ਚੁਪਕੇ ਚੁਪਕੇ ਰਾਤ ਦਿਨ - ਹਸਰਤ ਮੋਹਾਨੀ
ਚੁਪਕੇ ਚੁਪਕੇ ਰਾਤ ਦਿਨ ਆਂਸੂ ਬਹਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਹਮਕੋ ਅਬ ਤਕ ਆਸ਼ਿਕ਼ੀ ਕਾ ਵੋ ਜ਼ਮਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਬਾਹਜ਼ਾਰਾਂ ਇਜਤੀਰਾਬ ਓ ਸਦਹਜ਼ਾਰਾਂ ਇਸ਼ਤੀਯਾਕ
ਤੁਝ ਸੇ ਵੋ ਪਹਲੇ ਪਹਲ ਦਿਲ ਕਾ ਲਗਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਤੁਝ ਸੇ ਮਿਲਤੇ ਹੀ ਵੋ ਕੁਛ ਬੇਬਾਕ ਹੋ ਜਾਨਾ ਮੇਰਾ
ਔਰ ਤੇਰਾ ਦਾਂਤੋਂ ਮੇਂ ਵੋ ਉਂਗਲੀ ਦਬਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਖੀਂਚ ਲੇਨਾ ਵੋ ਮੇਰਾ ਪਰਦੇ ਕਾ ਕੋਨਾ ਦੱਫਾਤਨ
ਔਰ ਦੁਪੱਟੇ ਸੇ ਤੇਰਾ ਵੋ ਮੁੰਹ ਛਿਪਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਜਾਨਕਰ ਸੋਤਾ ਤੁਝੇ ਵੋ ਕ਼ਸਾ-ਏ-ਪਾਬੋਸੀ ਮੇਰਾ
ਔਰ ਤੇਰਾ ਠੁਕਰਾ ਕੇ ਸਰ ਵੋ ਮੁਸਕਰਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਤੁਝ ਕੋ ਜਬ ਤਨ੍ਹਾ ਕਭੀ ਪਾਨਾ ਤੋ ਅਜ਼ਰਾਹ-ਏ-ਲਿਹਾਜ਼
ਹਾਲ-ਏ-ਦਿਲ ਬਾਤੋਂ ਹੀ ਬਾਤੋਂ ਮੇਂ ਜਤਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਜਬ ਸਿਵਾ ਮੇਰੇ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਕੋਈ ਦੀਵਾਨਾ ਨਾ ਥਾ
ਸਚ ਕਹੋ ਕ੍ਯਾ ਤੁਮ ਕੋ ਭੀ ਵੋ ਕਾਰਖਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਗ਼ੈਰ ਕੀ ਨਜ਼ਰੋਂ ਸੇ ਬਚਕਰ ਸਬ ਕੀ ਮਰਜ਼ੀ ਕੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼
ਵੋ ਤੇਰਾ ਚੋਰੀ ਛਿਪੇ ਰਾਤੋਂ ਕੋ ਆਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਆ ਗਯਾ ਗਰ ਵਸਲ ਕੀ ਸ਼ਬ ਭੀ ਕਹੀਂ ਜ਼ਿਕ੍ਰ ਏ ਫ਼ਿਰਾਕ਼
ਵੋ ਤੇਰਾ ਰੋ-ਰੋ ਕੇ ਮੁਝਕੋ ਭੀ ਰੁਲਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਦੋਪਹਰ ਕੀ ਧੂਪ ਮੇਂ ਮੇਰੇ ਬੁਲਾਨੇ ਕੇ ਲਿਯੇ
ਵੋ ਤੇਰਾ ਕੋਠੇ ਪੇ ਨੰਗੇ ਪਾਂਵ ਆਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਦੇਖਨਾ ਮੁਝਕੋ ਜੋ ਬਰਗਸ਼ਤਾ ਤੋ ਸੌ ਸੌ ਨਾਜ਼ ਸੇ
ਜਬ ਮਨਾ ਲੇਨਾ ਤੋ ਫਿਰ ਖ਼ੁਦ ਰੂਠ ਜਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਹਮ ਸੇ ਤੁਮ ਆਕਰ ਮਿਲੇ ਥੇ ਜਿਸ ਜਗਹ
ਮੁੱਦਤੋਂ ਗੁਜ਼ਰੀਂ ਪਰ ਅਬ ਤਕ ਵੋ ਠਿਕਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਬੇਰੁਖ਼ੀ ਕੇ ਸਾਥ ਸੁਨਾਨਾ ਦਰਦ ਏ ਦਿਲ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂ
ਔਰ ਤੇਰਾ ਹਾਥੋਂ ਮੇਂ ਵੋ ਕੰਗਨ ਘੁਮਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਵਕ਼ਤ ਏ ਰੁਖਸਤ ਅਲਵਿਦਾ ਦਾ ਕਹਨੇ ਕੇ ਲਿਯੇ
ਵੋ ਤੇਰੇ ਸੂਖੇ ਲਬੋਂ ਕਾ ਥਰਥਰਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਬਾਵਜੂਦ ਏ ਇੱਦਾ ਏ ਇੱਤਕਾ ਹਸਰਤ ਮੁਝੇ
ਆਜ ਤਕ ਅਹਦ ਏ ਹਵਸ ਕਾ ਯੇ ਫ਼ਸਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ
ਚੁਪਕੇ ਚੁਪਕੇ ਰਾਤ ਦਿਨ ਹਸਰਤ ਮੋਹਾਨੀ ਦੀ ਲਿਖੀ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਉਰਦੂ ਗ਼ਜ਼ਲ[1] ਹੈ ਗੁਲਾਮ ਅਲੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਨਿਕਾਹ (ਫਿਲਮ), (1982)[2][3] ਵਿੱਚ ਫਿਲਮਾਏ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾਈ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਬੇਹੱਦ ਹਰਮਨਪਿਆਰੀ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਜਗਜੀਤ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਦਿੱਤੀ।
ਹਵਾਲੇ
