Претседателски избори во САД (1796)

Претседателски избори во САД, 1796

1792 ← 4 ноември – 7 декември 1796 → 1800

138 изборни гласови на Изборниот колегиум 70 изборни гласови гласови за победа   Кандидат Џон Адамс Томас Џеферсон Партија Федералистичка партија Демократско-републиканска партија Матична држава Масачусетс Вирџинија Потпред. кандидат Томас Пинкни Арон Бјур Изборнички гласови 71 68 Застапувани држави 9 7 Добиени гласови 35.726 31.115 Удел 53,4% 46,6%

Мапа на резултатите. Изборни гласови по сојузна држава. Поради тоа што избирачите не можеле да го одвојат својот глас за кандидатот за претседател и потпретседател пред ратификувањето на XII амандман на Уставот на САД, мапата претпоставува дека изборните гласови за претседател се оние гласови дадени за Адамс или Џеферсон. Ова води кон аномалија: Мериленд е запишан како сојузна држава која доставила 7 гласови за Федералистичката партија и 4 гласови за Демократско-републиканската партија покрај тоа што имало 10 изборни гласови од Мериленд. Еден електор се кандидирал без конкуренција од својот дистрикт, со тоа што ветил дека ќе го даде својот глас за Адамс како и за Џеферсон.[1] Зелената боја ги означува сојзуните држави во кои победил Џеферсон доека, портокаловата ги означува сојузните држави во кои победил Адамс. Бројките го означуваат бројот на добиени изборни гласови по сојузна држава.

претседател пред изборите Џорџ Вашингтон Независен Избран за претседател Џон Адамс Федералистичка партија

Претседателски избори во САД, 1796 — трети претседателски избори во САД. Се одржувале од 4 ноември до 7 декември 1796 година. Ова биле првите единствените американски претседателски избори каде што се избрани претседател и потпретседател од различни партии.

Дотогашниот претседател Џорџ Вашингтон одбил трет мандат па затоа тогашниот потпретседател Џон Адамс од Масачусетс станал кандидат за претседател на Федералистчиката партија заедно со поранешниот гувернер Томас Пинкни од Јужна Каролина како втор најпопуларен федералист. Нивни противници биле државниот секретар Томас Џеферсон од Вирџинија заедно со сенаторот од Њујорк Арон Бјур од Демократско-републиканската партија. На овие избори секој кандидат од секоја партија се кандидирал сам, поради тоа што формалната позиција „кандидат-партнер“ (англиски: running mate) сè уште не била воспоставена.

На овие избори федералистот Џон Адамс го победил кандидатот на Демократско-републиканската партија Томас Џеферсон. Покрај големите препирања, навреди и обвинувања помеѓу двете партии, Адамс и Џеферсон сепак не учествувале активно во кампањата за претседател.^[1][2]

Џеферсон бил втор по бројот на добиени изборни гласови и бил избран за потпретседател според тогашните закони за гласање на избирачите. Овие избори го востановиле таканаречениот „Систем на прва партија“, и воспоставил соперништво помеѓу федералистичката Нова Англија и демократско-републиканскиот југ, каде што државите во средина ја држеле рамнотежата на моќ.^[3]

Пред ратификацијата на XII амандман во Уставот на САД во 1804, секој избирач бил обврзан да гласа за две личности, но не бил во можност да прецизира кој глас бил за кандидатот за претседател, а кој за кандидатот за потпретседател. Наместо тоа, кандидатот кој добил најголем број на изборни гласови станал претседател а оној кој добил втор најголем број потпретседател. Како резултат на ова, двете партии кандидирале повеќе кандидати за претседател со тоа, технички, и Џеферсон и Адамс биле во конкуренција за претседател заедно со своите сопартијци. Прописите велеле дека избирачите треба да дадат еден глас за главниот кандидат на партијата (Адамс или Џеферсон) и еден глас за кандидат кој не бил главен кандидат на партиите, со тоа осигурувајќи се дека главниот номиниран ќе има еден изборен глас повеќе од неговиот кандидат-партнер.

Главниот номиниран од страна на федералистите бил Џон Адамс од Масачусетс, дотогашниот потпретседател и клучен играч за време на револуцијата. Кандидатот-партнер на Адамс бил Томас Пинкни, кој според тогашните правила се кандидирал против него за позицијата претседател. Оваа пракса станала реалност кога Александар Хамилтон, кој имал непријателство кон Адамс, почнал да работи во позадина со цел да биде избран Пинкни наместо Адамс со тоа што ги убедувал избирачите на Џеферсон од Јужна Каролина да го дадат својот глас за Пинкни. Овој негов план не успеал, но го израмнил патот за тензии помеѓу Адамс и Хамилтон во следните четири години.

• 
  потпретседател
  Џон Адамс
• 
  Томас Пинкни,
  поранешен гувернер на Јужна Каролина
• 
  Оливер Елсворт,
  претседател на Врховниот суд на САД,
  од Конектикат
• 
  Џон Џеј,
  гувернер на Њујорк
• 
  Џејмс Ајридејл,
  судија во Врховниот суд на САД
  од Северна Каролина
• 
  Самуел Џонстон,
  поранешен сенатор од Јужна Каролина
• 
  Чарлс Котсворт Пинкни,
  амбасадор на САД во Франција
  од Јужна Каролина

• 
  Томас Џеферсон,
  поранешен државен секретар од Вирџинија
• 
  Арон Бјур,
  сенатор од Њујорк
• 
  Самуел Адамс,
  гувернер на Масачусетс
• 
  Џорџ Клинтон,
  поранешен гувернер на Њујорк

Извор (за народно гласање): U.S. President National Vote. Our Campaigns. (February 11, 2006).
Извор (за народно гласање): A New Nation Votes: American Election Returns 1787-1825^[4]
Извор (за изборни гласови): "Electoral College Box Scores 1789–1996"

п р у Претседателски избори во САД 1788-89 1792 1796 1800 1804 1808 1812 1816 1820 1824 1828 1832 1836 1840 1844 1848 1852 1856 1860 1864 1868 1872 1876 1880 1884 1888 1892 1896 1900 1904 1908 1912 1916 1920 1924 1928 1932 1936) 1940 1944 1948 1952 1956 1960 1964 1968 1972 1976 1980 1984 1988 1992 1996 2000 2004 2008 2012 2016 2020 2024