Гулаб

Гулаб
Гулаб (Columba livia domestica) во лет
Научна класификација
Царство:	Animalia
Колено:	Хордати
Класа:	Птици
Ред:	Columbiformes
Семејство:	Columbidae

Гулаб (Columba livia) - вид птица.

Должината на гулабот изнесува 32-34 cm, распонот на крилјата околу 63 cm, должината на опашката 10 cm, а тежи околу 330 гр. Женката е нешто помала од мажјакот. Во својата основна форма е со сива боја и зелени и виолетови одблесоци на главата и вратот, но градските форми се појавуваат во најразлични бои. На крилјата се наоѓаат две црни ленти и еден обоен црн прстен околу вратот. На долниот дел од грбот се наоѓаат посветли пердуви. Женката е со нешто посветла боја и има значително помал сјај на градите и вратот. Со помош на зашилените крилја гулабот лета вешто и брзо.

Гулабот се храни со зрна од житарици, коров, репки, моркови, грашок и лен. Иако за време на сеидбата, гулабите јадат жито или друг житни растенија, тие јадат многу повеќе семки од различни видови на коров, на коишто им придаваат предност дури и кога имаат избор, затоа гулабите се покорисни од она што се мисли.

Додека дивите варијанти на гулаби гнездата ги градат на стрмни карпи, градските гулаби за таа цел користат мостови, издадености над прозорци и слични градби. Женката до трипати годишно снесува во гнездото по две јајца. Двата родители седат на јајцата и се грижат за младите птички. Исто така, тие остро го бранат подрачјето на гнездење и ги бркаат сите натрапници, клукајќи со клунот. Откако ќе се спарат, мажјаците и женките остануваат заедно до крајот на животот.

Го има во Јужна Европа, Југозападна Азија и Северна Африка.

• „Тројцата браќа и гулабицата“ - кавкаска народна приказна.^[1]
• „Гулабот и гулабицата“ (српски: Голуб и голубица) - српска народна песна.^[2]
• „Трошки од кифла“ — кус расказ за деца на ангискиот писател Доналд Басет од 1967 година.^[3]
• „Чавката, гулабот и капетанот“ - песна на рускиот поет Владимир Ерл од 1969 година.^[4]
• „Јорданската гулабица“ - песна на рускиот поет Сергеј Есенин од 1918 година.^[5]
• „Орелот и гулабот“ - песна на Јохан Волфганг Гете.^[6]
• „Гулабот“ - книга на германскиот писател Патрик Зискинд.^[7]
• „Голаб на барикада“ — песна на македонскиот поет Славко Јаневски.^[8]
• „Гулаби“ — песна во проза на македонскиот поет Блаже Конески.^[9]
• „Гулабици“ — песна на македонскиот поет Јован Котески.^[10]
• „Касида за мрачните гулаби“ (шпански: Casida de las palomas oscuras) - песна на шпанскиот поет Федерико Гарсија Лорка.^[11]
• „Заспивалка на гулабицата“ — песна на македонскиот писател Видое Подгорец.^[12]
• „Поштенски гулаб“ - збирка поезија на чешкиот поет Јарослав Сајферт од 1929 година.^[13]
• „Градот на гулабите“ - книга на македонскиот писател Александар Поповски.
• „Летачот“ - краток расказ на македонскиот писател Јован Стрезовски.^[14]
• „Смртта на гулабите“ - расказ на рускиот писател Јуриј Трифонов.^[15]

• „Кога плачат гулабите“ (When Doves Cry) - песна од албумот „Пурпурен дожд“ (Purple Rain) на американскиот пејач Принс (Prince) од 1984 година.^[16]
• „Синиот гулаб“ (Plavi golub) - песна на хрватската рок-група „Азра“ (Azra) од 1983 година.^[17]

• „Еден гулаб седеше на гранка и си размислуваше за постоењето“ (En duva satt på en gren och funderade på tillvaron) - филм на режисерот Рој Андерсон од 2014 година.^[18]