Елса Моранте

Елса Моранте Elsa Morante
Роден/а	18 август 1912(1912-08-18) Рим, Италија
Починат/а	25 ноември 1985(1985-11-25) (возр. 73) Рим, Италија
Занимање	романописец
Националност	Италијанка
Значајни дела	Историја
Значајни награди	Виарегио Призе (1948)
Сопруг/а	Алберто Моравија (в. 1941–61)

Елса Моранте (италијански: Elsa Morante), (18 август 1912, Рим - 25 ноември 1985, Рим) — италијанска писателка, романописец, поет, преведувач, писател на литература за деца^[1].

Нејзиниот роман „Историја“ е вброен во 100 најдобри книги на сите времиња.

Родена била во Рим на 18 август 1912 година. Нејзината мајка била Еврејка и работела како учителка во Рим, а нејзиниот татко работел како поштар.

И покрај фактот дека нејзиното семејство било сиромашно, Елса успеала да го заврши класичното средно училиште.

Поради економски и семејни причини, таа не успеала да го заврши колеџот; таа започнала да работи како наставничка и да одржува приватни часови на италијански, латински и грчки јазик..

Таа била многу млада кога за прв пат започнала да пишува мини-романи, се занимавала и со пишување на поезија и со уметничка литература.

Нејзините дела секогаш биле објавувани иако фашизмот во тоа време бил на власт во Италија.

Брзо се здобила со голема популарност и затоа фашистичкиот режим не можешел директно да ја нападне, затоа што ќе го предизвикал гневот на Италијанците.

Во 1936 година, таа се запознала со славниот италијански писател Алберто Моравија, а во април 1941 година се омажила за него.

На крајот на Втората светска војна, Елса и Алберто морале да го напуштат Рим, кој тогаш бил под германска окупација, поради нивното еврејско потекло. Се засолнале во местото Фросионе. Нивниот престој таму бил за неа инспирација за нејзиниот антологиски роман „Историја“

Елса Моранте и Алберто Моравија се развеле во 1961 година, а тој настан имал посебно влијание врз нрјзината работа, како и врз нејзината психа.

Елса Моранте се обидела да се самоубие во 1983 година, а починала во 1985 година од срцев удар по една операција и од последиците на самубиството^[2].

Поголемиот дел од водечките ликови на Моранте ја користат автобиографијата како начин за терапија и надеж. Нарцизмот станувала водечка алатка во нејзиното творештво. Нејзиното пишување е од суштинско значење за формирање на позитивна свест за нејзините лични сеќавања. Друг важен аспект на работата на Моранте е метафората за љубовта. Според неа, љубовта може да биде страст и опсесија и може да доведе до очај или уништување. Според неа, нејзината прва љубов била рај, но потоа се претворила во пекол. Метафората на љубовта лесно може да се проследи во една од нејзините најпознати песни, „Алиби“. Љубовта и нарцизмот се теми добро поврзани едни со други. Повеќето од ликовите на Моранте бараат љубов, не затоа што имале вистински чувства кон личноста во која се вубувале, туку затоа што требало да ги покријат чувствата за празнина уште од своето детство^[3].

• Лага и магија (1948) ^[4].
• Островот Артуро (1957)
• Историја (1974)
• Аракоели (1982)

• Тајната игра (1941)
• Несекојдневните авантури на Катери 'од Тречиолина' (1942)
• Андалусискиот шал (1963)
• Заборавени приказни (1937-1947)
• Детски анегдоти (1939-1940)

• Алиби (1958)
• Светот спасен од децата (1968)

• Вонредните авантури на Кетрин (1959)

• Добри и лошите страни на атомската бомба (1987, есеи)

• The Dark in the Piazza essay on Morante from
• Il Gioco Segreto (The Secret Game) - full English translation at The Short Story Project
• The Disillusionist review by Madeleine Schwartz of Arturo's Island in