Голосеменици![]() ![]() ![]() Голосемениците или голосемените растенија се несистематска (немонофилетска) група на еднодомни растенија со еднополови цветови, кои се групирани во машки и женски соцветија - шишарки. Тоа се без исклучок дрвенести растенија, со секундарно растење во дебелина. Во секундарното дрво кај голосемениците, ксилемот е претставен само од трахеиди. Кај повеќето голосеменици, во секундарното дрво, секундарната кора, а и листовите, се присутни секреторни канали, односно смолни канали во кои се излачува смола. Листовите на голосемениците се иглести или лушпести, со мали исклучоци, тие се вечно зелени (зимзелени) и егзистираат неколку години. Тие се одликуваат со присуство на семенов зачеток и семе. При тоа, семеновите зачетоци не се затворени во плодните листови, односно се развиваат на отворениот плоден лист (оттука го добиле и името). Голосемени растенија се наречени поради тоашто нивните листови се во вид на игличка за да можат да се заштитат од преголемото оддавање на водената пареа , а тоа е процесот транспирација (латински : transpiriro - испуштам , издишувам ). Исто така , голосемените растенија потекнуваат од листовите зоќто . Листовите кај голосемените растенија се лушпести , игличести и зелени ( зимзелени ) коишто можат да издржат на премногу ниски температури . Голосемените растенија се размножуваат со машка и женска шишарка и семка ,каде што семката се наоѓа во внатрешните делови кај женската шишарка којaшто е заштитена со нежно , тенко , привидно крилце за да може да се заштити при процесот на расејување. Расејувањето кај голосемените растенија се врши со помош на ветрот , а опрашувањето кај голосемените растенија се врши кога машката полова клетка ( полен ) ќе стигне до женската шишарка . Претставници на голосемени растенија и нивните латински називи : Бор ( pinus ) : -Црн бор ( pinus nigra ) -Бел бор ( pinus silvestris ) -Алепски бор ( pinus halepensis ) -Суматрански бор ( pinus merkusii ) -Молика ( pinus peuce ) -Хималајски бор ( pinus lambertiana ) ![]() -Планински бор ( pinus mugo ) -Култеров бор ( pinus coulteri ) Ќедар ( cedrus ) : -Атлантски ќедар ( cedrus atlantica ) -Либански ќедар ( cedrus libani ) -Хималајски ќедар ( cedrus deodara ) Ариш ( larix ) : -Европски ариш ( larix decidua ) -Хималајски ариш ( larix himalaica ) -Сибирски ариш ( larix sibrica ) -Атлантски ариш ( larix atlantica ) -Смрчи ( picea ) : - Бодликава смрча (picea pungens) -Обична смрча ( picea abies ) -Панчиќева оморика ( picea omorika ) Чемпрес ( cupressus ) : -Обичен чемпрес ( cupressus sempervirens) -Аризонски чемпрес ( cupressus arizonica ) ![]() Ела ( abies ) : -Корејска ела ( abies koreana ) -Сребрена ела ( abies alba ) -Кавкаска ела ( abies nordmaniana ) Тиса ( taxus ) : -Тиса лина ( taxus baccata ) Секвоја ( sequoia ) : -Џиновска секвоја ( Sequoiadendron giganteum) -Крајбрежна секвоја ( sequoia sempervirens ) Туја ( thuja ) : - Туја смарагд ауреа ( thuja orientalis ) Бор ( латински : pinus ) има 115 вида на борови од кој најпознати се : -Црн бор ( pinus nigra ) е најраспространиот бор во светот. -Бел бор ( pinus silvestris ) -Алепски бор ( pinus halepensis ) застапен е најмногу во медитеранот , а поточно во Барселона , Шпанија , а и е застапен во деловите на Блискиот Исток -Суматрански бор ( pinus merkusii ) -Молика ( pinus peuce ) е распространета во Србија , Албанија , Бугарија , Црна Гора , а и е застапена во Пелистер , во Ребублика Македонија . Расте од 35 до 40 метри , шишарките се долги од 8 до 16 сантиметри , а некои шишарки сè до 20 сантиметри . Семката се расејува со помош на ветер , а најчесто се расејува со птицата лисичарка -Хималајски бор ( pinus lambertiana ) е застапен во западните делови на Хималаите , а застапен е од 1500 до 3200 метри надморска височина и расте од 20 до 40 метри -Планински бор ( pinus mugo ) -Култеров бор ( pinus coulteri застапен е во деловите на Калифорнија , Канада , Мексико . Расте од 10 до 20 метри , а и има џиновски шишарки со голема , дебела и црна семка и мало крилце . Видови на борови : жолти и тврди , опашести и пињони и бели и меки борови . Ќедар ( латински : cedrus ) припаѓа во фамилијата на борови ( латински : Pinaceae ) . Бојата на игличестите листови е сина – зелена , а на некој врсти е зелена – кафеава. Од ќедаровото дрво се прават денешните бродови , а се докажува дека од ќедарот била направена арката на Дедо Ное . Просечно ќедарот расте од 20 до 30 метри, а некои врсти растат до 60 метри . Ќедарот како голосемено растение бавно расте и има долг живот . Шишарките на ќедарот кога ќе узреат се во вид на полукружна топка којшто кога е узреана се распаѓа , а од неа испаѓаат семките . Познати врсти на ќедар се : -Атлантски ќедар ( cedrus atlantica ) расте од 20 до 30 метри и бојата на игличестите листови се сино – зеленкаста -Либански ќедар ( cedrus libani ) -Хималајски ќедар ( cedrus deodara ) го има покрај средоземјето од 1000 до 2000 метри надморска височина , а и е застапен во западните делови на Хималаите од 1500 до 3200 метри надморска височина . Хималајскиот ќедарот има зелено – сивкаста боја на листовите . Ариш ( латински : larix ) е единственото голосемено растение коешто на есен му паѓаат листовите , а на пролет му цветаат листовите . Расте од 25 до 45 метри . Во Република Македонија познати врсти на ариш се : европски ариш ( латински : larix decidua) и јапонски ариш ( латински : larix kaempferi ) . Познати врсти на ариш се : -Европски ариш ( larix decidua ) е застапен во источните делови на Европа -Хималајски ариш ( larix himalaica ) е застапен во западните делови на Хималаите -Сибирски ариш ( larix sibrica ) е застапен во северните и северозападните делови на Сибир -Атлантски ариш ( larix atlantica ) е застапен покрај бреговите на Атлантскиот Океан -Јапонски ариш (larix kaempferi ) е застапен во Јапонија . Чемпрес ( латински : cupressus ) има од 16 до 25 вида . Чемпресот расте како зимзелено дрво или како грмушка коешто расте од 5 до 40 метри . Во Република Македонија познати врсти на чемпрес се: обичниот чемпрес ( латински : cupressus semprevirens) и аризонскиот чемпрес ( латински : cupressus arizonica ) којшто е изастапен во деловите на Аризонтот . Тиса ( латински : taxus ) е иглолисно растение коешто има темно – зеленкаста боја на листовите и има прилично дебели игличести листови . Во Република Македонија е застапена тиса лина ( латински : taxus baccata ) , а латинскиот назив ,, baccata ‘’ значи ,, бобинка ‘’ . Покрај тоа оваа тиса лина е застапена во САД , Канада и слично . Нејзините мали шишарки се со големина со околу 2 сантиметри и шишарките имаат светлопортокалова со малку црвена боја . Секвоја ( латински : sequoia ) има само две врсти , а тие се : крајбрежна секвоја ( латински : sequoia sempervirens ) и џиновска секвоја ( латински : sequoiadendron giganteum ) . Овие два вида на секвои се ендемски видови на голосемени растенија кошито ги има само во Калифорнија и Кина и се заштитени со закон . За време на периодот Јура кога живееле диносаурусите имало многу разновидни видови на секвои , но со умирањето на диносаурусите пред 65 милиони години , така и изумреле голем број на растенија и животни коишто денес ги нема или се ендемски видови во светот , па така овие две секвои се еден пример за ендемскост во светот . Џиновската секвоја (латински : sequoiadendron giganteum ) е највисокото растение во целиот свет коешто просечно живее 4900 години , расте околу 120 метри и стеблото е широко 11 метри . Туја ( латински : thuja ) е декоративно растение коешто има само 5 врсти и е род на четиринари од фамилијата на чемпреси . Поради тоа дека тујата е декоративно растение е и најмногу застапена низ целиот свет . Позната врста на туја е туја смарагд ауреа ( латински : Thuja Orientalis ) којашто има светло – жолта боја на игличестите листови и расте просечно од 2 до 4 метра и е распространета низ целиот свет . Ела ( латински : abies ) има од 48 до 55 вида на ела , па познати врсти на ела се : - Корејска ела ( Abies Koreana ) којшто ја има во деловите на Кореја - Сребрена ела ( Abies alba ) ја има во деловите на средна , јужна , источна Европа и Мала Азија Сибирска ела ( Abies sibrica ) ја има во тајгите , во Северна Азија и Северна Америка . Смрчи ( латински : picea ) има 35 видови . Игличестите ливчиња се боцкави . Познати видови на смрчи се : - Панчиќева Оморика ( picea Omorika ) ја открил српскиот ботаничар Јосиф Панчиќ - Обична смрча ( picea abies ) - Бодликава смрча ( picea pungens ) , а е позната и под името на ,, сина смрча ‘’ поради тоа што нејзините иглички имаат светлосина боја . Шишарките просечно растат од 8 до 10 сантиметри и имаат светлокафеавкаста боја шишарките .
|
Portal di Ensiklopedia Dunia