Ќамил Сијариќ

Ќамил Сијариќ е роден на 13 септември 1913 година во село Шиповице. Основно училиште завршил во Годијево кај Бијело Поље, а потоа од 1927 г до 1935 година изучувал медресата кај кралот Александар Велики во Скопје, од која бил протеран поради политички активности. Образованието го продолжил во Врање и таму завршил гимназија во 1936 година, по што се префрлил на правни студии во Белград. Дипломирал во 1940 година а за време на Втората светска војна служел во Сараево, Мостар, Босанска Градишка и Бања Лука. Бил избран за секретар на Судот на националната чест во Бања Лука во 1945 година, потоа бил новинар во весникот „Глас“ и драматург на Народниот театар во Бања Лука. Се преселил во Сараево во 1947 година и работел во редакцијата на весникот „Преглед“. Потоа бил во главниот комитет на Народниот фронт и во редакцијата на „Задругар“. Во книжевната секција на Радио Сараево се вработил во 1951 година и останал таму до неговото пензионирање во 1983 година.

Починал на 6 декември 1989 година.

• „Рам буља“, 1953 година . раскази,
• „Нашата снаа и ние момчињата“, раскази,
• „Бихорци“, роман, Сараево, 1956 г.
• „Куќа се прави куќа од ластовици“, 1962 година, раскази,
• „Сабја“, 1969 година раскази,
• „Патници на пат“, 1969 година, раскази,
• „Кога девојката спие“, 1972 година, раскази,
• „Француски памук“, 1980 година, (добитник на наградата Андриќ )
• „Приказни покрај водата“, 1982 година ,
• „Римскиот прстен“, 1985 година ,
• Рашка земја Расција, роман,
• „Мирисот на лисјата од орев“, 1991 година ,
• „Конак“, роман,
• „Битката кај Мојковац“, роман,
• „Царската армија“, роман,
• „Зелениот прстен на водата“, раскази,
• „Рекорд на градови“...
• Лирика, поезија, Белград, БИГЗ, 1988 година ,