Виолински клуч

На почетокот на линиски систем се наоѓа музички знак што служи за точно именување на нотите. Се нарекува клуч (француски и англиски clef).^[1][2] Името на клучот и неговото место на линијата во линискиот систем му го дава истото име и на нотата која се наоѓа на таа линија.

Името на клучот зависи од:

1. неговиот облик
2. местото каде е напишан во линискиот систем

Виолински клуч или G-клуч (италијански: chiave di violino, англиски: treble clef; француски: clé de sol, германски: Violinschlüssel)^[1] се бележи од втората линија и на нотата му го дава името g¹ (сол во првата октава). Се користи за бележење високи тонови.

Од сите клучеви, виолинскиот клуч денес најмногу се употребува. Го користат следните музички инструменти: виолина; флејта, обоа, кларинет, саксофон, хармоника, труба, вибрафон, ксилофон, мандолина, блок-флејта, гитара; десната рака на клавир и харфа; дел од ударни инструменти.

Виолинскиот клуч се користи и за вокалните гласови: сопран, мецосопран, алт, контраалт и тенор. Тенорот звучи за октава пониско од напишаното, а често се пишува со употреба на октав клуч.

Понекогаш над или под клучот го пишува бројот 8 или 8va. Тоа значи дека целата делница треба да се транспонира за октава нагоре - ако бројот е над клучот; за октава надолу - ако бројот е под клучот.[3]

Виолинскиот клуч служи за бележење ноти во обем од, на пример, е (ми во малата октава) до негде а³ (ла во третата октава) и погоре. Долниот нотен пример прикажува забележени тонови во виолински клуч во опсег од а (ла во малата октава) до c³ (до во третата октава):

Денес се користат три видови клучеви. Нивните имиња се:

1. G-клуч или виолински клуч
2. F-клуч или бас-клуч
3. C-клучеви или вокални клучеви (сопран, алт, тенор).

Еве како изгледаат:

а) алтовски клуч.

б) тенорски клуч.

Бележење на иста нота c1 или до во првата октава во трите клуча:

• Бас-клуч
• Транспозиција (музика)
• Помошни линии
• Тоналитет
• 8va

„Виолински клуч“ на Ризницата ?