Камбана Камбана (латински: campana, англиски: church bell) — ѕвоно што се користи во христијанските цркви, обично за да им го соопшти времето на одење во црква на верниците (за да можат да присуствуваат на богослужби, свадби, погреби и други служби, свечености и религиозни служби) и некои молитви. Камбаната се наоѓа во камбанарија.[1] Историја Пред воведувањето на камбаните во христијанската црква, се користеле различни начини за повикување на верниците: свирење на труби, удирање на дрвени штици, викање или користење на гласник.[2] Во 604 година од н.е., папата Сабинијан службено ја одобрил употребата на ѕвонови.[3][4] Овие тинтинабули биле направени со ковање метал и немале големи размери.[2] Поголемите ѕвонови биле направени кон крајот на VII и во текот на VIII век со леење метал со потекло од Кампанија. Како последица на тоа, камбаните го добиле името на кампана и нола од истоимениот град (Нола) во областа.[2] Ова би го објаснило очигледно погрешното припишување на потеклото на црковните ѕвонови на Свети Павлин Милостив во 400 година од н.е.[2][3][5] До раниот среден век, камбаните станале вообичаени во Европа.[6] Тие најпрво биле вообичаени во Северна Европа, како одраз на келтското влијание, особено она на ирските мисионери. Пред употребата на црковните ѕвонови, грчките манастири ѕвонеле на рамна метална плоча (наречена клепало) за соопштување на богослужби.[6] Наводи
Надворешни врски
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
