Ташко Начиќ

Ташко Начиќ
Роден(а)	7 април 1934(1934-04-07) Крушевац, Моравска Бановина, Кралство Југославија
Починал(а)	27 март 1993(1993-03-27) (возр. 58) Белград, Србија, СР Југославија

Ташко Начиќ (српски: Ташко Начићcode: sr is deprecated ; 7 април 1934 – 27 март 1993 година)^[1] ― југословенски и српски глумец.

По татко, Ташко е Влав со потекло од Заечар.^[2] Студирал глума на Факултетот за драмски уметности во Белград, каде што дипломирал во 1956 година.^[3]

Во 1954 година станал член на Народниот театар во Белград, каде играл во претставите „Станоје Главаш“ и „Госпоѓа Министарка“.^[3] Набргу потоа заминал во театарот Бошко Буха, а потоа во новооснованото Ателје 212 каде останал до својата смрт.^[4] Глумел во бројни претстави како: „Арсеник и стара чипка“, „Картотека“, „Кралот Иби“), „Виктор или децата на власта“, „Кафаница, судница, лудница“, „Капите доле“, „Галеб“, „Марк и густа шума“, „Со задоволство оди Србинот со задоволство влегува во војска“, „Маратонците го трчаат почесниот круг“, „Пурпурен остров“, „Радован III“, „Чудо во Шарган“, „Не пукај, бре“ (монодрама), „Ожалостено семејство“, „Материјалисти“, „Пропаст на српското царство“, „Чапја“, „Кариера“, „Париска комуна“, „Свеќар“.

Во филмовите, тој првпат се појавил во филмот на Воислав Нановиќ, „Подобро е да се знае“ во 1960 година, а потоа во „Боксерите одат во рајот“, „Бубашинтер“, „Мајсторот и Маргарита“, „’Рбет“, „Кој тоа таму пее“, „Ало, такси!“, „Давител против давител“, „Матуранти“, „Викенд на мртовци“, „Луди години“, „Тајната на манастирската ракија“, „Тесна кожа 4“ и „Јуриш кон собранието“.^[4]

Играл и во бројни ТВ серии и ТВ филмови, како „Дипломци“ и „Подобар живот“.^[4]

• Ташко Начиќ на Семрежната филмска база на податоци (англиски)