Тенис на Летните олимписки игри 2004 – жени поединечно
Тенис на Летните олимписки игри 2004 – жени поединечно — дел од тениската програма на Летните олимписки игри 2004 која се оджала во периодот од 15 до 21 август на Атинскиот олимписки тениски центар во Атина, Грција. На натпреварот учествувале вкупно 64 натпреварувачи од 32 земји, при што секоја нација имала до 4 играчи[1]. Венус Вилијамс од САД била бранител на златниот медал од 2000 година, но загубила во третото коло од Мери Пирс од Франција[2]. Светскиот рекет број 1 Жастин Анин од Белгија го освоила златниот медал, совладувајќи ја Амели Моресмо од Франција во првенствениот натпревар со 6-3, 6-3; таа го освоила единствениот златен медал во Белгија на овие Олимписки игри. Вториот сет што го загубила од шампионката на Ролан Гарос, русинката Анастасија Мискина во полуфиналето, бил единствениот што го загубила на целото првенство[3]. Алиша Молик, која во првото коло ја победила, Елена Дементиева, ја победила и Мискина во мечот за бронзениот медал со 6-3, 6–4. Медалите биле првите освоени за нивните национални земји во оваа конкуренција во рамките на Летните олимписки игри. Франција немала освоено медал во оваа конкуренција од 1924 година. Серијата златни медали на САД била прекинета и американските тенисерки не се нашле во првите осум на табелата. ЗаднинаОва бил 10-ти тениски турнир во оваа конкуренција во рамките на Летните олимписки игри. Женскиот натпревар се одржал само еднаш за време на првите три игри (само машки тенис се играло во 1896 и 1904 година), но се одржувал на секоја Олимпијада од 1908 година. Тенисот не бил спорт за медал од 1928 до 1984 година, иако бил демонстративен во 1968 и 1984 година[1]. Од Летните олимписки игри во 2000 година се вратила носителката на златен медал, Венус Вилијамс од САД и освојувачката на сребрен медал, Елена Дементиева од Русија. Вилијамс се борела со повредите пред игрите и влегла како носител број 6. Анин од Белгија била носител број 1, со Амели Моресмо од Франција која била втора. По нив следувале трите руски тенисерки: Анастасија Мискина, Елена Дементиева и Светлана Кузнецова. Поранешната светска тенисерка број 1 Серена Вилијамс се повлекла една недела пред почетокот на турнирот поради повреда на левото колено[1]. Босна и Херцеговина, Естонија, Порторико, Србија и Црна Гора и Украина дебитирале во оваа пригода. Франција го забележала својот деветти настап, најмногу меѓу народите до тој момент, пропуштајќи ги само игрите во Лондон во 1908 година (кога се натпреварувале само британски играчи). КвалификацииКвалификациите за единствениот турнир биле ограничени на четири играчи по Национален олимписки комитет (НОК), организација што претставува земја на Олимписките игри. На националните тениски здруженија, кои биле членки на ИТФ пред 1 јануари 2004 година, им било дозволено да номинираат играчи за влез во турнирот. На турнирот учествувале вкупно 64 играчи. Секој НОК кој имал повеќе од четири играчи кои можеле да се квалификуваат по овој метод, биле охрабрени тие самите да ги изберат своите највисоко рангирани играчи со право да се натпреваруваат на турнирот. Останатите 14 биле квалификувани преку вајлд карта: осум биле избрани на нивниот светски пласман и останатите шест биле избрани врз основа на нивното светско рангирање, без разлика дали нивната земја има репрезентација во тенис, бројот на играчи кои биле во Атина или нивната географска положба[4][5]. Играчите кои заработиле автоматски влез во ждрепката и кои се повлекле од натпреварувањето поради болест, повреда или ужаленост пред полноќ на 7 август биле заменети со една од нивната матична земја. Доколку не го сторат тоа, тогаш ИТФ имал право да избира највисоко рангиран номиниран играч или квалификуван натпреварувач ако некоја земја имала повеќе од четворица играчи на турнирот[5][6]. ФорматНатпреварот претставува турнир во една елиминација со натпревар за бронзен медал. Натпреварите се воделе до три сета. најдобри од три сета. РаспоредСпоред грчко стандардно време (UTC+2)
Носители
ЖрепкаЗавршницаПредлошка:8TeamBracket-Tennis3-with third Горна половинаГрупа 1
Група 2
Долна половинаГрупа 3
Група 4
Конечна табела
Наводи
|
Portal di Ensiklopedia Dunia