ਪਟਨਾ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਪੇਂਟਿੰਗ

ਭਿਸਟੀ (ਪਾਣੀ ਵੇਚਣ ਵਾਲਾ)

ਪਟਨਾ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਪੇਂਟਿੰਗ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Patna School of Painting, ਜਾਂ ਪਟਨਾ ਕਲਾਮ ਵੀ) ਭਾਰਤੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ੈਲੀ ਹੈ ਜੋ 18ਵੀਂ ਅਤੇ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਬਿਹਾਰ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਸੀ।[1] ਪਟਨਾ ਕਲਾਮ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸੁਤੰਤਰ ਪੇਂਟਿੰਗ ਸਕੂਲ ਸੀ ਜੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਪਟਨਾ ਕਲਾਮ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ।[2] ਇਸ ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਮੁੱਖ ਕੇਂਦਰ ਪਟਨਾ, ਦਾਨਾਪੁਰ ਅਤੇ ਆਰਾ ਵਿੱਚ ਸਨ।

ਕਲਾ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ, ਮਿਲਡਰੇਡ ਆਰਚਰ ਨੇ ਪਟਨਾ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਪੇਂਟਿੰਗ ਬਾਰੇ ਕਿਹਾ ਕਿ: "ਇਹ ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਪੂਰਬੀ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਸੁਆਦ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਰੁਚੀਆਂ ਅਤੇ ਕਲਾਤਮਕ ਫੈਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਕੂਲ, ਦਰਅਸਲ, ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਯੂਰਪੀਅਨ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਆਪਸੀ ਤਾਲਮੇਲ ਦਾ ਸਾਰ ਹੈ।"

ਮੂਲ

ਇਹ ਪਟਨਾ ਦੇ ਬੈਰਿਸਟਰ ਅਤੇ ਕਲਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿਕਾਰ ਪੀ.ਸੀ. ਮਾਨੁਕ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਟਨਾ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ, ਇਸਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੰਗ੍ਰਹਿਆਂ 'ਤੇ ਪਹਿਲਾ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਖੋਜ ਲੇਖ ਲਿਖਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਚਿੱਤਰਕਾਰ, ਸ਼ਿਵ ਲਾਲ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਇਆ। ਇਸ ਰਚਨਾ ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਸੀ ਪਟਨਾ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਪੇਂਟਿੰਗ ਅਤੇ ਇਹ 1943 ਵਿੱਚ ਬਿਹਾਰ ਰਿਸਰਚ ਜਰਨਲ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਸੀ।[3]

ਪਟਨਾ ਕਲਾਮ ਮੁਗਲ ਪੇਂਟਿੰਗ ਅਤੇ ਕੰਪਨੀ ਸ਼ੈਲੀ ਕਲਾ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਹੀ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਜਹਾਂਗੀਰ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨਕਾਲ ਵਿੱਚ ਮੁਗਲ ਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਪਰਿਪੱਕ ਹੋਈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਮੁਗਲ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਦਾ ਸੁਨਹਿਰੀ ਯੁੱਗ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ,[4] ਪਰ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਅਤੇ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ, ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਨੂੰ ਕਲਾ ਅਤੇ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਮੁਕੱਦਮੇਬਾਜ਼ੀ ਅਤੇ ਨਫ਼ਰਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਪਨਾਹ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਪਰਵਾਸ ਕਰ ਗਏ। ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਅਤੇ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਨਵਾਬ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਥਾਨਕ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਹੇਠ ਮੁਰਸ਼ਿਦਾਬਾਦ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਨ।[1]

18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ, ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਨਵਾਬ ਦੇ ਪਤਨ ਅਤੇ ਮੁਰਸ਼ੀਦਾਬਾਦ ਦੇ ਪਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਾਰੀਗਰ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਅਗਲੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ, ਪਟਨਾ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲੱਗੇ। ਪਟਨਾ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਥਾਨਕ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਇੰਡੋਫਾਈਲ ਵਾਰਸਾਂ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਹੇਠ ਆਏ।

ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਖੇਡੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੋਲੀ, ਲਗਭਗ 1795 ਵਿੱਚ ਪਟਨਾ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਬਣਾਈ ਗਈ ਪੇਂਟਿੰਗ।

ਪਟਨਾ ਕਲਾਮ ਅੱਜ

ਪਟਨਾ ਕਲਾਮ ਦੇ ਕੁਝ ਮਸ਼ਹੂਰ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਸੇਵਕ ਰਾਮ, ਹੁਲਾਸ ਲਾਲ, ਸ਼ਿਵ ਲਾਲ, ਸ਼ਿਵ ਦਿਆਲ, ਮਹਾਦੇਓ ਲਾਲ ਅਤੇ ਈਸ਼ਵਰੀ ਪ੍ਰਸਾਦ ਵਰਮਾ ਸਨ।[1] ਇਸ ਵੇਲੇ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬਿਹਾਰ ਵਿੱਚ ਪਟਨਾ ਕਲਾਮ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦੇ ਸਿਰਫ਼ ਤਿੰਨ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਮੌਜੂਦ ਹਨ, ਇੱਕ ਪਟਨਾ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਖੁਦਾ ਬਖਸ਼ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ, ਪਟਨਾ ਅਤੇ ਪਟਨਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਐਂਡ ਕਰਾਫਟਸ ਵਿੱਚ। ਪਟਨਾ ਕਲਾਮ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਹੀ ਵਧਿਆ-ਫੁੱਲਿਆ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਸਦੇ ਪੱਛਮੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਮੌਜੂਦ ਸਨ।[5]

ਗੈਲਰੀ

ਹਵਾਲੇ

  1. 1.0 1.1 1.2 "Call to reinvent Patna Kalam paintings". Times Of India. Retrieved Feb 17, 2019.
  2. "Patna Kalam comes alive in 30-minute documentary". www.telegraphindia.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 25 December 2018. Retrieved 2018-12-25.
  3. Rekha, Neel (2011). "The Patna School of Painting: A Brief History (1760–1880)". Proceedings of the Indian History Congress. 72 (1). Indian History Congress: 997–1007. JSTOR 44146791.
  4. "Patna Kalam Paintings an Introduction". Archived from the original on 15 May 2019.
  5. "A centre of excellence for arts & crafts". Times Of India. Retrieved Mar 23, 2022.
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya