ആദ്യ കോളറ പാൻഡെമിക്1817–1824 കാലഘട്ടത്തിലെ കോളറബാധയെയാണ് ആദ്യ കോളറ പാൻഡെമിക് (First cholera pandemic) എന്നുവിളിക്കുന്നത്. ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഘണ്ഡത്തിൽ ഒതുങ്ങി നിന്നിരുന്ന കോളറ ബംഗാളിൽ നിന്നു തുടങ്ങി 1820-ഓടെ ഇന്ത്യയാകമാനം പടർന്നു. 10,000 ബ്രിട്ടീഷ് സൈനികരും അസംഖ്യം ഇന്ത്യക്കാരും ഈ വ്യാധിയിൽ മരണമടഞ്ഞു. [1] ആദ്യ ഏഷ്യാറ്റിക് കോളറ പാൻഡെമിക് എന്നും ഏഷ്യാറ്റിക് കോളറ എന്നും ഈ പകർച്ചവ്യാധി വ്യാപനം അറിയപ്പെടുന്നു. വ്യാപനംകൽക്കട്ടയ്ക്കടുത്തുനിന്നാണ് അസുഖത്തിന്റെ വ്യാപനം തുടങ്ങിയത്. ഇന്തോനേഷ്യ ഉൾപ്പെടെയുള്ള ദക്ഷിണപൂർവ്വേഷ്യ, മദ്ധ്യപൂർവപ്രദേശങ്ങൾ, ചൈന, കിഴക്കൻ ആഫ്രിക്ക, മെഡിറ്ററേനിയൻ തീരം, കാസ്പിയൻ കടൽ മേഖല എന്നിവിടങ്ങളിലേയ്ക്ക് അസുഖം വ്യാപിച്ചു. [2][3] ഇതിനുമുൻപും ഇന്ത്യയാകമാനം കോളറ വ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും ഇത്തവണ അസുഖം ഏഷ്യയിലെ ഏതാണ് എല്ലാ രാജ്യങ്ങളിലേയ്ക്കും അതിനു വെളിയിലേയ്ക്കും വ്യാപിച്ച ശേഷമാണ് കെട്ടടങ്ങിയത്. ഫലങ്ങൾധാരാളം ബ്രിട്ടീഷ് സൈനികർ മരിച്ചത് യൂറോപ്യൻ ശ്രദ്ധ ഈ വിഷയത്തിലുണ്ടാവാൻ കാരണമായി. ഈ പാൻഡെമിക്കിനു പിന്നാലെ പല ഭൂഘണ്ഡങ്ങളെ ബാധിക്കുന്ന കോളറ പാൻഡെമിക്കുകൾ പല തവണയുണ്ടായി. ജാവ ദ്വീപിൽ മാത്രം ഒരുലക്ഷത്തിലധികം ആൾക്കാർ മരിച്ചു. ഇതും പിന്നാലെ വന്ന പാൻഡെമിക്കുകളും ധാരാളം ആൾക്കാരുടെ മരണത്തിന് കാരണമായി. ഒന്നരക്കോടിയിലധികം ആൾക്കാർ 1817-നും 1860-നും മദ്ധ്യേ ഈ അസുഖം മൂലം ഇന്ത്യയിൽ മരിച്ചു എന്നാണ് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്. 2.3 കോടി ആൾക്കാർ 1865-നും 1917-നുമിടയിൽ ഇതേ അസുഖത്താൽ മരണമടയുകയുണ്ടായി. റഷ്യയിൽ ഇതേ സമയത്ത് 20 ലക്ഷം ആൾക്കാരാണ് മരണമടഞ്ഞത്. [4] ഇതും കാണുകഅവലംബം
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
