Основањето на црквата датира од 6 век за време на владеењето на византискиот императорЈустинијан I (527–565 н.е.).[4] Јустинијан I ја подигнал црквата во спомен на својата мајка.[4] Сегашната зграда датира од 10 век или – според друг извор – 13 век, за време на Епирското Деспотство.[5]
Црквата задржала фрагмент од Чесниот крст поради донација на византискиот император. Според друга традиција, византискиот император ја подарил чудотворната икона на Богородица, позната како Лабовица.[6] До 1967 година била аџилак за околните христијански заедници.[7] Секоја година на денот на Успение на Богородица, поворка со фрагментот од светиот крст, и Лабовица иконата се одржувал до соседните села. Во 1967 година, верските активности биле забранети со атеистичката политика на Народна Социјалистичка Република Албанија. Голем број иницијативи за заживување на ваквите свечености имале ограничени резултати.[8] Реликвијата била изгубена во 1989 година. Според тврдењата во албанскиот печат, го украла ќерката на Енвер Хоџа, поранешен водач на Народна Република Албанија.[9]
Црквата била прогласена за споменик на културата на Албанија.[10] Денес се смета за еден од најзначајните примероци на византиската архитектура во Албанија.[11]
Архитектура
Црквата споделува голем број типични карактеристики на византиската архитектура од 9 до 11 век. Преку троен премин (трибилон) се обезбедува поврзување на централната патека со помошните патеки како и на припратата.[12]
Неколку архитектонски елементи пронајдени на надворешноста на објектот, како што се куполата, прозорците и комбинацијата од тули и камени работи, се под влијание на современите византиски цркви во западна Македонија.[5][13] Куполата од 10 век е најстариот примерок на кружна купола пронајдена во регионот на Епир, веројатно еволуција на постариот октагонален стил.[14] Моделот на рибната коска на надворешноста се наоѓа и во голем број современи црковни градби во Епир, западна Македонија и Лаконија, во Грција, иако воопшто не е вообичаена карактеристика во византиската архитектура.[15]
↑Veikou, 2012, p. 126 & 127: "at Koimissi in Labovo"
↑ 4,04,14,24,3Dawson, Linda White and Peter and Andrea (1995). Albania : a guide and illustrated journal (2.. изд.). Chalfont St Peter: Bradt. стр. 71. ISBN9781898323105. Labova e Vogel — 30km to the northeast for its 10th century Shen Meri church built by Justinian for his mother, the most important example of Byzantine architecture in Albania
↑ 5,05,1Christopoulos], George A. (2000). The splendour of Orthodoxy. Athens: Ekdotike Athenon. стр. 502. ISBN9789602133989. Much attention is paid to the exterior of the church as well (dome, decorated windows, combination of brickwork and stonework). A typical example is the church of the Panagia at Ano Lambovo, of the tenth century (or the thirteenth, according to others).
↑Eade, Katić, 2014, p. 117: " ...kept in labova's church, to a number of local villages – a tradition that is said to have persisted until 1967. However, the church's feast day and pilgrimage is nowadays but a shadow of its past."
↑Πολιτιστικό τοπίο Βυζαντίου(PDF). www.tmimaelinikon.com (грчки). Universiteti i Gjirokastres. стр. 10. Архивирано од изворникот(PDF) на 2023-01-08. Посетено на 17 January 2019.
↑Sakellariou, M. V. (1997). Epirus, 4000 Years of Greek History and Civilization. Athēna: Ekdotike Athenon. стр. 196. ISBN9602133716. ...domed church with is peristyle and lavish decorative brickwork, was influenced as regards its plan, its careless masonry and its typological features by the architecture of western Macedonia
↑Kaponis, Nikolaos (2005). „The Naodomic Architecture of the Despotate of Epirus, in the Era of the Dynasty of Comnenoi Angeloi (1204–1318)“ (грчки). University of Ioannina: 314, 316. doi:10.12681/eadd/13781. Наводот journal бара |journal= (help)
↑Veikou, 2012, p. 127: The fishbone pattern, although not very common during the middle Byzantine period, is also found in buildings throughout Epirus, Western Greek Macedonia and Lakonia.
