Конклава

Конклава (латински: conclave — „затворена соба“, од cum clave — „со клуч“, „под клуч“) — собрание на кардинали што се свикува во периодот на Sede vacante (празен престол) за избор на нов римски папа; исто така означува и изолираната просторија каде што ова собрание се одржува.^[1]^[2] Изборот се врши со тајно гласање двапати дневно, а за некој да биде избран за папа, потребно е да добие најмалку ⅔ од гласовите плус еден. Просторијата се отклучува само по изборот на папата.^[3]

За изборот на новиот понтиф се објавува преку бел чад од оџакот над Сикстинската капела (во спротивно, чадот е црн). Чадот настанува од горење дрва со додаток на посебно боено средство што му ја дава карактеристичната боја. Овој редослед бил воспоставен на Вториот лионски собор (1274).

Папа може да биде избран секој маж католик, дури и лаик без свештенички чин. Во пракса, од 1378 г., за папи се избираат само кардинали. Денес, просторот за конклава зафаќа значителен дел од Ватиканскиот дворец, кој е изолиран од останатите делови и поделен на посебни соби. Единствената врата се заклучува однадвор и однатре не порано од 15-от и не подоцна од 18-от ден по смртта (или оставката) на папата.

Откако вратата ќе се заклучи, се отвора само во случај на доцнење на кардинал, ако некој мора да замине поради болест, при негово враќање или за објавување на резултатите од изборот.

Поимот „конклава“ прв го користел папата Григориј X на II лионски собор во 1274 г., во својата апостолска конституција Ubi periculum („Каде што има опасност“) — по 2 години и 9 месеци на безуспешни преговори во Витербо пред неговиот избор. Лути од долготрајниот процес, граѓаните го тргнале покривот од салата, оставајќи ја отворена, па кардиналите биле принудени да постават шатори, трагите од чии централни столбови се зачувани до денес.

Јован Павле II внел некои измени во правилата за одржување на конклавата.