Тројцата тенори

Тројцата тенори: Пласидо Доминго, Лучано Павароти и Хосе Карерас.

Тројцата тенори биле популарно трио оперски пејачи во текот на 90-тите и раните 2000-ти, составена од Шпанците Пласидо Доминго и Хосе Карерас и Италијанецот Лучано Павароти. Триото ја започнало својата соработка при настап во античките Бањи во Каракала во Рим, Италија, на 7 јули 1990 година, во пресрет на финалето на Светскиот куп на ФИФА 1990 година, гледано од глобална телевизиска публика од околу 800 милиони.^[1] Сликата на тројца тенори во свечена облека што пеат на концерт на Светско првенство ја воодушевило глобалната публика.^[2] Снимката на овој деби концерт станала најпродаваниот класичен албум на сите времиња^[3] и довела до дополнителни настапи и албуми во живо. Тие настапиле пред глобалната телевизиска публика на уште три финалиња на Светскиот куп: 1994 година во Лос Анџелес, 1998 година во Париз и 2002 година во Јокохама.^[2] Тие, исто така, обиколиле и други градови низ светот, обично изведувајќи на стадиони или слични големи арени пред огромна публика.^[4][5] Последен пат настапија заедно на арена во Колумбус, Охајо на 28 септември 2003 година.

Репертоарот на Три тенори се движел од опера до Бродвеј до наполитански песни и поп хитови. Песни карактеристични за групата ги вклучуваат: "Никој да не заспие" (Nessun dorma) од операта Турандот на Пучини, обично пеена од Павароти, и баладата „О сонце мое“ (O Sole Mio), која сите три тенори обично ja пееja заедно.^[6]

Италијанскиот продуцент Марио Дради, заедно со германскиот продуцент Елмар Крузе и британскиот композитор и продуцент Херберт Чапел,^[7] ja осмислиле идејата за првиот концерт во 1990 година во Рим. Се одржал за да се соберат пари за фондацијата на Карерас, Меѓународната фондација за леукемија Хосе Карерас. Тоа било исто така начин неговите пријатели Доминго и Павароти да го пречекаат Карерас повторно во светот на операта, откако поминал успешно лекување од леукемија.^[8] Трите тенори најпрво настапиле на концерт за Светскиот куп на ФИФА во 1990 година. Зубин Мехта диригирал со оркестарот на Маџо Музикале Фиорентино и оркестарот на Театро Дел'Опера ди Рома.^[9] Претставата ја воодушевил глобалната публика.^[10][11] Филмувана верзија на концертот била произведена од Херберт Чапел и Жан Карло Бертели за „Дека“ и станача класичен диск со најголема продажба во историјата.^[12]

Големиот успех на концертите од 1990 и 1994 година, Тројцата тенори ја отвориле светската турнеја на концерти во периодот 1996–1997 година.^[13][14][15] Во 1996 година тие настапиле на стадионот Касумигаока во Токио, на стадионот Вембли во Лондон, на стадионот Ернст Хапел во Виена, на стадионот Џинови надвор од Њујорк, на стадионот Улеви во Гетеборг, на Олимпискиот стадион во Минхен, на Рајнстадион во Диселдорф и на БЦ Место во Ванкувер на новогодишната ноќ.Потоа тројцата пееја заедно на концертите продуцирани од унгарецот Тибор Рудас и други продуценти, на стадионот Доџер во Лос Анџелес, за да се совпаднат на последниот натпревар на Светското првенство во фудбал 1994,^[16] на Полето на Марс под Ајфеловата кула за време на ФИФА во 1998 година Светски куп,^[17] и во Јокохама за Светскиот куп на ФИФА 2002 година.^[18][19] Скоро 50 000 луѓе присуствувале на нивниот концерт во 1994 година на стадионот Доџер и го гледале околу 1,3 милијарди гледачи ширум светот.^[20]

Во 1997 година следеле концерти на Мелбурн Крикет Гаунд, на Скајдом во Торонто, на стадионот Про плеер во Мајами и на Камп Ноу во Барселона. Турнејата требало да заврши во Хјустон со завршен концерт кој на крајот бил откажан поради многу мала продажба на билети.^[21][22] Надвор од нивната светска турнеја 1996-1997, Тројцата тенори, исто така, извеле два добротоворни концерта - еден во родниот град на Павароти, Модена, летото 1997 година и еден во родниот град на Доминго, Мадрид во следните зими - со цел да соберат пари за обнова на Театро Ла Фенице во Венеција и Гран Театр дел Лисеу во Барселона и за фондацијата Кралица Софија.^[23]

Втора серија концерти надвор од настаните на Светскиот куп на ФИФА, кои се одржале повторно во 1999 година, вклучувајќи градови како Токио, Преторија и Детроит^[24][25] проследени со Божиќен концерт во Виена во декември истата година. Во 2000 година, тројцата тенори повторно патувале во живо во Сан Хосе, Калифорнија, Лас Вегас, Вашингтон, Кливленд и Саун Пауло. Сепак, продукцијата морала да откаже два планирани концерта за оваа турнеја; еден во Хамбург на 16 јуни поради потешкотии во наоѓање соодветен оркестар и диригент, и друг во Олбани, Њујорк на 22 јули поради лошата продажба на билети. Подоцниот бил заменет со бразилскиот концерт во Саун Пауло.^[26][27][28] Уште еден концерт бил одржан од тројцата тенори во декември 2000 година во Чикаго за да се донираат средствата на фондацијата за СИДА од Чикаго.^[29] Во 2001 година биле одржани уште два концерта во Азија: еден во Сеул и еден во Пекинг во ѕидовите на Забранетиот град.^[30] Конечно во 2003 година тие настапиле во Бат во Ројал Крисент^[31] а подоцна во септември истата година го одржале својот последен концерт на Три тенори, што се одржал во Центарот Шотенштајн во Колумбус, Охајо.^[32] Концертот за средба на Три тенори требало да се одржи на 4 јуни 2005 година во Парке Фондидора во Монтереј, Мексико, но поради здравствените проблеми на Павароти, тој бил заменет со мексиканскиот поп-пејач Алехандро Фернандес.^[33]

Концертите имале огромен комерцијален успех,^[34] и биле придружени со низа најпродавани снимки, вклучувајќи ги и оригиналните Карерас-Доминго-Павароти на Концерт, последователно издадени како Три тенори во концерт (кој го држи Гинисовиот рекорд за најпродаван албум на класична музика),^[3] Трите тенори во концерт 1994 година, Трите тенори: Париз 1998 година, Трите тенори Божиќ и Најдоброто од трите тенори. Зубин Мехта ги водел настапите во 1990 и 1994 година. Парискиот концерт го диригирал Џејмс Левин.^[35]

Карерас и Доминго се појавиле заедно на низа други албуми, вклучувајќи ги Гала Лирица (со разни други уметници),^[36] Божиќ во Виена (со Дијана Рос),^[37] и Божиќ во Москва (со Сисел Киркјеби).^[38]

За нивниот првичен настап заедно во Рим во 1990 година, Карерас, Доминго и Павароти се согласиле да прифатат релативно мали паушални такси за правата на снимање на нивниот концерт, кои потоа ги донирале во добротворни цели. Нивниот албум неочекувано оствари милиони профити за „Дека рекордс“, предизвикувајќи одредено незадоволство од страна на тенорите кои официјално не добиле никакви плаќања за хонорари. Како што објавиле во печатот, Доминго се сомневал дека дискографската куќа му платила на Павароти на страна, со цел да ја задржи содржината на еден од нивните најдобри договорени уметници.^[20][39] Павароти го негирал ова, инсистирајќи: „Ништо не добивме“. Години подоцна неговиот поранешен агент и менаџер Херберт Бреслин напишал дека Павароти навистина тајно добил 1,5 милиони долари што другите двајца тенори, кои не биле во договор со Дека, не ги добиле.^[40] За следните концерти и снимки, пејачите биле многу повнимателни во обезбедувањето финансиски поволни договорни услови за себе.^[41]

Феноменот „Тројцата тенори“ бил поздравен од многумина за воведување опера пред пошироката публика, но некои оперски пуристи им замериле. Доминго им одговорил на критичарите во интервју во 1998 година: „Пуританците, тие велат дека ова не е опера. Секако дека не е опера, не се преправа дека е опера. Тоа е концерт на кој пееме некоја опера, пееме неколку песни, зарзуела, а потоа правиме мешавина од песни... Ние многу почитуваме кога луѓето го критикуваат. Тоа е во ред. Тие не треба да доаѓаат... Но, треба да ги остават луѓето што доаѓаат и се среќни“.^[42]

Други критичари, како што е Мартин Бернхајмер, се жалеа дека тенорите изведувале за прекумерна финансиска награда, наместо уметност.^[43] На нивната прва светска турнеја, секој тенор добивал околу еден милион долари по концерт - невидени за класичните музичари.^[20] Во заедничко интервју со неговите колеги, Павароти одговорил на поплаките за нивните приходи: „Ние ги правиме парите што ги заслужуваме. Не принудуваме некој да ни плати“. Доминго додаде за светот на операта: „За 25 дена давам 17 претстави. Прашајте ме колку добивам за тоа... За 30 години го дававме со крв најдоброто од нашите животи и кариери. Мислите дека не заслужуваме пари?“ Карерас, од своја страна, истакна колку малку заработиле во споредба со многу спортисти, поп-пејачи и филмски везди.

Успехот на тројцата тенори довел до антимонополска акција на американската Федерална комисија за трговија против браќата Ворнер и Вивенди универзал. Откриено е дека тие заговарале да не ги рекламираат или намалуваат албумите на римскиот концерт (издаден од „ПолиГрам“, подоцна преземен од Вивенди) и на концертот во Лос Анџелес (објавен од „Ворнер Брос“) со цел да се заштити продажбата на заеднички објавениот албум на концертот во Париз во 1998 година.^[44]

Тројцата тенори, исто така, наишле на проблеми со германската влада. Во 1999 година, двајца од тројцата пејачи платиле необјавена казна на германската влада како дел од вонсудското спогодување за затајување данок.^[45] Покрај тоа, германската влада ги обвинила тенорите дека должат големи заостанати даноци. Нивниот организатор и промотор на концерти, Матијас Хофман, кој во тоа време бил одговорен за нивните даноци, бил осуден на затворска казна за неговата улога во наводното затајување данок.^[46]

• Низ епизодата во Сајнфелд „Куклата“, Хосе Карерас постојано се нарекува „другото момче“, додека имињата на Доминго и Павароти лесно се потсетуваат.^[47]
• Во епизодата на Симпсонови „ Хомер од Севиља“, Хомер станува оперска ѕвезда и го советува Пласидо Доминго.^[48]
• Цртаниот филм „Аниманијакс“ „Тројцата тенори и ти сте надвор“ го претставуваше триото на стадионот „Доџер“.^[49]
• Канадската серија комедија со скици Кралската канадска воздушна фарса ги пародираше Трите тенори во скица.^[50]
• Во епизодата Фрејзер „Совршен човек“, Фрејзер се обидува да го импресионира д-р Клинт Вебер повикувајќи се на старо пријателство што го имал со Карерас, но се вратило како резултат кога Клинт открил дека Карерас е неговиот кум.^[51]
• Во оригиналната јапонска верзија на аниме серијата Ју-Ги-О! 5D е главната антагонисти, тројцата цареви од Илиастер, се нарекуваат Пласидо, Лучано и Хосе како референца на Тројцата тенори.
• Триото био претставено на анимираното шоу на МТВ „Натпревар до смрт на познатите личности“ (Celebrity Deathmatch), на мечот против The Three Stooges.^[52]
• Во епизодата „ Пријатели“ 4-та сезона „Оној со валканиот ден на Џои“, на нејзиниот шеф, Рејчел и дава билети за опера, кој со возбуда забележува дека претставата има „двајца од тројцата тенори“.^[53]