NGC 411

NGC 411
Соѕвездие	Тукан
Епоха	Ј2000.0
Положба
Ректасцензија	1 ч 7 м 55,7 с
Деклинација	- 71° 46' 7"
Податоци од набљудување
Вид на тело	расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид	OCL
Привиден сјај (видлив)	12,2
Привиден сјај (во честот. појас.)	11
Физички податоци
Привидни димензии	1,3' х '
Историја
Откривач	Џејмс Данлоп
Откриена	1826
Други ознаки	ESO 51-SC19, in SMC

NGC 411 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 411 се споменува и како ESO 51-SC19, in SMC .

Објектот е откриен во 1826 година од страна на Џејмс Данлоп, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 9 см.

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 411 е од видот OCL.^[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,2 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 11 m, додека површинскиот сјај изнесува m/лм².^[2] NGC 411 има привидни димензии од 1,3' х '.^[2]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 7 м 55,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 71° 46' 7".

Проучување на NGC 411 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 441; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9139.

• Список на NGC објекти (1-500);
• Нов општ каталог;
• Тукан (соѕвездие).

• Dreyer, J.L.E., ibid. Errata on pages 237, 281-283, and 366-378. (158,28)

• Прегледувач на длабокото небо — NGC 411^{[мртва врска]}
• Поправени информации за NGC 411
• NGC 411 — VizieR.
• NGC 411 — Вонгалактичка база на податоци на НАСА