Нарушување во исхраната ― ментално нарушување дефинирано со абнормално однесување кон исхраната кое негативно влијае на физичкото или менталното здравје на една личност.[1] Само едно нарушување во исхраната е можно да се дијагностицира во одреден период.[1] Видови на нарушувања во исхраната вклучуваат нарушување со прекумерна исхрана(BED), каде што пациентот јаде голема количина храна за краток временски период; анорексија нервоза, каде што лицето има интензивен страв од зголемување на телесната тежина, ја ограничува храната или прекумерно вежба за да го спречи овој страв; булимија нервоза, каде што поединците јадат прекумерно количество, а потоа се обидуваат да се ослободат од храната (прочистување); пика, каде што пациентот јаде нехранливи материи како кал,глина,лепило и сл.;синдром на руминација, каде што пациентот регургитира несварена или минимално сварена храна; нарушување на избегнување/рестриктивно внесување храна (ARFID), каде што луѓето имаат намален или селективен внес на храна поради некои психолошки причини (види подолу); и група други наведени нарушувања во хранењето или исхраната.[1]Анксиозните нарушувања, депресијата и злоупотребата на супстанции се вообичаени кај луѓето со нарушувања во исхраната.[2] Овие нарушувања не ја вклучуваат дебелината.[1]
Причините за појава на нарушувањата во исхраната не се јасни, иако се чини дека и биолошките и еколошките фактори играат улога.[2][4] Се верува дека културната идеализација на нереалистична слика за физичкиот изгед придонесува за некои нарушувања во исхраната.[4] Исто така поединци кои доживеале сексуална злоупотреба имаат поголема веројатност да развијат некое нарушување во исхраната.[7] Некои пореметувања како што се пика и пореметување на руминација се јавуваат почесто кај лицата со интелектуална попреченост.[1]
Третман за лекување може да биде делотворен за многу нарушувања во исхраната.[2] Третманот варира во зависност од нарушувањето и може да вклучува советување, совети за исхрана, намалување на прекумерното вежбање и намалување на обидите за елиминирање на храната.[2] Лекови може да се користат за да помогнат со некои од асоцираните симптоми со нарушувањето.[2] Во посериозни случаи може да биде потребна хоспитализација.[2] Околу 70% од луѓето со анорексија и 50% од луѓето со булимија се опоравуваат во рок од пет години.[9] Само 10% од луѓето со нарушување во исхраната добиваат третман, а од нив, приближно 80% не добиваат соодветна грижа. Многумина се испратени дома неколку недели порано од препорачаниот престој и не го добиваат соодветниот третман.[10] Закрепнувањето од нарушување на прекумерната исхрана е помалку јасно и се проценува на 20% до 60%(BED).[9] Обете анорексијата и булимијата го зголемуваат ризикот за смрт.[9]
Проценките за распространетоста на нарушувањата во исхраната варираат во голема мера, имајќи ги в превид разликите во полот, возраста и културата, како и методите што се користат за дијагноза и мерење.[11][12][13] Во развиеното општество, анорексијата влијае на околу 0,4%, а булимијата влијае на околу 1,3% од младите жени во една година.[1] Нарушувањето со прејадување(BED) влијае на околу 1,6% од жените и 0,8% од мажите во една одредена година.[1] Според една анализа, процентот на жени кои би имале анорексија во одреден момент од нивниот живот може да биде до 4%, или до 2% за булимија и нарушувања со прекумерна исхрана(BED).[9] Застапеноста на нарушувања во исхраната се чини дека е пониска во помалку развиените земји.[14] Анорексијата и булимијата се јавуваат речиси десет пати почесто кај жените отколку кај мажите, но сепак тоа не значи дека не се појавуваат и кај мажите.[1] Типичен почеток на нарушувања во исхраната е во доцното детство до раната зрелост.[2] Застапеноста на други нарушувања во исхраната не се јасни.[1]
Класификација
МКЗ и ДСМ дијагнози
Следниве нарушувања во исхраната се наведени како ментални нарушувања и се сретнуваат во стандардните медицински прирачници, вклучувајќи ги МКБ-10 и ДСМ-5.
Анорексија нервоза (АН) е ограничување на внесот на енергија несоодветен на потребите, што доведува до значително ниска телесна тежина во контекст на возраста, полот, развојната траекторија и физичкото здравје. Тоа е придружено со интензивен страв од дебелеење или имање прекумерна тежина, како и нарушување во начинот на кој се доживува и ја проценува својата телесна тежина или облик. Постојат два поттипа на АН: ограничувачки тип и тип на прекумерна исхрана/прочистување. Ограничувачкиот тип презентира губење на тежина кое се постигнува преку диета, пост и/или прекумерно вежбање, со отсуство на однесување на прекумерна исхрана/прочистување. Типот на прекумерно јадење/прочистување претставува состојба во која поединецот има повторливи епизоди на прејадување и однесување на прочистување, како што се самоиндуцирано повраќање, злоупотреба на лаксативи и диуретици. Степенот на АН се одредува според БМИ, со БМИ под 15 забележани како најекстремни случаи на нарушување.[15] Пубертетните и постпубертетските жени со анорексија често доживуваат аменореа, или губење на менструалните периоди, поради екстремното губење на тежината со кое се соочуваат овие лица. Иако аменореата беше задолжителен критериум за дијагноза на анорексија во ДСМ-IV, таа беше отфрлена во ДСМ-5 поради нејзината ексклузивна природа, бидејќи мажите, жените во постменопауза или индивидуите кои немаат менструација од други причини би пропаднале,да го исполнат овој критериум.[16] Жените со булимија, исто така, може да доживеат аменореа, иако причината не е јасна.[17]
Булимија нервоза (BED) се одликува со повторливо прекумерно јадење проследено со компензаторни однесувања како што се прочистување (само-индуцирано повраќање, јадење до точка на повраќање, прекумерна употреба на лаксативи/диуретици или прекумерно вежбање). Постот може да се користи и како метод за прочистување по прејадување. Сепак, за разлика од нервната анорексија, телесната тежина се одржува на или над минимално нормално ниво. Степенот на сериозноста на БН се одредува според бројот на епизоди на несоодветно компензаторно однесување неделно.
Нарушувањето со прекумерно јадење (BED) се одликува со повторливи епизоди на прекумерно јадење без употреба на несоодветни компензаторни однесувања кои се присутни во поттипот БН и АН прекумерно јадење/прочистување. Епизодите на прејадување се асоцирани со јадење многу побрзо од нормалното, јадење сè додека не се чувствувате непријатно заситени, јадење големи количини на храна кога не чувствувате физичка глад, јадење сам поради чувството на засрамување од тоа колку јадете и/или чувство на гадење од себе, чувствување депресивно или чувство на вина после јадење. За да се постави дијагноза BED, мора да биде присутена изразена вознемиреност во врска со прекумерното јадење на самата личност, а прекумерното јадење мора да се случува во просек еднаш неделно во текот на 3 месеци. Степенот на BED се одредува според бројот на епизоди на прекумерно јадење неделно.[1]
Пика е упорно јадење на нехранливи, непрехранбени супстанции на начин кој не е соодветен или културно поддржан. Иако супстанциите што се консумираат варираат со возраста и достапноста, хартијата, сапунот, косата, кредата, бојата и глината се меѓу најчесто консумираните кај оние со пика дијагноза. Постојат повеќе причини за појава на пика, вклучувајќи анемија со дефицит на железо, неухранетост и бременост, а пика често се јавува во тандем со други нарушувања на менталното здравје поврзани со нарушена функција, како што се интелектуална попреченост, нарушување на спектарот на аутизам и шизофренија. За да биде оправдана дијагнозата на пика, однесувањето мора да трае најмалку еден месец.
Синдром на руминација, каде што пациентот регургитира опфаќа повторено регургитација на храната, која може повторно да се џвака, повторно да се проголта или да се исплука. За да биде оправдана оваа дијагноза, однесувањето мора да трае најмалку еден месец, а регургитацијата на храната не може да се прeпише на друга медицинска состојба. Дополнително, нарушувањето на руминација е различно од AN, BN, BED и ARFID, и затоа не може да се појави во текот на една од овие болести.
Нарушувањето со избегнување/рестриктивно внесување храна (ARFID) е нарушување во хранење или исхраната, како што е недостаток на интерес за јадење храна, избегнување врз основа на сетилните одлики на храната или загриженост за долгорочните последици од јадењето, што го спречува лицето да ги задоволи потребата на нутриционистичка енергија. Често се поврзува со губење на тежината, недостаток на исхрана или неисполнување на траекторијата на раст. Имено, ARFID се разликува од AN и BN по тоа што нема докази за нарушување на начинот на кој се доживува телесната тежина или обликот. Нарушувањето не се објаснува подобро со недостаток на достапна храна, културни практики, истовремена медицинска состојба или друго ментално нарушување.[18]
Друго одредено нарушување на начиниот на исхрана или начинот на исхранување (OSFED) е нарушување во исхраната или начинот на исхранување кое не ги исполнува целосните критериуми на DSM-5 за AN, BN или BED. Пример за лица со ова нарушување во исхраната(OSFED) вклучуваат индивидуи со атипична анорексија нервоза, кои ги исполнуваат сите критериуми за АН, освен тоа што имаат недоволна тежина и покрај значителното губење на тежината; , лица кои ги исполнуваат сите критериуми за БН, освен што булимичното однесување е поретко или не трае доволно долго; или пак за нарушување на прочистувањето и синдром на ноќна исхрана.[1]
Неодреден начин на исхрана или нарушување во исхраната (USFED) ги опишува нарушувањата во исхранувањето или исхраната кои предизвикуваат изразено вознемиреност и наштетуваат на други аспекти за функционирањето на личноста, но кои не ги исполнуваат целосните критериуми за која било од другите дијагнози. Специфичната причина зошто не ги исполнува критериумите за одредено нарушување не е наведена. На пример, USFED дијагноза може да се даде кога нема доволно информации за да се постави поконкретна дијагноза, како на пример во собата за итни случаи.
Останато
Компулсивно прејадување, кое може да вклучува вообичаено „пасење“ на храна или епизоди на прекумерно јадење без чувство на вина.[19]
Дијабулимија, која се одликува со намерна манипулација со нивото на инсулин од страна на дијабетичарите во обид да се контролира нивната тежина.
Пијанкорексија, која вообичаено се одликува со намерно ограничување на внесот на храна со цел да се резервираат калориите од храната за алкохолни калории, прекумерно вежбање со цел да се согорат калориите од пиењето и прекумерно пиење алкохол со цел да се исчисти претходно консумираната храна.[20]
Одржување на исхрана, кое се одликува со збир на аберантни однесувања на начинот на исхранување на децата во установи за згрижување.[21]
Синдром на ноќна исхрана, кој се одликува со ноќна хиперфагија (консумација на 25% или повеќе од вкупните дневни калории после вечерниот оброк) со ноќни голтања, несоница, губење на утринскиот апетит и депресија.
Ноќно пореметување во исхраната поврзано со спиење, кое е парасомнија која се одликува со јадење, вообичаено надвор од контрола, додека сте во состојба на NREM фаза од сонот, без сеќавање на истото следното утро.
Гурмански синдром, ретка состојба која се јавува по оштетување на фронталниот лобус. Поединците развиваат опсесивен фокус кон храната со добар квалитет.[22]
Орторексија нервоза, термин што го користел Стивен Братман за да ја опише опсесијата со „чиста-здрава“ диета, во која личноста развива опсесија со избегнување на нездрава храна до точка каде што има лошо влијание на останатите аспекти од животот личноста.[23]
Кливер-Бисиев синдромот, предизвикан од билатерални лезии на медијалниот темпорален лобус, вклучува компулсивно јадење, хиперсексуалност, хипероралност, визуелна агнозија и послушност.
Прадер-Вилиев синдром, генетско нарушување поврзано со ненаситен апетит и морбидна дебелина.
Прегорексија, која се одликува со екстремна диета и прекумерно вежбање со цел да се контролира зголемувањето на телесната тежина во бременоста. Пренаталната неухранетост е поврзана со ниска родилна тежина, коронарна срцева болест, дијабетес тип 2, мозочен удар, хипертензија, ризик од кардиоваскуларни болести и депресија.[24]
Мускулната дисморфија се одликува со преокупација на изгледот дека сопственото тело е премногу мало, премногу слабо, недоволно мускулесто или недоволно витко. Мускулната дисморфија најмногу е застапена кај мажите.
Нарушување со „прочистување“. Повторливото однесување на неприродно прочистување кое влијае на тежината или обликот, но со отсуство на нарушувањето за прекумерно јадење.[1] Тоа е повеќе нарушување на елиминацијата отколку нарушување во исхраната.
Симптоми и долгорочни ефекти
Симптомите и усложувањата кои се појавуваат поради нарушување во исхраната варираат во зависност од природата и сериозноста на нарушувањето:[25]
Физички симптоми кои се а асоцираат со на нарушувања во исхраната вклучуваат слабост, замор, чувствителност на студ, намален раст на брадата кај мажите, намалување на ерекцијата при будење, намалено либидо, губење тежина и намален раст.[33]
Честото повраќање може да предизвика влегување на кисел гастричен материјал во ларингоезофагеалниот тракт, кое може да доведе до необјаснето засипнатост. Поттикнувањето повраќање поради нарушување во исхраната како кај индивидуите е со анорексија нервоза, типот на прејадување-прочистување или оние со булимија нервоза од типот на прочистување, се изложени на ризик од рефлукс на киселина.[medical citation needed]
Синдромот на полицистични јајници (PCOS) е најчестото ендокрино нарушување што ги зафаќа жените. Иако често се поврзува со дебелината, може да се појави кај поединци со нормална тежина. PCOS се асоцира со нарушувањето на прекумерно јадење и булимично однесување.[34][35][36][37][38][39]
Психопатологијата од дел на нарушувањата во исхраната кој се фокусира на нарушувањето на перцепцијата на своето телото,[41] како што се загриженоста за тежината и обликот; вредноста која личноста ја поставува за сама себе, која зависна од тежината и обликот на тежината; стравот од зголемување на телесната тежина дури и ако личноста има намалена тежина тежина; негирање на тоа колку се сериозни симптомите и погрешено доживување на своето тело од реалноста.[33]
Главните психопатолошки одлики на анорексијата беа наведени во 1982 година како проблеми во перцепцијата на своето телото, доживување на емоциите и меѓучовечките односи.[42][43] Жените со нарушувања во исхраната имаат поголемо незадоволство кон своето телото.[44] Нарушувањето на перцепцијата на своето телото вклучува вид, проприоцепција, интероцепција и тактилна перцепција.[45] Постои промена во интеграцијата на сигналите каде делови од телото се доживуваат како одделни од телото, наместо како целина.[45] Брух еднаш теоретираше дека тешки рани врски се поврзани со причината за анорексија и како примарните старатели можат да придонесат за појава на болеста.[42]
Истакната одлика на булимијата е незадоволството од обликот,изгледот на телото.[46] Сепак, незадоволството од обликот на телото не е од дијагностичко значење бидејќи може да е присутно кај лица без нарушување во исхраната.[46] Оваа многу лабилна одлика може да варира во зависност од промените во обликот и тежината, степенот на контролирањето врз јадењето и расположението.[46] Спротивно на тоа, неопходна дијагностичка одлика за анорексија нервоза и булимија нервоза е тоа имањето преценетите идеи за обликот и тежината се релативно стабилни со дијагностичко значење и делумно поврзани со ниската самодоверба на пациентите.[46]
Про-ана субкултура
Про-ана подразбира промовирање на однесувања поврзани со нарушување во исхраната анорексија нервоза. Неколку мрежни места ги промовираат нарушувањата во исхраната и можат да обезбедат можност за поединците да комуницираат со цел да ги задржат нивното нарушување. Членовите на овие веб страници обично чувствуваат дека нивното нарушување во исхраната е единствениот аспект од нивниот хаотичен живот кој би можеле да го контролираат.[47] Овие мрежни места се често интерактивни и имаат табли за дискусија каде што поединците можат да споделуваат стратегии, идеи и искуства, како што се планови за исхрана и вежбање со кои се постигнува екстремно мала тежина.[48] Направена студија која ги споредува личните веб-блогови кои се за нарушување во исхраната наспроти оние фокусирани на закрепнување, покажа дека блоговите за нарушување во исхраната содржеле јазик кој одразува пониска когнитивност, користеле позатворен стил на пишување, содржеле помалку емоционално изразување и помалку социјални референци, повеќе фокусирајќи се на содржини поврзани за јадење отколку на блоговите за закрепнување.[49]
Причини
Причините за појава на нарушувањата во исхраната сè уште не се јасно утврдени.
Многу луѓе со нарушувања во исхраната, исто така, имаат нарушување на перцепцијата за своето телото и коморбидно телесно дисморфично нарушување, што ги доведува до изменета перцепција за нивното тело од реалноста.[50][51] Студиите открија дека голем дел од лицата на кои им е дијагностицирано телесно дисморфично нарушување, исто така имале некаков вид на нарушување во исхраната, при што 15% од поединците имале или анорексија нервоза или булимија нервоза.[50] Оваа врска помеѓу телесните дисморфни нарушувања и анорексијата произлегува од фактот дека и BDD и анорексија нервоза се одликуваат со преокупација со физичкиот изглед и нарушување на перцепцијата за своето телото.[51]
Исто така, постојат многу други можности кои би можеле да ги промовираат и да ги одржуваат овие болести, како што се еколошки, социјални и меѓучовечки проблеми.[52] Исто така, честопати за порастот на инциденцата на нарушувања во исхраната се обвинуваат медиумите поради фактот што медиумските промовираат идеализирана слика за тенка физичка форма која се сретнува кај луѓето како што се моделите и познатите личности. Ова може да ги мотивира или дури да ги принудуваат луѓето самите да се обидат да постигнат виткост промовирана од медиумите. За искривување на реалноста се обвинети медиумите во смисла дека луѓето прикажани во медиумите се природно слаби и со тоа не ја претставуваат нормалноста или неприродно слаби со тоа што ги принудуваат нивните тела да изгледаат како одредена идеална слика. Постигнувајќи го истото со прекумерен притисок врз себе да изгледаат на одреден начин. Додека минатите наоди ги опишаа нарушувањата во исхраната како првенствено психолошки, еколошки и социокултурни, понатамошните студии открија докази дека постои генетска компонента.[53]
Генетика
Бројни студии покажуваат генетска предиспозиција за нарушувања во исхраната.[54][55] Студиите како оние со близнаци открија мали случаи на генетска варијанса кога се разгледуваат различните критериуми за нервната анорексија и за булимија нервоза како ендофенотипови кои придонесуваат за појава на нарушувањата како целина.[52] Кај повеќе членови на семејство на поединец со анорексија нервоза е пронајдена генетска врска на хромозомот 1.[53] Една личност има седум до дванаесет пати поголеми шанси да има нарушување во исхраната доколку е роднина од прв степен на некој кој имал или моментално има пореметување во исхраната.[56] Студиите за близнаци, исто така, покажуваат дека барем еден дел од ранливоста за развивање на нарушување во исхраната може да се наследи, а постојат докази кои покажуваат дека постои генетски локус кој покажува подложност за развој на анорексија нервоза.[56] Околу 50% од случаите на нарушувања во исхраната се припишуваат на генетиката.[57] Други случаи се должат на надворешни причини или развиени проблеми.[58] Исто така, до однесување на прeкумерно јадење и прочистување, може да доведат и други невробиолошки фактори поврзани со емоционалната реактивност и импулсивност.[59]
Епигенетските механизми се средства околината влијае и ја менуваат генската експресија преку методи како што е метилацијата на ДНК; тие се независни од основната ДНК секвенца и не ја менуваат истата. Иако тие се наследни, исто така може да се појават низтекот на целиот животен век, но се потенцијално реверзибилни. Во различни нарушувања исхраната е присутна нерегулацијата на допаминергичната невротрансмисија поради епигенетските механизм[60] Други кандидати за гени за епигенетски студии за нарушувања во исхраната вклучуваат лептин, про-опиомеланокортин (POMC) и невротрофичен фактор добиен од мозокот (BDNF).[61]
Психолошки
Нарушувањата во исхраната се класифицирани како нарушувања на оската I[62] во Дијагностички и статистички прирачник за нарушувања на менталното здравје (DSM-IV) објавен од Американската психијатриска асоцијација. Врз нарушувањата во исхраната постојат разни други психолошки прашања кои се фактор за влијание, некои ги исполнуваат критериумите за посебна дијагноза на оската I или на нарушувањето на раствојство на личноста кое е означено со оска II. И истите се сметаат за коморбидни со дијагностицираното нарушување во исхраната. A, B и C се трите кластери на оската II каде се поттипизирани нарушувањата. Причиноста помеѓу растројствата на личноста и нарушувањата во исхраната допрва треба целосно да се утврди.[63] Некои луѓе имаат претходно нарушување што може да ја зголеми нивната ранливост за развој на нарушување во исхраната.[64][65][66] Некои ги развиваат потоа.[67] Се покажа дека сериозноста и видот на симптомите на нарушување во исхраната влијаат на коморбидитетот.[68] Имаше контроверзии околу различните изданија на дијагностичките критериуми на DSM, вклучувајќи го и последното издание, DSM-V,мај 2013 година.[69][70][71][72][73]
↑„Characteristics of avoidant/restrictive food intake disorder in children and adolescents: a "new disorder" in DSM-5“. The Journal of Adolescent Health. 55 (1): 49–52. јули 2014. doi:10.1016/j.jadohealth.2013.11.013. PMID24506978.CS1-одржување: display-автори (link)
↑„Drunkorexia: understanding the co-occurrence of alcohol consumption and eating/exercise weight management behaviors“. Journal of American College Health. 60 (3): 236–43. 2012. doi:10.1080/07448481.2011.587487. PMID22420701.
↑„Mental health of children in foster and kinship care in New South Wales, Australia“. Journal of Paediatrics and Child Health. 42 (3): 89–97. март 2006. doi:10.1111/j.1440-1754.2006.00804.x. PMID16509906.
↑„"Gourmand syndrome": eating passion associated with right anterior lesions“. Neurology. 48 (5): 1185–90. мај 1997. doi:10.1212/wnl.48.5.1185. PMID9153440.
↑„Osteoporosis in women with eating disorders: comparison of physical parameters, exercise, and menstrual status with SPA and DPA evaluation“. Journal of Nuclear Medicine. 31 (3): 325–31. март 1990. PMID2308003.
↑„Reversible brain atrophy and subcortical high signal on MRI in a patient with anorexia nervosa“. Neuroradiology. 43 (10): 838–40. октомври 2001. doi:10.1007/s002340100589. PMID11688699.
↑„Pellagra: a rare complication of anorexia nervosa“. European Child & Adolescent Psychiatry. 16 (7): 417–20. октомври 2007. doi:10.1007/s00787-007-0613-4. PMID17712518.
↑„[Suicide and attempted suicide in anorexia nervosa and bulimia nervosa]“. Annali dell'Istituto Superiore di Sanità. 39 (2): 275–81. 2003. PMID14587228.
↑„What predicts suicide attempts in women with eating disorders?“. Psychological Medicine. 34 (5): 843–53. јули 2004. doi:10.1017/S0033291703001545. PMID15500305.CS1-одржување: display-автори (link)
↑„Factors associated with suicidal behaviors in a large French sample of inpatients with eating disorders“. The International Journal of Eating Disorders. 40 (7): 589–95. ноември 2007. doi:10.1002/eat.20415. PMID17607699.
↑„Impaired cholecystokinin secretion and disturbed appetite regulation in women with polycystic ovary syndrome“. Gynecological Endocrinology. 19 (2): 79–87. август 2004. doi:10.1080/09513590400002300. PMID15624269.
↑„Polycystic ovary syndrome in bulimic women--an evaluation based on the new diagnostic criteria“. Gynecological Endocrinology. 22 (7): 388–94. јули 2006. doi:10.1080/09513590600847421. PMID16864149.
↑Artoni, P.; Chierici, M. L.; Arnone, F.; Cigarini, C.; De Bernardis, E.; Galeazzi, G. M.; и др. (1 март 2021). „Body perception treatment, a possible way to treat body image disturbance in eating disorders: a case–control efficacy study“. Eating and Weight Disorders - Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity. 26 (2): 499–514. doi:10.1007/s40519-020-00875-x. ISSN1590-1262. PMID32124409.
↑ 42,042,1„Anorexia Nervosa, Theory and Treatment: Where Are We 35 Years on from Hilde Bruch's Foundation Lecture?“. European Eating Disorders Review. 25 (3): 139–147. мај 2017. doi:10.1002/erv.2511. PMID28402069.
↑„Attachment and eating disorders: a review of current research“. The International Journal of Eating Disorders. 47 (7): 710–7. ноември 2014. doi:10.1002/eat.22302. PMID24862477.
↑„Starving is the most fun a girl can have: The Pro-Ana subculture as edgework“. Critical Criminology. 17 (2): 93–108. 2009. doi:10.1007/s10612-009-9074-z.
↑„Language Use in Eating Disorder Blogs: Psychological Implications of Social Online Activity“. Journal of Language and Social Psychology. 32 (2): 212–226. 2013. doi:10.1177/0261927x12474278.
↑ 50,050,1„Comorbidity of body dysmorphic disorder and eating disorders: severity of psychopathology and body image disturbance“. The International Journal of Eating Disorders. 39 (1): 11–9. јануари 2006. doi:10.1002/eat.20219. PMID16254870.
↑ 51,051,1„Body dysmorphic disorder in patients with anorexia nervosa: prevalence, clinical features, and delusionality of body image“. The International Journal of Eating Disorders. 32 (3): 291–300. ноември 2002. doi:10.1002/eat.10091. PMID12210643.
↑ 52,052,1„Genetic epidemiology, endophenotypes, and eating disorder classification“. The International Journal of Eating Disorders. 40 (Suppl): S52-60. ноември 2007. doi:10.1002/eat.20398. PMID17573683.
↑„Epigenetic dysregulation of dopaminergic genes in eating disorders“. The International Journal of Eating Disorders. 43 (7): 577–83. ноември 2010. doi:10.1002/eat.20745. PMID19728374.CS1-одржување: display-автори (link)
↑„Eating disorders, gene-environment interactions and epigenetics“. Neuroscience and Biobehavioral Reviews. 35 (3): 784–93. јануари 2011. doi:10.1016/j.neubiorev.2010.09.012. PMID20888360.
↑„Personality profiles in eating disorders: rethinking the distinction between axis I and axis II“. The American Journal of Psychiatry. 158 (4): 547–62. април 2001. doi:10.1176/appi.ajp.158.4.547. PMID11282688.
↑„The comorbidity of eating disorders and personality disorders: a meta-analytic review of studies published between 1983 and 1998“. Eating and Weight Disorders. 5 (2): 52–61. јуни 2000. doi:10.1007/bf03327480. PMID10941603.
↑„Comorbidity of anxiety disorders with anorexia and bulimia nervosa“. The American Journal of Psychiatry. 161 (12): 2215–21. декември 2004. doi:10.1176/appi.ajp.161.12.2215. PMID15569892.
↑„Personality variables and disorders in anorexia nervosa and bulimia nervosa“. Journal of Abnormal Psychology. 103 (1): 137–47. февруари 1994. doi:10.1037/0021-843X.103.1.137. PMID8040475.
↑„Anorexia nervosa: obsessive-compulsive disorder, obsessive-compulsive personality disorder, or neither?“. Clinical Psychology Review. 22 (5): 647–69. јуни 2002. doi:10.1016/S0272-7358(01)00112-X. PMID12113200.
↑„Alcohol use disorder comorbidity in eating disorders: a multicenter study“. The Journal of Clinical Psychiatry. 65 (7): 1000–6. јули 2004. doi:10.4088/JCP.v65n0718. PMID15291691.CS1-одржување: display-автори (link)
↑„Patterns of personality disorders in women with chronic eating disorders“. Eating and Weight Disorders. 9 (3): 200–5. септември 2004. doi:10.1007/bf03325067. PMID15656014.
↑„The co-morbidity of eating disorders and anxiety disorders: a review“. European Eating Disorders Review. 15 (4): 253–74. јули 2007. doi:10.1002/erv.784. PMID17676696.
↑„Pathological narcissism and narcissistic personality disorder in Axis I disorders“. Harvard Review of Psychiatry. 3 (6): 326–40. 1996. doi:10.3109/10673229609017201. PMID9384963.
↑„Childhood obsessive-compulsive personality traits in adult women with eating disorders: defining a broader eating disorder phenotype“. The American Journal of Psychiatry. 160 (2): 242–7. февруари 2003. doi:10.1176/appi.ajp.160.2.242. PMID12562569.
↑„[Characteristics of the forming personality in children suffering from anorexia nervosa]“. Psychiatria Polska. 38 (6): 1011–8. 2004. PMID15779665.
↑„Are girls with ADHD at risk for eating disorders? Results from a controlled, five-year prospective study“. Journal of Developmental and Behavioral Pediatrics. 28 (4): 302–7. август 2007. doi:10.1097/DBP.0b013e3180327917. PMID17700082.
↑„Bulimia nervosa and attention deficit hyperactivity disorder: a possible role for stimulant medication“. Journal of Women's Health. 14 (4): 345–50. мај 2005. doi:10.1089/jwh.2005.14.345. PMID15916509.
↑„Bulimia nervosa symptoms in the multimodal treatment study of children with ADHD“. The International Journal of Eating Disorders. 43 (3): 248–59. април 2010. doi:10.1002/eat.20692. PMID19378318.
