ਨਾਗਰੀ ਲਿਪੀ
 ਨਾਗਰੀ ਲਿਪੀ ਦੇਵਨਾਗਰੀ, ਨੰਦੀਨਾਗਰੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਰੂਪਾਂ ਦੀ ਪੂਰਵਜ ਹੈ । ਨਾਗਰੀ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਲਿਖਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਦੇਵਨਾਗਰੀ ਲਿਪੀ ਦੇ ਸਮਾਨਾਰਥੀ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [5] [6] ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਹਜ਼ਾਰ ਸਾਲ ਈਸਵੀ ਦੌਰਾਨ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹੋਈ ਹੈ। [7] ਨਾਗਰੀ ਲਿਪੀ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਬ੍ਰਹਮੀ ਲਿਪੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹਨ। [6] ਨਾਗਰੀ ਲਿਪੀ 7ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਤੱਕ ਨਿਯਮਤ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਆਮ ਯੁੱਗ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹਜ਼ਾਰ ਸਾਲ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਵਨਾਗਰੀ ਅਤੇ ਨੰਦੀਨਾਗਰੀ ਲਿਪੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। [5] [8] ਨਿਰੁਕਤੀਨਾਗਰੀ ਇੱਕ ਵ੍ਰਿਧੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਨਗਰ ਤੋਂ ਆਈ ਹੈ। ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਸ਼ਹਿਰ। ਮੂਲਨਾਗਰੀ ਲਿਪੀ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਗੁਪਤ ਲਿਪੀ ਦੇ ਮੱਧ-ਪੂਰਬੀ ਰੂਪ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਈ (ਜਦੋਂ ਕਿ ਸ਼ਾਰਦਾ ਪੱਛਮੀ ਕਿਸਮ ਸੀ ਅਤੇ ਸਿੱਧਮ ਦੂਰ ਪੂਰਬੀ ਕਿਸਮ ਸੀ)। ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕਈ ਲਿਪੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੇਵਨਾਗਰੀ ਅਤੇ ਨੰਦੀਨਾਗਰੀ। ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਵਰਤੋਂ7ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਤਿੱਬਤੀ ਰਾਜਾ ਸੋਂਗਤਸੇਨ ਗੈਂਪੋ ਨੇ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ, ਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਤਿੱਬਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਲਿਪੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੇ ਰਾਜਦੂਤ ਟੋਂਮੀ ਸੰਬੋਟਾ ਨੂੰ ਵਰਣਮਾਲਾ ਅਤੇ ਲਿਖਣ ਦੇ ਢੰਗਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਭਾਰਤ ਭੇਜਿਆ। ਜੋ ਕਸ਼ਮੀਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਨਾਗਰੀ ਲਿਪੀ ਲੈ ਕੇ ਵਾਪਸ ਆਇਆ, ਜੋ ਚੌਵੀ ਤਿੱਬਤੀ ਧੁਨੀਆਂ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਛੇ ਸਥਾਨਕ ਧੁਨੀਆਂ ਲਈ ਨਵੇਂ ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਵੀਨਤਾ ਕਰਦੀ ਸੀ। [9] ਮਿਆਂਮਾਰ ਦੇ ਰਾਖਾਈਨ ਰਾਜ ਦੇ ਮ੍ਰੌਕ-ਯੂ (ਮਰੋਹੌਂਗ) ਦੇ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ 1972 ਵਿੱਚ ਨਾਗਰੀ ਲਿਪੀ ਦੇ ਦੋ ਉਦਾਹਰਣ ਰੱਖੇ ਗਏ ਸਨ। ਪੁਰਾਤੱਤਵ-ਵਿਗਿਆਨੀ ਆਂਗ ਥੌ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਚੰਦਰ ਜਾਂ ਚੰਦਰਾ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹਨ, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤੀ ਸ਼ਹਿਰ ਵੇਸਾਲੀ ਤੋਂ ਆਏ ਸਨ: [10]
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ
ਹਵਾਲੇ
|
||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
