Димитрие Дурацовски

Димитрие Дурацовски (15 февруари 1952, Струга) — македонски писател.

Дурацовски е роден на 15 февруари 1952 година во Струга.^[1]. Завршил Училиште за применета уметност во Скопје. Работи како ликовен соработник во Народниот музеј во Струга. Член е на ДПМ од 1989 година.

Дурацовски е автор на книгите:

• Тајна историја (раскази, 1986),
• Црни пророци (раскази, 1996),
• Insomnia (роман, 2000),
• Бледи сенки, далечни гласови (роман, 2014).^[2]

Три негови кратки раскази се застапени во антологијата на македонскиот краток расказ, „Џинџуџе во земјата на афионите“ (Темплум, 2022).^[3]

Дурацовски е припадник на т.н. петта генерација или Петти круг на автори, кои на македонската книжевна сцена се јавиле во 1980-тите години. Целиот опус на Дурацовски е во знакот на постмодернизмот. Со романот „Бледи сенки, далечни гласови“, тој направил голем пресврт во стилот. Во двете збирки раскази, тој пишуваал во стилот на фантастиката и ониричноста, со користење цитати, парафрази и позајмувања од други книжевни дела. Во „Инсомнија“, тој ја напуштил строгата, контролирана функционалност, вметнувајќи долги автобиографски пасажи и есеизирања. Во романот „Бледи сенки, далечни гласови“, тој ја напуштил функционалната димензија и навлегува во т.е. постмодерна носталгија.^[4]

За романот „Insomnia“, Дурацовски ја добил наградата „Рациново признание“.^[5]

Во 2019 година, Дурацовски ја добил наградата „11 Октомври“ за животно дело.^[6][7]

• „Спирала“ — расказ на македонскиот писател Ненад Јолдески.^[8]
• „Книжевноста предолго ја нема!“ — краток расказ на македонската писателка Оливера Ќорвезироска од 2021 година.^[9]

Оваа биографска статија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. п р у