Калиум пиросулфат

Калиум пиросулфат
	Назив според МСЧПХ дикалиум (сулфонатокси)сулфонат
	Други називи Калиум пиросулфат; калиум дисулфат
Назнаки
CAS-бр.	7790-62-7
ChemSpider	56432
EC-број	232-216-8
	InChI InChI=1S/2K.H2O7S2/c;;1-8(2,3)7-9(4,5)6/h;;(H,1,2,3)(H,4,5,6)/q2+1;/p-2 ; Клуч: KAQHZJVQFBJKCK-UHFFFAOYSA-L ; InChI=1/2K.H2O7S2/c;;1-8(2,3)7-9(4,5)6/h;;(H,1,2,3)(H,4,5,6)/q2+1;/p-2; Клуч: KAQHZJVQFBJKCK-NUQVWONBAQ ;
3Д-модел (Jmol)	Слика
PubChem	62681
	SMILES [O-]S(=O)(=O)OS(=O)(=O)[O-].[K+].[K+] ;
UNII	AVJ6ZST7L6
Својства
Хемиска формула
Моларна маса	0 g mol−1
Густина	2.28 g/cm3
Точка на топење
Растворливост во вода	25.4 g/100 mL (20 °C)
Опасност
	GHS-ознаки:
Пиктограми
Сигнални зборови	Опасност
Изјави за опасност	H314, H331
Изјави за претпазливост	P260, P261, P264, P271, P280, P301+P330+P331, P303+P361+P353, P304+P340, P305+P351+P338, P310, P311, P321, P363, P403+P233, P405, P501
Дополнителни податоци
	(што е ова?) (провери); Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
	Наводи

Калиум пиросулфат или калиум дисулфат — е неорганско соединение со хемиска формула K₂S₂O₇.

Формирање

Калиум пиросулфат се добива со топлинско разложување на други соли, најдиректно од калиум бисулфат:^[1]

2 KHSO₄ → K₂S₂O₇ + H₂O

Температурите над 600 °C дополнително го разложуваат калиум пиросулфат до калиум сулфат и сулфур триоксид, сепак:^[2]

K₂S₂O₇ → K₂SO₄ + SO₃

Други соли, како што се калиум трисулфат,^[3] може да се распаднат и во калиум пиросулфат.

Хемиска структура

Калиум пиросулфат содржи пиросулфат анјон кој има структура слична на дихромат. Геометријата може да се визуелизира како тетраедар со два агли кои ја делат конфигурацијата на анјонот на SO₄ и централно премостен атом на кислород.^[4] Полуструктурна формула за пиросулфатниот анјон е O₃SOSO₃²⁻. Состојбата на оксидација на сулфурот во ова соединение е +6.

Употреба

Калиум пиросулфат се користи во аналитичката хемија; примероците се спојуваат со калиум пиросулфат, (или мешавина од калиум пиросулфат и калиум флуорид) за да се обезбеди целосно растворање пред квантитативна анализа.^[5]^[6]

Соединението е исто така присутно во катализатор во врска со ванадиум(V) оксид во индустриското производство на сулфур триоксид.^[7]

Наводи

↑ Washington Wiley, Harvey (1895). Principles and Practice of Agricultural Analysis: Fertilizers. Easton, PA.: Chemical Publishing Co. стр. 218. Посетено на 31 December 2015. Potassium disulfate.
↑ Iredelle Dillard Hinds, John (1908). Inorganic Chemistry: With the Elements of Physical and Theoretical Chemistry. New York: John Wiley & Sons. стр. 547. Посетено на 31 December 2015. Potassium disulfate.
↑ Brauer, Georg (1963). Handbook of Preparative Inorganic Chemistry Vol. 2, 2nd Ed. New York: Academic Press. стр. 1716. ISBN 9780323161299.
↑ Ståhl, K.; Balic-Zunic, T.; da Silva, F.; Eriksen, K. M.; Berg, R. W.; Fehrmann, R. (2005). „The crystal structure determination and refinements of K₂S₂O₇, KNaS₂O₇ and Na₂S₂O₇ from X-ray powder and single crystal diffraction data“. Journal of Solid State Chemistry. 178 (5): 1697–1704. Bibcode:2005JSSCh.178.1697S. doi:10.1016/j.jssc.2005.03.022.
↑ Trostbl, L. J.; Wynne, D. J. (1940). „Determination of quartz (free silica) in refractory clays“. Journal of the American Ceramic Society. 23 (1): 18–22. doi:10.1111/j.1151-2916.1940.tb14187.x.
↑ Sill, C. W. (1980). „Determination of gross alpha, plutonium, neptunium, and/or uranium by gross alpha counting on barium sulphate“. Analytical Chemistry. 52 (9): 1452–1459. doi:10.1021/ac50059a018.
↑ Burkhardt, Donald (1965). „Sulfur trioxide production, US3362786A“. Google Patents. Посетено на 31 December 2015.

[1] Washington Wiley, Harvey (1895). Principles and Practice of Agricultural Analysis: Fertilizers. Easton, PA.: Chemical Publishing Co. стр. 218. Посетено на 31 December 2015. Potassium disulfate.

[2] Iredelle Dillard Hinds, John (1908). Inorganic Chemistry: With the Elements of Physical and Theoretical Chemistry. New York: John Wiley & Sons. стр. 547. Посетено на 31 December 2015. Potassium disulfate.

[Georg-3] Brauer, Georg (1963). Handbook of Preparative Inorganic Chemistry Vol. 2, 2nd Ed. New York: Academic Press. стр. 1716. ISBN 9780323161299.

[4] Ståhl, K.; Balic-Zunic, T.; da Silva, F.; Eriksen, K. M.; Berg, R. W.; Fehrmann, R. (2005). „The crystal structure determination and refinements of K₂S₂O₇, KNaS₂O₇ and Na₂S₂O₇ from X-ray powder and single crystal diffraction data“. Journal of Solid State Chemistry. 178 (5): 1697–1704. Bibcode:2005JSSCh.178.1697S. doi:10.1016/j.jssc.2005.03.022.

[5] Trostbl, L. J.; Wynne, D. J. (1940). „Determination of quartz (free silica) in refractory clays“. Journal of the American Ceramic Society. 23 (1): 18–22. doi:10.1111/j.1151-2916.1940.tb14187.x.

[6] Sill, C. W. (1980). „Determination of gross alpha, plutonium, neptunium, and/or uranium by gross alpha counting on barium sulphate“. Analytical Chemistry. 52 (9): 1452–1459. doi:10.1021/ac50059a018.

[7] Burkhardt, Donald (1965). „Sulfur trioxide production, US3362786A“. Google Patents. Посетено на 31 December 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Калиум пиросулфат

Формирање

Хемиска структура

Употреба

Наводи

Portal di Ensiklopedia Dunia