Радомир Путник (војвода)
Радомир Путник (Крагујевац, 12/24 јануари 1847 — Ница, 17 мај 1917) бил српски војвода (фелдмаршал). Во текот на својата богата војничка кариера бил двапати началник на Главниот генералштаб, пет пати воен министер и началник на Штабот за Врховна команда на Војската на Кралството Србија во Балканските и Првата светска војна.[1] Ран живот и образование![]() Радомир Путник е роден на 24 јануари 1847 година во Крагуевац, во Кнежевството Србија. Неговиот татко, Димитрије Путник, бил учител, додека неговата мајка имала силно влијание врз неговото воспитување. Од мали нозе покажал интерес за воените науки, па затоа се запишал во Артилериската школа во Белград (подоцна Воена академија). Завршил во 1863 година со одличен успех, добивајќи чин потпоручник. Неговото образование вклучувало и дополнителна обука во странство, каде што се запознал со модерните воени тактики и стратегии на европските армии. Воена кариераСрпско-турска војна (1876-1878)Путник ја започнал својата воена кариера за време на Српско-турските војни (1876-1878). Како млад офицер, тој учествувал во неколку битки, вклучувајќи ја и битката кај Шумадија, каде што се истакнал со храброст и организациски способности. Овие војни му донеле рано признание и го поставиле темелот за неговата идна кариера. Модернизација на војскатаПо војните, Путник се посветил на реформите во српската војска. Како професор на Воената академија во Белград, тој обучувал млади офицери и вовел нови наставни програми засновани на западноевропските воени доктрини. Во 1890 година станал началник на Главниот генералштаб, каде што работел на реорганизација на војската, подобрување на вооружувањето и воведување на модерна тактика. Балкански војни (1912-1913)![]() За време на Првата балканска војна (1912), Путник бил началник на Штабот на Врховната команда. Неговото стратешко планирање довело до големите победи на српската војска во битките кај Куманово и Битола, кои резултирале со ослободување на големи делови од територијата од османлиската власт. Во Втората балканска војна (1913), Путник успешно ја предводел српската војска против Бугарија, особено во битката кај Брегалница, што ја зацврстило позицијата на Србија како регионална сила. Прва светска војна (1914-1918)На почетокот на Првата светска војна, Путник, иако во лоша здравствена состојба, бил повторно назначен за началник на Врховната команда. Неговото лидерство било клучно во одбивањето на австроунгарската офанзива во 1914 година, особено во битките кај Цер и Колубара, каде што српската војска остварила значајни победи против многу посилен противник. Овие победи ја направиле Србија симбол на отпорот во раните години на војната. Во 1915 година, поради влошеното здравје и тешката воена ситуација, Путник ја предводел српската војска за време на повлекувањето преку Албанија, познато како "Албанска голгота". И покрај екстремните услови, неговото искуство и лидерство помогнале во зачувувањето на јадрото на српската војска, кое подоцна било реорганизирано на Крф. Последни години и смртПоради влошеното здравје, Путник бил принуден да се повлече од активна служба во 1916 година. Заминал на лекување во Ница, Франција, каде што починал на 17 мај 1917 година. Неговите посмртни останки биле пренесени во Србија по војната и погребани со највисоки воени почести. ОдликувањаОдликувања на Радомир Путник
Фото-галерија
НапомениНаводиЛитература
Надворешни врски
|
Portal di Ensiklopedia Dunia