី។  ក្លារ៉ានៃអាសីស៊ីបង្រៀនសិស្សដំបូងរបស់នាងអំពី "ច្បាប់នៃជីវិត"  ក្លារ៉ាដេញសត្រូវចេញពីទីក្រុងតាមរយៈអំណាចនៃការអធិស្ឋាន  ក្លារ៉ាជួយជនក្រីក្រនៅពេលមរណភាពរបស់ពួកគេ។

• ហ្វ្រង់ស័រនៃអាស៊ីស៊ី

• Acta Sanctorum, August II (in Latin). 1867 [orig. 1735]. pp. 739–768.
• Armstrong, Regis J. (ed. and trans.). The Lady: Clare of Assisi: Early Documents, 3rd ed. New York: New City Press, 2006 [orig. 1216–1260]. ISBN 978-1565482210
• Caxton, William. The Life of the Holy Virgin St. Clare. Fordham University, 2000 [orig. 1483].
• The Roman Breviary, III. Edinburgh: W. Blackwood, 1908 [orig. 1570]. pp. 815–816.
• Thomas of Celano (trans. Robinson, Raschal). The Life of Saint Clare. Philadelphia: Dolphin Press, 1910 [orig. c. 1258].

• Zappalorti, Michael A.; Enoch, Elizabeth M.; Daniti, Frank; Daniti, Theresa (1994). Stained Glass Windows. St. Clare's Church (Staten Island, New York). http://www.stclaresi.com/about/architecture/StClareWindows.pdf. ^{[តំណភ្ជាប់ខូច]} – បង្អួចចំនួនប្រាំបួនពណ៌នាអំពីជីវិតនៃក្លាសដោយមាននិទានកថាលម្អិតដោយដូនជីម្នាក់