Јамаци
Јамаци (турски: yamaklar) — помошни трупи на војската на Отоманското Царство[1], кои биле формирани од локалното муслиманско население. Првично, тие биле воени членови на отоманските сили кои во подоцнежните периоди на царството се развиле во нововработените јаничарски трупи и на крајот станале лошо тренирани и лошо платени гарнизори[2][3].Најчесто Јамаците биле професионалци за обезбедување на тесните речни или морски пространства. Арапскиот збор јамак значи „асистент“ или „пријател“[4]. Бошњачкото презиме Јамаковиќ потекнува од отоманскиот термин за „регрут на јаничари“[5]. Првично, Јамаците биле цивили кои биле мобилизирани за различни задачи за време на војните или како волонтери кои сакале да бидат регрутирани како јаничари. Локалните занаетчии кои се дружеле со јаничарите биле наречени јамаци затоа што им помагале на јаничарите. На крајот на 18-ти и почетокот на 19 век тие станале извор на немири и отпорност на реформите. Тие станале познати со изградбата на двете отомански тврдини на Босфорот - Анадолски Хисар и Румелихисар, благодарение на што се случило освојувањето на Цариград. Наводи
|
|||||||||||||||||||||
.svg)
Portal di Ensiklopedia Dunia
