Цветко Христов
Цветан (Цветко) Христов, нарекуван Дедо Господ[1] или Попот[2] (Присовјани, 1884 - Софија, 9 септември 1914) — македонски револуционер, охридски војвода на Внатрешната македонско-одринска револуционерна организација.[3] ЖивотописХристов е роден во 1884 година в струшкото село Присовјани. До 25 март 1903 година, тој бил четник кај Никола Русински, заедно со браќата Тасе Христов и Дојчин Христов - исто така револуционери на ВМОРО.[4] За време на Илинденското востание, тој бил помошник војвода во четата на Тасе Христов и бил војвода на четата од село ’Ржаново. За време на востанието, четите раководени од Тасе Христов ја нападнале османлискта војска во селото Елевци. На 3 август, четата на Цветко удрила од позади и го изгонила башибузукот кој ги заобиколил четите на Тасе Христов. Следниот ден, неговата чета била опколена и Цветко бил ранет, но успеал да се извлече, по што четите почнале да се повлекуваат во Горен Дебар.[5]. Таму ги продолжил дејствувањата, заедно со четите на Смиле Војданов. Во втората половина на септември, откако го собрале и криече оружјето од демобилизираните чети во регионот, Цветко, Тасе и Дојчин Христови избегале во Бугарија, водени по разработен канал од кичевскиот војвода Ванчо Србаков.[6] Во Македонија, тој се вратил со чета во 1905 година. На патот за Охридско, четата водела борба во Прилепско, каде загинале шест четници, а Цветко Христов бил ранет. Умрел на 9 септември 1914 година, во Софија.[7].
Наводи
|
|||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
