ਡੇਰਾ ਬਾਬਾ ਵਡਭਾਗ ਸਿੰਘ ਗੁਰਦੁਆਰਾ

ਇਹ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਭਾਰਤ ਦੇ ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਮਾਈਰੀ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ।^[1] ਇਹ ਹੋਲੀ ਦੇ ਮੇਲੇ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।^[2]

ਇਤਿਹਾਸ

ਬਾਬਾ ਵਡਭਾਗ ਸਿੰਘ ਦਾ ਜਨਮ 1715 ਈ: ਵਿੱਚ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਹ ਬਾਬਾ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਰਾਜ ਕੌਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਸਨ। ਉਹ ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ ਧੀਰ ਮੱਲ ਦੇ ਵੰਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਸਨ। ਉਹ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਦੇ ਸੋਢੀਆਂ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤੀ ਗੱਦੀ (ਧਾਰਮਿਕ ਗੱਦੀ) ਤੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਸਫਲ ਹੋਏ। ਉਸ ਬਾਰੇ ਕਈ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।

ਇਹ ਅਸਥਾਨ ਅੰਬ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 10 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਹੈ। ਨੇਹਰਿਅਨ, ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਪਹਾੜੀ ਪਿੰਡ ਇਸ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਬਿੰਦੂ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।^[3]

ਪੈਰੋਕਾਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਡੇਰੇ (ਤੀਰਥ) ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਟ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਗ੍ਰਸਤ ਜਾਂ ਹੋਰ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਹੋਲਾ ਮੁਹੱਲਾ ਮੇਲਾ

ਹੋਲਾ ਮੁਹੱਲਾ ਮੇਲਾ ਡੇਰਾ ਵਡਭਾਗ ਸਿੰਘ ਵਿਖੇ ਵਿਕਰਮੀ ਮਹੀਨੇ ਫੱਗਣ (ਫਰਵਰੀ-ਮਾਰਚ) ਦੀ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਮੇਲਾ ਦਸ ਦਿਨ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਭਾਵ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਦੋ ਦਿਨ ਬਾਅਦ। ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਿਰਕਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਡੋਲੀਆਂ (ਪੀੜਤ ਵਿਅਕਤੀ) ਕਤਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੁਸ਼ਟ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮਨਮੋਹਣ ਕਰਨ ਲਈ ਧਾਤੂ ਦੇ ਥਾਲ ਅਤੇ ਢੋਲ ਕੁੱਟੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਢੋਲ ਵਜਾਉਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਡੋਲੀਆਂ ਜੋ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਉਛਾਲਦੀਆਂ ਅਤੇ ਹਿਲਾਉਂਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਨੂੰ ਧੂਪ ਧੁਖਾਉਣ ਦੇ ਧੂੰਏਂ ਨੂੰ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੁਸ਼ਟ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਤਸੀਹੇ ਦੇਣ ਲਈ ਕਈ ਤਰੀਕੇ ਅਪਣਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਨਹੀ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ। ਉਸ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਧੌਲੀਧਰ (ਝਰਨੇ) ਵੱਲ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਫਿਰ ਸਵਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਬਾ ਵਡਭਾਗ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਪਿੰਜਰੇ ਨਾਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਆਤਮਾ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੂੰ ਪਿੰਜਰੇ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਡੋਲੀਆਂ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈਆਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹਰ ਸੈਲਾਨੀ ਧੌਲੀਧਰ ਜਾਂ ਚਰਨ ਗੰਗਾ ਵਿਖੇ ਪਵਿੱਤਰ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ ਦੇ ਦਿਨ, ਧਾਰਮਿਕ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਧੌਲੀਧਰ ਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਜਲ ਘਰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਸਥਾਨ 'ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਰਸਮ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਲਹਿਰਾਉਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਰਦਾਸ ਦੇ ਪਾਠ ਉਪਰੰਤ ਪੁਰਾਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਉਤਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਪੁਰਾਣੇ ਝੰਡੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਪੁਰਾਣੇ ਕੱਪੜੇ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਜਾਂ ਕਈ ਹੋਰ ਵਸਤੂਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗਾਂ ਦੇ ਗੋਲੇ, ਸੁਪਾਰੀ ਜਾਂ ਸਿੱਕੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨਾ ਵਰਦਾਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਪਾਈਨ ਦਾ ਰੁੱਖ ਜੋ 80 ਫੁੱਟ (24 ਮੀਟਰ) ਤੱਕ ਉੱਚਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਦੇ ਤਣੇ ਦਾ ਵਿਆਸ 5 ਫੁੱਟ (1.5 ਮੀਟਰ) ਹੈ, ਹਰ ਤੀਜੇ ਸਾਲ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਾਹਿਬ ਲਈ ਝੰਡੇ ਦੇ ਖੰਭੇ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਦਿੱਲੀ, ਰਾਜਸਥਾਨ ਅਤੇ ਹਿਮਾਚਲ ਤੋਂ ਲੱਖਾਂ ਲੋਕ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਦੋਆਬਾ, ਮਾਝਾ ਅਤੇ ਮਾਲਵੇ ਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਦੇ ਸਿੱਖ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਡਭਾਗ ਸਿੰਘ ਦੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਹਨ ਅਤੇ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਮੇਲੇ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਔਰਤਾਂ ਹੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।