Гробиштата Свети Кристофер биле благословени во мај 1779 година од страна на бискупот од Љубљана, Јохан Карл фон Херберштајн, а се наоѓале во областа на денешниот Изложбен и Конгресен центар.[1] Помеѓу крајот на 18 век и почетокот на 20 век, биле централните градски гробишта. Во 1906 година биле воспоставени нови гробишта до црквата Свети Крст и таму постепено се одвивале повеќето нови погребувања. По 1926 година, погребите повеќе не се одвивале на гробиштата Свети Кристофер, а бил уништен во 1955 година заедно со двете цркви поврзани со него, со цел да се создаде место за Седмиот Конгрес на Комунистичката партија на Југославија.[2][3][4][5] Разните остатоци што биле собрани од локацијата биле пренесени во блискиот заеднички гроб во она што требало да биде семинаријата Барага, а само Јернеј Копитар и Иван Тушек всушност биле повторно погребани во Навје.[6]
Дизајн
Во 1930-тите години, мал дел од старите гробишта, вклучувајќи го аркадниот трем кој бил изграден околу 1865 година,[7] бил трансформиран во „пантеон“ на познатите Словенци. Меморијалниот парк бил дизајнирано од архитектите Јоже Плечник и Иво Спинчич во соработка со градинарот Антон Лах. Веќе во 1932 година, Плечник предложил да се изгради монументална црква на истото место, која би вклучувала крипта со гробници на истакнати Словенци. Проектот, планиран заедно со неговиот ученик Едвард Равникар, сепак бил одбиен, и затоа Плечник предложил да се создаде спомен парк на истата локација.
Подоцнежна историја
Помеѓу 1936 и 1940 година, неколку надгробни споменици и надгробни споменици на значајни личности биле преместени во паркот, но поради инвазијата на Оската на Југославија во април 1941 година, проектот бил откажан. Многу од надгробните споменици кои биле планирани да бидат преместени во Меморијалниот парк Навје, како оние на Прешерен, Трубар, Мајстер и Русјан, не биле донесени и многу гробови на неважни поединци, кои биле планирани да бидат преместени во Жале, останале во паркот. Плановите на Плечник за проширување на паркот никогаш не биле реализирани. По Втората светска војна, паркот бил во голема мера запоставен[8][9][10] и реновирањето се случило дури во 1990-тите години.
Надгробните плочи на значајни луѓе прикажани во Меморијалниот парк Навје вклучуваат:
Емил Коритко (1813–1839), полски етнолог и политички активист
Фран Левстик (1831–1887), писател и политички активист
Антон Томаж Линхарт (1756–1795), драматург и историчар
Кашпар Машек (1794–1873), Словенец - чешки композитор
Фран Машељ ( Подлимбарски, 1851–1917), автор и офицер на австроунгарската армија
Антон Недвед (1829–1896), словенечко-чешки композитор
Јозеф Ресел (1793–1857), боемски инженер и пронаоѓач на поморскиот пропелер
Симон Рутар (1851–1903), историчар
Едо Шлајмер (1864–1935), лекар, основач на модерната хирургија во Словенија
Јосип Стритар (1836–1923), поет и литературен критичар
Иван Тушек (1835–1877), природен научник и писател
Валентин Водник (1758–1819), поет и уредник
Наводи
↑Kladnik, Darinka (1996). Mestna hiša v Ljubljani: pomembni dogodki v zgodovini mesta [Ljubljana Town Hall: Significant Events in the Town History] (словенечки). Viharnik. стр. 58. ISBN9789616057059.
↑Benedik, Metod, & Angel Kralj. 1998. Škofijske vizitacije Tomaža Hrena. Ljubljana: Inštitut za zgodovino Cerkve pri Teološki fakulteti Univerze v Ljubljani, p. 339.
↑Kolar, Ivan (1958). „Literarni sprehod po Ljubljani“. Jezik in slovstvo. 3 (7): 314. Посетено на July 23, 2020. Na stavbišču za projektirano in v kolobarju zidano 'Baragovo semenišče' so kosti umrlih prekopali v skupno jamo .... Tu sta ostala v svojem grobu samo Ivan Tušek in Jernej Kopitar ...
