Черкези

Черкеско знаме
Вкупен број
ок.  4–8 милиони
Подрачја со значајно население
Турција	1,000,000[1]–2,000,000[2][3]–3,000,000[4]–5,000,000[2][5] to 7,000,000[6]
Русија	718,729 (попис 2010)[7]
Сирија	80,000[8][9][10]–120,000[11]
Јордан	65,000[8]
Германија	40,000[8][12]
Ирак	34,000[се бара извор]
САД	9,000[8]–25,000
Саудиска Арабија	23,000[се бара извор]
Египет	12,000[се бара извор]
Израел	4,000[13][14]–5,000[15]
Узбекистан	1,257 (попис 1989)[16]
Украина	1,001 (попис 2001)[17]
Бугарија	834 (попис 2011)[18]
Холандија	500[19]
Полска	300 (Estimate)[20][21][22]
Белорусија	116 (попис 2009)[23]
Туркменистан	54 (попис 1995)[24]
Јазици
Черкески јазици (адигејски и кабардински), убишки

Черкезите (руски: Черкесы, Čerkesy; турски: Çerkesler), исто така познати по нивниот ендоним Адиги (черкески: Адыгэхэр, Adygekher; руски: Адыги, Adygi; турски: Adığeler), се северозападна кавкаска^[25] етничка група која потекнува од Черкезија, а голем дел се иселени за време на руското освојување на Кавказот во 19 век, особено по Черкеската војна во 1864. Најголем дел од Черкезите се сунитски муслимани.^[26]

По доселувањето во Османлиското Царство дел од Черкезите биле населени во Македонија, особено во кумановскиот крај каде ги основале селата Черкези, Косматац и Слатина.

Во 1714, Петар I воспоставил план за окупација на Кавказот. Иако не можеше да го спроведе овој план, тој ја постави политичката и идеолошката основа за да се случи окупацијата. Екатерина II започнала да го спроведува овој план во дело. Руската армија била распоредена на бреговите на реката Терек.^[27]

Руската војска се обиде да наметне авторитет со изградба на низа тврдини, но овие тврдини за возврат станаа нови мети на напади и навистина понекогаш локалните жители всушност ги зазеле и ги држеле тврдините.^[28] Под водство на Јермолов, руската војска почна да користи стратегија за непропорционална одмазда за рациите. Руските трупи возвратиле со уништување села каде што се сметаше дека се кријат борците на отпорот, како и со атентати, киднапирања и егзекуција на цели семејства.^[29] Бидејќи отпорот се потпирал на селата од каде се добивала храна, руската војска, исто така, систематски уништувала земјоделски култури и добиток и убивала цивили.^[30][31] Черкезите одговориле со создавање на племенска федерација која ги опфаќа сите племиња од областа.^[31] Во 1840 Карл Фридрих Нојман проценил дека жртвите на Черкезите изнесувале околу еден и пол милион.^[32] Некои извори наведуваат дека стотици илјади други умреле за време на егзодусот.^[33]