Раноренесансно сликарство

Раноренесансно сликарство — преоден период во историјата на европската уметност помеѓу средновековната и ренесансната уметност.

Два региона во Европа особено активни во уметноста во ова доба биле најпрвин Италија, а потоа северна Европа (главно Фландрија). Се смета дека ренесансата стигнала во северна Европа во XV и раниот XVI век. Така, највеќето раноренесансни дела во северна Европа биле создадени помеѓу 1420 и 1550 година.

Теми и симболизам

Во овој период уметничките дела биле со предоминантно религиозна содржина (Црквата била главниот клиент на уметниците), но исто така и некои чисто фигуративни теми. Религиозниот симболизам главно води потекло од делото Јаков Ворагински наречено Златна легенда (1260).

Биле третирани и некои посекојдневни теми, но често преку или религиозни митолошки претстави. На пример, раноренесансните сликари ги користеле темата Адам и Ева како начин на претставување голи актови на морално прифатлив начин.

Техники

Ренесанса

Теми



Архитектура Танци Книжевност Музика Сликарство Филозофија Наука Технологија Војување
Региони
Англија Франција Германија Италија Ниски Земји Северна Европа Полска Шпанија

Употреба на перспектива. Првиот третман за слика како прозорец кон просторот се јавува во делото на Џото ди Бондоне, на почетокот на XIV век. Вистинската линеарна перспектива се формализира подоцна, во делото на Филипо Брунелески и Леон Батиста Алберти. Покрај пореалистичната претстава на архитектурата, ова ги покренало ренесансните сликари да сликаат пообединети композиции.

Видете: Таблосликарство