Просторно и урбанистичко планирање

Просторното и урбанистичкото планирање е континуиран процес кој се обезбедува со изработување, донесување и спроведување на просторен план и урбанистички планови со цел да се обезбеди уредувањето и хуманизацијата на просторот и заштитата и унапредувањето на животната средина и природата.

Во зависност од просторот кој е предмет на планирањето, Законот за просторно и урбанистичко планирање на Република Македонија предвидува донесување на следниве планови:^[1]

1 Просторен план на Република Македонија (план за намена и користење на просторот на територијата на целата Република)

2 Урбанистички планови:

• Генерален урбанистички план (на ниво на град),
  
• Детален урбанистички план (на ниво на дел од град),
  
• Урбанистички план за село (на ниво на село), и
  
• Урбанистички план вон населено место (на ниво на подрачје надвор од град или село).
  

Изработувањето, донесувањето и спроведувањето на Просторниот план на Република Македонија и на урбанистичките планови се работи од јавен интерес.

Просторниот план на Република Македонија и урбанистичките планови континуирано меѓу себе се усогласуваат и дополнуваат, и нивното спроведување има задолжителен карактер.

Според Законот за просторно и урбанистичко планирање, начелата во процесот на планирање и уредување на просторот се:^[2]

• рамномерен просторен развој,
  
• рационално уредување и користење на просторот,
  
• услови за хумано живеење и работа на граѓаните,
  
• надминување на урбаните бариери на лицата со инвалидитет,
  
• оддржлив развој,
  
• заштита и унапредување на животната средина и природата,
  
• заштита на недвижното културно наследство,
  
• заштита од воени разурнувања, од природни и технолошки катастрофи

и хаварии,

• јавност во постапка за донесување и спроведување на плановите, и
  
• усогласеност со европските нормативи и стандарди во планирањето и

уредувањето на просторот.