Нова пинакотека

Нова пинакотека

Neue Pinakothek
Новата пинакотека отворена во 1981
Основан	1853 (1853)
Место	Минхен, Германија
Координати	48°8′59″N 11°34′16″E / 48.14972°N 11.57111°E / 48.14972; 11.57111
Тип	Ликовен музеј
Мреж. место	pinakothek.de/en/

Нова пинакотека (германски: Neue Pinakothek) — уметничка галерија во Минхен, отворена во 1981 година, во која се изложени околу 400 слики и 50 скулптури од 18 и 19 век. Нова пинакотека се наоѓа спроти Старата пинакотека, каде што може да се видат дела на уметници од средниот век до крајот на 18 век. Третиот музеј Пинакотека на современата уметност ја комплетира уметничката област на Минхен, со дела на уметници од 20 и 21 век.

Музејот го основал поранешниот баварски крал, Лудвиг I, во 1853 година. Првичнатаа зграда Нова пинакотека била изградена во 1846 година според проектот на Август фон Воит, но бил уништена во англоамериканското бомбардирање на градот во 1944 година.

Новата зграда ја проектирал Александер Фрајхер фон Бранка во постмодерен стил со бетонска конструкција и камена фасада, лачни прозорци, еркери и големи скали, а била завршена дури во 1981 година.

Збирката уште во 1809 година ја започнал Лудвиг I Баварски, одвојувајќи ја од збирката на стари мајстори, што ја сместил во Старата пинакотека. Така е создаден еден од првите „музеи на модерната уметност“, сосредоточен на уметноста создадена на преминот од 18 во 19 век, кој ќе стане модел за многу други музеи во Европа.

Покрај Лудвиговата збирка на романтичарски слики на Лудвиг, грчки предели и дела од минхенската школа, од 1905 година управникот Хуго фон Чуди купил важни дела од импресионизмот и постимпресионизмот.

Во 1915 година Новата пинакотека станала сопственост на Баварија, која ја проширила збирката со дела од неокласицизмот до арт-нуво. Автопортретот на Ван Гог во 1938 година бил означен како „изопачена уметност“ а нацистите ја конфискувале и ја продале една година подоцна.

Денес, Новата пинакотека има околу 3.000 дела. Во музејот се изложени делата на познати уметници како што се: Франциско Гоја, Жак-Луј Давид, Томас Гејнсборо, Бертел Торвалдсен, Вилијам Тарнер, Каспар Давид Фридрих, Ежен Делакроа, Макс Либерман, Пјер-Огист Реноар, Едуар Мане, Клод Моне, Пол Сезан, Пол Гоген, Камиј Писаро, Едгар Дега, Алфред Сисли, Жорж-Пјер Сера, Винсент ван Гог и Едвард Мунк.

Од јануари 2019 Новата пинакотека била затворена заради реновирање.^[1] Првично, било планирано музејот да биде затворено најмалку до 2025 година.^[2][3] Во јануари 2022 година овој рок е продолжен до 2029 година.^[4][5]

• 
  Жак-Луј Давид, Грофицата Ан-Мари-Луиз Телисон
• 
  Томас Гејнсборо, Госпоѓата Томас Хиберт
• 
  Фридрих Овербек, Италија и Германија
• 
  Ежен Делакроа, Клоринда ги спасува Олинда и Софрониј
• 
  Карл Шпицвег, Кутриот поет, 1839
• 
  Лео фон Кленце,Атинскиот Акропол, 1846
• 
  Огист Роден, Човек со скршен нос, околу 1863
• 
  Оноре Домје, Дон Кихот и Санчо Панса, околу 1868
• 
  Едуар Мане,Појадок во студио, 1868
• 
  Клод Моне, Мост во Аржантеј
• 
  Пол Гоген, Рождество Христово, Te tamari no atua, 1896
• 
  Пол Сезан, Железнички раздел
• 
  Винсент ван Гог,Сончогледи (Ван Гог)
• 
  Едвард Мунк, Жена во црвен фустан
• 
  Густав Климт, Портрет на Маргарет Стоунборо-Витгенштајн, 1905

• Нова пинакотека на Ризницата ^?
• Official website (in English) (depending on your needs, former version, archived March 29, 2016, may be more useful)
• website (in German)
• Article about the Neue Pinakothek
• Lionel Gossman. “Making of a Romantic Icon: The Religious Context of Friedrich Overbeck’s ‘Italia und Germania.’” American Philosophical Society, 2007. ISBN 0-87169-975-3. [1]