ചരിത്രാതീതകാലം മുതലുള്ള പകർച്ചവ്യാധിയാണ് വസൂരി. ബിസി 10,000 ൽ ഈ രോഗം റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. [1] വസൂരി ബാധിച്ചതിന്റെ ആദ്യകാല വിശ്വസനീയമായ തെളിവുകൾ ഏകദേശം 3,000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് മരിച്ചവരുടെ ഈജിപ്ഷ്യൻ മമ്മികളിൽ കാണപ്പെടുന്നു.[2]വസൂരി ലോകചരിത്രത്തിൽ വലിയ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിട്ടുണ്ട്. കാരണം അമേരിക്കയുംഓസ്ട്രേലിയയും പോലുള്ള വസൂരി തദ്ദേശീയമല്ലാത്ത സ്ഥലങ്ങളിൽ പ്രാരംഭ വിദേശ സമ്പർക്കത്തിന്റെ കാലഘട്ടങ്ങളിൽ വസൂരി അതിവേഗം വളരെയധികം കുറഞ്ഞിരുന്നു. ഇത് ആക്രമണത്തിനും കോളനിവൽക്കരണത്തിനും വഴിയൊരുക്കി. പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഈ രോഗം ഓരോ വർഷവും 400,000 യൂറോപ്യന്മാരെ കൊന്നൊടുക്കിയിരുന്നു. ഇതിൽ അഞ്ച് രാജാക്കന്മാർ ഉൾപ്പെടെ, മൂന്നിലൊന്ന് അന്ധതയ്ക്കും കാരണമായി. [3] രോഗം ബാധിച്ചവരിൽ 20 ന് ഇടയിൽ 60% പേരും 80% മുകളിൽ രോഗബാധിതരായ കുട്ടികളും ഈ രോഗം മൂലം മരിച്ചു.[4]
ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ 300-500 ദശലക്ഷം മരണങ്ങൾക്ക് വസൂരി കാരണമായതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. [5][6][7]1950 കളുടെ തുടക്കത്തിൽ ലോകത്ത് ഓരോ വർഷവും 50 ദശലക്ഷം വസൂരി കേസുകൾ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.[8]സമീപകാലത്ത് 1967 വരെ 15 ദശലക്ഷം ആളുകൾക്ക് ഈ രോഗം പിടിപെട്ടിട്ടുണ്ടെന്നും ആ വർഷം രണ്ട് ദശലക്ഷം പേർ മരിച്ചുവെന്നും ലോകാരോഗ്യ സംഘടന കണക്കാക്കുന്നു..[8] 19, 20 നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ വിജയകരമായി പ്രതിരോധ കുത്തിവയ്പ്പ് നടത്തിയ ശേഷം 1979 ഡിസംബറിൽ വസൂരി ആഗോള നിർമാർജനത്തിന് ലോകാരോഗ്യ സംഘടന ആഹ്വാനം ചെയ്തു.[8]ഇപ്പോൾ ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെട്ട രണ്ട് പകർച്ചവ്യാധികളിൽ ഒന്നാണ് വസൂരി. മറ്റൊന്ന് റിൻഡർപെസ്റ്റ്, ഇത് 2011 ൽ ഇല്ലാതാക്കപ്പെടുമെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു. [9][10][11]
യുറേഷ്യൻ പകർച്ചവ്യാധികൾ
BCE 430-ൽ സംഭവിച്ച ഏഥൻസിലെ പ്ലേഗിന്റെ പ്രധാന ഘടകമാണ് വസൂരി എന്ന് അഭിപ്രായമുണ്ട്. പെലോപ്പൊന്നേഷ്യൻ യുദ്ധകാലത്ത്തുസ്സിഡിഡീസ് ഇതിനെ വിവരിച്ചു. CE 165-180 കാലഘട്ടത്തിൽ റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിലൂടെ കടന്നുപോയ അന്റോണിൻ പ്ലേഗിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഗാലന്റെ വിവരണത്തിൽ വസൂരി മൂലമാകാം ഇത് സംഭവിച്ചതെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.[12]യുദ്ധത്തിൽ നിന്ന് മടങ്ങിയെത്തിയ സൈനികർ രോഗം സിറിയയിലെയും ഇറ്റലിയിലെയും വീടുകളിലെത്തിച്ചു. അവിടെ പതിനഞ്ച് വർഷം രോഗം പടർന്നു പിടിക്കുകയും റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തെ വളരെയധികം ദുർബലപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. ചില പ്രദേശങ്ങളിലെ മൂന്നിലൊന്ന് ജനസംഖ്യ കൊല്ലപ്പെട്ടു.[13]മൊത്തം മരണങ്ങൾ 5 ദശലക്ഷം ആയി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[14]റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിൽ പ്ലേഗ് ഓഫ് സിപ്രിയൻ (CE 251–266) എന്നറിയപ്പെടുന്ന രണ്ടാമത്തെ പ്രധാന രോഗം വസൂരി അല്ലെങ്കിൽ അഞ്ചാംപനി ആണ്. തിയോഡോർ മോംസെനെപ്പോലുള്ള ചരിത്രകാരന്മാർ പറയുന്നതനുസരിച്ച് ഈ രണ്ട് മഹാമാരികളുടെയും ഫലമായി റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ വളർച്ച നിന്നു. പല ചരിത്ര പകർച്ചവ്യാധികളും പാൻഡെമിക്കുകളും വസൂരി പടർന്നുപിടിച്ചതാണെന്ന് ചില ചരിത്രകാരന്മാർ വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, സമകാലിക രേഖകൾ കൃത്യമായ രോഗനിർണയം നടത്താൻ പര്യാപ്തമല്ലായിരുന്നു.[1][15]
ഇന്ത്യൻ പകർച്ചവ്യാധി ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള ശിക്ഷയാണെന്ന് കരുതുകയും അതിജീവിച്ചവർ ശീതള ദേവിയെ സൃഷ്ടിക്കുകയും രോഗത്തിന്റെ നരവംശ രൂപീകരണമായി കണക്കാക്കുകയും ചെയ്തു. [16][17][18]വസൂരി അങ്ങനെ ശീതളദേവിയുടെ അധീനതയിലായി. ഹിന്ദുമതത്തിൽ ശീതളദേവി ഉയർന്ന പനി, തിണർപ്പ്, ചൂടുകുരുക്കൾ, ചലക്കുരുക്കൾ എന്നിവയ്ക്ക് കാരണമാവുകയും സുഖപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇവയെല്ലാം വസൂരി ലക്ഷണങ്ങളാണ്.
ആദ്യകാല മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ നിന്നുള്ള രേഖകളുടെ അഭാവം മൂലമാണ് പകർച്ചവ്യാധിയെക്കുറിച്ചുള്ള മിക്ക വിശദാംശങ്ങളും ഇപ്പോൾ ലഭ്യമല്ലാത്തത്. യൂറോപ്പിലെ വസൂരി സംബന്ധിച്ച് ആദ്യത്തെ വിശ്വസിനീയമായ വിവരണം CE 581-ൽ ബിഷപ്പ് ഗ്രിഗറി ഓഫ് ടൂർസ് നൽകിയ വസൂരി രോഗലക്ഷണങ്ങളെ വിവരിക്കുന്ന ഒരു ദൃക്‌സാക്ഷി വിവരണമാണ്.[15] പകർച്ചവ്യാധികൾ വലിയ ഗ്രാമീണ ജനതയെ തുടച്ചുനീക്കി. [19] യൂറോപ്പിൽ ഈ രോഗം പ്രത്യേക പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നതായിരുന്നു. കാരണം ഇത് യൂറോപ്യൻ പര്യവേക്ഷണത്തിന്റെയും കോളനിവൽക്കരണത്തിന്റെയും തുടർച്ചയായ തരംഗങ്ങളുടെ ഒപ്പം വസൂരി ലോകത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളിലേക്ക് പടരുന്നതിനിടയായി.
↑Fenner, F.; Henderson, D.A.; Arita, I.; Jezek, Z.; Ladnyi, I.D. (1988). Smallpox and Its Eradication(PDF). History of International Public Health, No. 6. Geneva: World Health Organization. ISBN978-92-4-156110-5. Archived from the original(PDF) on 2015-02-19. Retrieved 2021-05-08.
↑"Sitala and Smallpox". The thermal qualities of substance: Hot and Cold in South Asia. Archived from the original on 2021-05-08. Retrieved 2006-09-23.
Otto, Simon; Cappel, Constance (2007). The smallpox genocide of the Odawa tribe at L'Arbre Croche, 1763: the history of a Native American people. Lewiston, NY: Edwin Mellen Press. ISBN978-0-7734-5220-6.
"Hugh Walker and North Carolina's 'Smallpox Currency' of 1779", R. Neil Fulghum. The Colonial Newsletter, a research journal of the American Numismatic Society, New York. December 2005, pp. 2895–2934.
Rich, E. E.; Johnson, A. M. (1952). Cumberland House Journals and Inland Journals 1775–82. London: The Hudson’s Bay Record Society.
