Јонски модус

${ \override Score.TimeSignature #'stencil = ##f \relative c' { \clef treble \time 7/4 c4^\markup {Јонска скала Ц} d e f g a b c } }$

Јонски модус ― музички модус или, во современа употреба, дијатонска скала, исто така наречена дурска скала.

Тоа е името доделено од Хајнрих Глареан во 1547 година на неговиот нов автентичен модус на Ц (модус 11 во неговата шема за набројување), кој го користи видот дијатонски октава од Ц до Ц октава повисоко, поделена на Г (како нејзин доминанта, рецитирање тон/ рецитирачка нота или тенор) во четврти вид совршен петти (тон-тон-полутон-тон) плус трет вид совршен четврти (тон-тон-полутон): ЦДЕФГ + ГАБ Ц.^[1] Овој вид на октава е во суштина исто како и главниот начин на тонска музика.^[2]

Црковната музика била објаснета од страна на теоретичарите дека е организирана во осум музички модуси: скалите на Д, Е, Ф и Г во „поголемиот совршен систем“ на музика ректа (musica recta),^[3] секоја со нивните автентични и плагални пандани.

Дванаесеттиот режим на Глареан била плагалната верзија на јонскиот модус, наречена хипојонски (подјонски), заснован на истата релативна скала, но со главната трета како нејзин тенор, и имајќи мелодичен опсег од совршена четврта под тоник, до совршено петта над него.^[4]

Поврзано

Билавал, еднаквата скала (таат) во хиндустанската музика
Шанкарабаранам, еднаквата скала (мелакарта) во карнатичката музика

Општо наведени фусноти

Jones, George Thaddeus. 1974. "Medieval Church Modes", in his Music Theory: The Fundamental Concepts of Tonal Music, Including Notation, Terminology, and Harmony, 42–43. Barnes & Noble Outline Series 137. New York, Hagerstown, San Francisco, London: Barnes & Noble Books; Toronto: Fitzhenry & Whiteside. ISBN 0-06-460137-4, 0-06-467168-2 OCLC 834716
Харолд Пауерс 2001a. "Ionian". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, 2. издание, 29 vols., уредено од Стенли Сади и Џон Тајрел, 12:^{[се бара страница]}. Лондон: Macmillan; Њујорк: Grove's Dictionaries of Music. ISBN 978-1-56159-239-5.
Powers, Harold S. 2001b. "Mode". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, 2nd edition, 29 vols., edited by Stanley Sadie and John Tyrrell, 16:^{[се бара страница]}. London: Macmillan; New York: Grove's Dictionaries of Music. ISBN 978-1-56159-239-5.
Powers, Harold S. 2001c. "Hypoionian". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, 2nd edition, 29 vols., edited by Stanley Sadie and John Tyrrell, 12:37–38. London: Macmillan; New York: Grove's Dictionaries of Music. ISBN 978-1-56159-239-5.