Симон ГрегорчичСимон Грегорчич (15 октомври 1844 година– 24 ноември 1906 година) бил словенечки поет и римокатолички свештеник. Го сметаат за првиот лирски поет на словенечката реалистичка поезија Грегорчич. БиографијаЈернеј Грегорчич и неговата сопруга Катарина (моминско презиме, Габершчек). Имал седум браќа и сестри. Како младо момче бил овчар. Во 1851 година учел основно училиште во Либушње, но бил испратен на училиште во Горица во 1852 година. По завршувањето на гимназијата влегол во Богословијата во Горица. Бил ракоположен на 27 октомври 1867 година, а станал викар во Кобарид во септември 1868 година. Таму продолжил со својата литературна работа и заедно со својот пријател Игнациј Грунтар во 1871 година основале јавна библиотека. Всушност, Игнациј Грунтар не само што бил многу добар пријател со Симон, туку и негов покровител; всушност, првата стихозбирка на Симон била објавена благодарение на финансиската поддршка на д-р Игнациј Грунтар, нотар во Кобарид и Логатец.[1] Во 1872 година Драгојла Милек доаѓа во Кобарид како учител. Таа била и поетеса и го водела локалниот женски хор и била секретарка на читалната основана од Грегорчич. Неговата наклонетост кон Милек се смета за причина за преместување во пролетта 1873 година. Неговите романтични чувства имале големо влијание врз содржината на пишувањето на поетот.[2] Тој како студент почнал да пишува лирска поезија која била објавена во многу книжевни списанија (Словенски гласник, Згодња Даница, Звон, Љубљански звон). Од неговата работа тој очигледно бил инспириран од романтичните поетски форми. Најчесто пишувал за љубовни, патриотски, животни наративни песни и некои епски песни. Неговите песни, како што е одата „Сочи“ („Кон Соча“), биле патриотски по нивна природа, но тој исто така пишувал и љубовни песни, како „Не ми е дозволено да те благословувам“, работел и на други поетски жанрови. Негови најзначајни дела кој ги напишал биле: Таговната песна на птицата во замка, Мојот црн капут, Среќниот овчар, Назад во планинскиот рај, Маслинки. Тој успеал со својата прва збирка поезија Прв том песни (1882) и по шест години ја објавил неговата втора збирка Четврти том песни (1908) е објавена. Словенечката композиторка Бреда Шечек ги компонирала музика на текстовите на Грегорчич.[3] Влијанија: Петрарка, Водник, Стритар, Прешерен. Библиографија
ПоврзаноНаводи
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
