Евдокија Палеологина

Евдокија Палеологина (околу 1265 – 18 септември 1302; грчки: Ευδοκία Παλαιολογίνα)^[1] — третата ќерка на византискиот цар Михаил VIII Палеолог и неговата сопруга, Теодора, внука на царот Јован III Дука Ватац од Никеја.

Во 1282 година, Евдокија се омажила во Цариград за Јован II, цар на Трапезунт, со кого имала два сина, Алексиј и Михаил.^[2] Во 1298 година, по смртта на нејзиниот сопруг и вознесението на нејзиниот син Алексиј II, таа се вратила во дворот на својот брат Андроник во Цариград, земајќи го со себе и својот помлад син Михаил.^[3]

Андроник II Палеолог ја примил својата сестра, планирајќи да ја искористи за да запечати дипломатски договор со Стефан Урош II Милутин, крал на Србија: раката на Евдокија во замена за договорен мир. Кралот Стефан се согласил со овој предлог, бидејќи една од неговите три жени неодамна починала. „Но, ништо што Андроник можеше да направи не би влијаело врз неговата сестра да ја забавува можноста за живот со варварин во дивината на Србија“, пишува Доналд М. Никол.^[4] Кралот Стефан бил принуден да се задоволи со ќерката на Андроник, Симонида, од неговата втора сопруга, Ирина Монфератска .

Во меѓувреме, Алексиј II сам решил да се ожени со Џијаџак Јаќели, грузиска принцеза. Неговиот чичко Андроник II, кој бил назначен за негов старател од неговиот татко, сакал овој брак да биде поништен; тој планирал Алексиј да се ожени со ќерката на високиот дворски службеник Никифор Хумна. Евдокија го искористила изговорот да го наговори својот син да го раскине бракот за да добие дозвола од својот брат да се врати во Трапезунт во 1301 година; по пристигнувањето, таа наместо тоа го советувала својот син да ја задржи својата жена Грузијка. Евдокија починала следната година, а Вилијам Милер шпекулира дека била погребана во црквата на Свети Григориј Ниски.^[5]