Мал галеб
Малиот галеб (Hydrocoloeus minutus или Larus minutus), е мал галеб кој живее во северна Европа и Азија. Го има и во Македонија. РаспространетостМалиот галеб гнезди најмногу на териториите на поранешниот Советски Сојуз, но нивната распространетост се шири и во други области на светот. Во северна и западна Европа; Шведска, Финска, Норвешка, Данска, Германија, Велика Британија; но има и мали колонии во јужна Канада. Но, основната и најголемата популација се наоѓа во степите на западен Сибир и северен Казахстан. Овие птици се преселници и зимуваат на бреговите од Атлантскиот Океан, и на Средоземното, Јадранското, Црното и Каспиското Море. Источната популација зимува на Жолтото Море.  ОписМалиот галеб е најмал од семејството галеби. Долг е 25-30 см, со распон на крилјата 61-78 см и тежина 68-162 грама.[1][2][3] Во сезоната на парење перјето му е светлосиво со црна качулка на главата, темно перје по крилата и розовикав отсјај на градите. Белите линии околу очите што ги имаат другите галеби со црни качулки, овој галеб ги нема. Зимно време главата е бела, со потемна капа и потемно околу очите. Клунот му е тенок, темноцрвен, а и нозете, исто, темноцрвени. Младенчињата имаат црни делчиња по главата и горните делови од телото, а на крилјата цик-цак сиво-црни линии. Им треба 3 години за да постигнат целосна зрелост. Малиот галеб плови над водата, но не нурка. Се огласува со мелодични ритмички звуци како „кеј-кеј-кеј“. Кога е вознемирен испушта понизок глас во побрз ритам „ке-ке-ке-ке“, а понекогаш и силно писнува „уиит“. ИсхранаГлавна храна на малите галеби се малите водни и копнени безрбетници и инсекти кои најчесто ги собира од површината на водата. Понекогаш се храни со мали риби и ракчиња. Во потрага по храна летаат ниско над плитките води или крајбрежни треви, често во мали групи. Размножување Малиот галеб се размножува во колонии од 5 до 50 пара, кои се нестабилни и во местото и во бројот. Моногамните парови се формираат уште за време на зимувањето или на почетокот од сезоната на парење. Единките созреваат на тригодишна возраст. Во сезоната на парење поведението им е провокативно, со летови и силно мавтање со крилјата и мирување, како и брзи повторувачки звуци „ке-кеј, ке-кеј, ке...океј“. Женките, пак, го креваат својот клун нагоре и ја спуштаат главата надолу. Гнездото го свиваат на влажни места, или со гранчиња и суви треви или како обични дупки во земјата малку обложени со тревки. Несат 2-3 јајца, ретко 4 маслинасто-зелени или екр-кафени, со црвено-кафени, сиви и потемни линии, со големина (37-45) x (28-32) mm. Инкубацијата обично трае 20-22 дена. Инкубираат и двата родитела, но поголемиот дел од времето во гнездото лежи женката. За хранењето на младенчињата се ангажираат и двата родитела. По три дена, пилињата може да го напуштаат гнездото, а се осамостојуваат по 21-24 дена. Наводи
Надворешни врски
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
