ਬਾਗੇਸਵਰ

ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ बागेश्वर
ਸ਼ਹਿਰ
2006 ਵਿਚ ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ
ਦੇਸ਼	ਭਾਰਤ
ਸੂਬਾ	ਉੱਤਰਾਖੰਡ
ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ	ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ
ਸਰਕਾਰ
• ਕਿਸਮ	ਮੁਨਿਸਿਪਲ ਕਾਉਂਸਿਲ
• ਬਾਡੀ	ਨਗਰ ਪਾਲਿਕਾ ਪਰਿਸ਼ਦ ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ
• ਮੇਅਰ	ਗੀਤ ਰਾਵਲ (ਕਾਂਗਰਸ)
ਖੇਤਰ
• ਕੁੱਲ	5.50 km2 (2.12 sq mi)
ਉੱਚਾਈ	1,004 m (3,294 ft)
ਆਬਾਦੀ  (2011)
• ਕੁੱਲ	9,079
• ਘਣਤਾ	1,700/km2 (4,300/sq mi)
ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ
• ਸਰਕਾਰੀ	ਹਿੰਦੀ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ
• ਸਥਾਨਕ	ਕੁਮਾਊਂਨੀ
ਸਮਾਂ ਖੇਤਰ	ਯੂਟੀਸੀ+5:30 (IST)
ਪਿੰਨ ਕੋਡ	263642[1]
ਵਾਹਨ ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ	UK-02
ਵੈੱਬਸਾਈਟ	bageshwar.nic.in

ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ ਉਤਰਾਖੰਡ ਸੂਬੇ ਵਿਚ ਸਰਉ ਅਤੇ ਗੋਮਤੀ ਨਦੀ ਦੇ ਸੰਗਮ ਤੇ ਸਥਿਤ ਇਕ ਤੀਰਥ ਕੇਂਦਰ ਹੈ। ਇਹ ਬਾਗੇਸ਼੍ਵਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕੀ ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਨਾਥ ਦਾ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮੰਦਿਰ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ "ਬਾਘਨਾਥ" ਜਾਂ "ਬਾਗਨਾਥ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਕਰ ਸੰਕ੍ਰਾਂਤੀ 'ਤੇ ਇੱਥੇ ਕੁਮਾਊਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਮੇਲਾ ਲਗਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਭਾਰਤ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ 470 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਅਤੇ ਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦੇਹਰਾਦੂਨ ਤੋਂ 532 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਸਥਿਤ ਹੈ।

ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਬਾਗ਼ਨਾਥ ਮੰਦਿਰ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਸ਼ਿਵ ਪੁਰਾਣ ਦੇ ਮਾਨਸਕੰਦ ਵਿਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਇਹ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮੰਦਰ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਚੰਦੇਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਉਸਾਰੇ ਗਏ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਸ਼ਿਵਾ ਦੇ ਹਿੰਦੂ ਦੇਵਤੇ ਦਾ ਨੌਕਰ ਸੀ। ਇਕ ਹੋਰ ਹਿੰਦੂ ਲਿਜੈਕਟ ਅਨੁਸਾਰ, ਰਿਸ਼ੀ ਮਾਰਕੰਡੈਏ ਨੇ ਇੱਥੇ ਸ਼ਿਵਾ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਤਪੱਸਿਆ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਇਕ ਟਾਈਗਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਐਥੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ।^[2][3] ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਬਾਗਨਾਥ ਦਾ ਮੰਦਿਰ 1602 ਵਿੱਚ ਲਕਸ਼ਮੀ ਚੰਦ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।^[4]

ਬੰਗੇਸ਼ਵਰ 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਅੱਠ-ਦਸ ਘਰਾਂ ਦਾ ਛੋਟਾ ਟਾਊਨਸ਼ਿਪ ਸੀ। ਮੁੱਖ ਬੰਦੋਬਸਤ ਮੰਦਿਰ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸਾਰੂ ਨਦੀ ਦੇ ਪਾਰ ਦੁਗ ਬਾਜ਼ਾਰ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਡਾਕ ਬੰਗਲੇ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦਾ ਵੇਰਵਾ ਵੀ ਹੈ। 1860 ਦੇ ਆਸਪਾਸ, ਇਕ ਪੂਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਲਗਭਗ 200-300 ਦੁਕਾਨਾਂ ਅਤੇ ਘਰ ਸਨ। 1860 ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਤਕ, ਇਹ ਇਕ ਮੁਕੰਮਲ ਸ਼ਹਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿੱਥੇ 200-300 ਦੁਕਾਨਾਂ ਅਤੇ ਘਰ ਸਨ। ਐਂਟਿਨਸਨ ਦੇ ਹਿਮਾਲਿਆ ਗਜ਼ਟੀਅਰ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਥਾਂ ਦੀ ਸਥਾਈ ਆਬਾਦੀ ਸਾਲ 1886 ਵਿੱਚ 500 ਦਰਜ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।^[5] ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, 1905 ਵਿਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਨੇ ਟਨਕਪੁਰ-ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ ਰੇਲਵੇ ਲਾਈਨ ਦਾ ਸਰਵੇ ਕੀਤਾ, ਜਿਸਦਾ ਪ੍ਰਮਾਣ ਅਜੇ ਵੀ ਕਿਤੇ ਵੀ ਖਿੰਡੇ ਹੋਏ।^[6]

1921 ਦੇ ਉੱਤਰਾਯਣੀ ਮੇਲੇ ਦੇ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਕੁਮਾਊਂ ਕੇਸਰੀ ਬਦੜੀ ਦੱਤ ਪਾਂਡੇ, ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਪਾਂਟ, ਸ਼ਿਆਮ ਲਾਲ ਸ਼ਾਹ, ਵਿਕਟਰ ਮੋਹਨ ਜੋਸ਼ੀ, ਰਾਮ ਲਾਲ ਸ਼ਾਹ, ਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਮਹਿਤਾ, ਈਸ਼ਵਰੀ ਲਾਲ ਸਾਹ ਆਦਿ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਸੈਂਕੜੇ ਅੰਦੋਲਨਕਾਰੀਆਂ ਨੇ "ਕੁਲੀ ਬੇਗਾਰ" ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਇੱਕ ਵਿਰੋਧ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਸੀ।^[7] ਪਹਾੜੀ ਖੇਤਰ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਦੇ ਇਸ ਅੰਦੋਲਨ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ, ਮਹਾਤਮਾ ਗਾਂਧੀ ਵੀ 1929 ਵਿਚ ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਆਏ ਸਨ।^[8]

1947 ਵਿਚ ਭਾਰਤ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਨਾਮ ਬਾਗ਼ਾਣਥ ਮੰਦਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਮਾਰਕੀਟ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਲੱਗਦੇ ਖੇਤਰ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। 1948 ਵਿਚ, ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ ਗ੍ਰਾਮ ਸਭਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਮਾਰਕੀਟ ਦੇ ਨੇੜੇ 9 ਪਿੰਡਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੀਤੀ ਗਈ।^[9] 1952 ਵਿਚ ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਨੂੰ ਟਾਊਨ ਏਰੀਆ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ 1952 ਤੋਂ 1955 ਤੱਕ ਟਾਊਨ ਏਰੀਆ ਸੀ। 1955 ਵਿਚ ਇਸ ਨੂੰ ਇਕ ਅਧਿਸੂਚਿਤ ਖੇਤਰ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।^[9] 1957 ਵਿਚ, ਈਸ਼ਵਰੀ ਲਾਲ ਸਾਹਾ ਖੇਤਰ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣੇ। ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਨਗਰਪਾਲਿਕਾ 1968 ਵਿਚ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ. ਉਸ ਸਮੇਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਲਗਭਗ ਤਿੰਨ ਹਜ਼ਾਰ ਸੀ।^[9]

ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਉਤਰਾਖੰਡ ਸੂਬੇ ਦੇ ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਜਿਲ੍ਹੇ ਵਿਚ 29.49 ° N 79.45 ° E ਸਥਿਤ ਹੈ।^[10] ਇਹ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਦੇ 470 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਅਤੇ ਦੇਹਰਾਦੂਨ ਦੇ 502 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੱਖਣ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਕੁਮਾਊਂ ਡਵੀਜ਼ਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ,^[11] ਅਤੇ ਇਹ ਕੁਮਾਊਂ ਦੇ ਹੈੱਡਕੁਆਰਟਰ ਨੈਨਿਟਲ ਤੋਂ 153 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਔਸਤ ਉਚਾਈ ਸਮੁੰਦਰ ਤਲ ਤੋਂ 1,004 ਮੀਟਰ (3294 ਫੁੱਟ) ਹੈ। ਬਾਗਸ਼ਵਰ ਨਗਰ ਸਰੂ ਅਤੇ ਗੋਮਤੀ ਨਦੀਆਂ ਦੇ ਸੰਗਮ ਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ।^[12] ਇਹ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਨਿਲੇਸ਼ਵਰ, ਭਈਲੇਸ਼ਵਰ ਪਹਾੜ ਦੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲ, ਸੂਰਯਕੁੰਡ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਅਤੇ ਅਗਨੀਕਿਕੰਦ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਸਥਿਤ ਹੈ।

ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ ਵਿਚ ਸਾਲ ਦਾ ਔਸਤ ਤਾਪਮਾਨ 20.4 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ (68.8 ਡਿਗਰੀ ਫਾਰਨਹਾਈਟ) ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਗਰਮ ਮਹੀਨਾ ਜੂਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਔਸਤਨ ਤਾਪਮਾਨ 27.3 ਡਿਗਰੀ ਸੈਂਟੀਗਰੇਡ (81.2 ਡਿਗਰੀ ਫਾਰਨਹਾਈਟ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਠੰਢਾ ਮਹੀਨਾ ਜਨਵਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਔਸਤ ਤਾਪਮਾਨ 11 ਡਿਗਰੀ ਸੈਂਟੀਗਰੇਡ (51.8 ਡਿਗਰੀ ਫਾਰਨਹਾਈਟ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਵਿੱਚ ਸਾਲ ਲਈ ਔਸਤਨ 48.1 "(1221.7 ਮਿਲੀਮੀਟਰ) ਵਰਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੀਂਹ ਵਾਲਾ ਮਹੀਨਾ 13.0 "(330.2 ਮਿਲੀਮੀਟਰ) ਵਰਖਾ ਨਾਲ ਜੁਲਾਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਮਹੀਨਾ ਨਵੰਬਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇਹ 0.2" (5.1 ਮਿਲੀਮੀਟਰ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਥੇ ਔਸਤਨ 63.6 ਦਿਨ ਮੀਂਹ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਅਗਸਤ ਵਿਚ 15.3 ਦਿਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੀਂਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਵੰਬਰ ਵਿਚ 0.8 ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਮੀਂਹ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।

ਭਾਰਤ ਦੀ 2011 ਦੀ ਜਨਗਣਨਾ ਅਨੁਸਾਰ, ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਆਬਾਦੀ 9,079 ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ 4,711 ਪੁਰਸ਼ ਅਤੇ 4,368 ਔਰਤਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਅਬਾਦੀ ਲਗਭਗ 55% ਹੈ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 45% ਹੈ। ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ ਦਾ ਲਿੰਗ ਅਨੁਪਾਤ 1090 ਔਰਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀ 1000 ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਹਨ,^[15] ਜੋ 940 ਔਰਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀ 1000 ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਔਸਤ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ।^[16] ਲਿੰਗ ਅਨੁਪਾਤ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹਿਰ ਉਤਰਾਖੰਡ ਵਿੱਚ ਚੌਥੇ ਨੰਬਰ 'ਤੇ ਹੈ।^[17] ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਔਸਤ ਸਾਖਰਤਾ ਦਰ 80% ਹੈ, ਜੋ ਕੌਮੀ ਔਸਤ 72.1% ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ; 84% ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ 76% ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।^[14] 11% ਆਬਾਦੀ 6 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਘੱਟ ਹੈ।^[14] 2,219 ਲੋਕ ਅਨੁਸੂਚਿਤ ਜਾਤੀ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਜਦਕਿ ਅਨੁਸੂਚਿਤ ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ 1,085 ਹੈ।^[14] 2001 ਦੇ ਜਨਗਣਨਾ ਅਨੁਸਾਰ ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਆਬਾਦੀ 7803 ਸੀ,^[18] ਅਤੇ 1991 ਦੀ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਅਨੁਸਾਰ 5,772 ਸੀ।^[19]

ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ ਵਿਚੋਂ, 2,771 ਲੋਕ ਕੰਮ ਜਾਂ ਬਿਜਨਸ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰੁਝੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ 2,236 ਪੁਰਸ਼ ਸਨ ਜਦਕਿ 535 ਔਰਤਾਂ ਸਨ। ਕੁੱਲ 2771 ਵਰਕਿੰਗ ਆਬਾਦੀ ਵਿਚੋਂ 78.06% ਮੁੱਖ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਕੁੱਲ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦਾ 21.94% ਸੀਮਾਂਤ ਵਰਕ ਵਿਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।^[20] ਕੁੱਲ ਜਨਸੰਖਿਆ ਦਾ 93.34% ਹਿੰਦੁਸ ਹੈ, ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਵਿਚ ਬਹੁਮਤ ਦਾ ਧਰਮ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।^[21] ਹੋਰ ਧਰਮਾਂ ਵਿਚ ਇਸਲਾਮ (5.93%), ਸਿੱਖ ਧਰਮ (0.25%), ਈਸਾਈ ਧਰਮ (0.26%), ਬੁੱਧ ਧਰਮ (0.01%) ਅਤੇ ਜੈਨ ਧਰਮ (0.02%) ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।^[21] ਕੁਮਾਓਨੀ ਬਹੁਮਤ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ^[22] ਰਾਜ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਹਨ. ਗੜ੍ਹਵਾਲੀ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਪੰਤਨਗਰ ਹਵਾਈ ਅੱਡਾ, ਜੋ ਕਿ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ 180 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਪੂਰੇ ਕੁਮਾਅਨ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇਕਮਾਤਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹਵਾਈ ਅੱਡਾ ਹੈ। ਸਰਕਾਰ ਪਿਥੌਰਾਗੜ੍ਹ ਵਿਚ ਨੈਨੀ ਸੈਨੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਜੋ ਇਕ ਵਾਰ ਵਿਕਸਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਨਜ਼ਦੀਕ ਹੋਵੇਗਾ। ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਸਥਿਤ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ, ਨੇੜੇ ਦਾ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡਾ ਹੈ।

ਕਾਠਗੋਦਮ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਨੇੜੇ ਦਾ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਹੈ। ਕਾਠਗੋਡਾਮ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਰੇਲਵੇ ਦੀ ਬ੍ਰਾਡ ਗੇਜ ਲਾਈਨ ਦਾ ਆਖਰੀ ਸਟੇਸ਼ਨ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਕੁਮਾਊਂ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ ਅਤੇ ਹਾਵੜਾ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ। ਤਾਨਾਕਪੁਰ ਦੇ ਨਾਲ ਬਗੇਸ਼ਵਰ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਰੇਲਵੇ ਲਾਈਨ ਖੇਤਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮੰਗ ਹੈ। ਤਨਾਕਪੁਰ-ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ ਰੇਲ ਲਿੰਕ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਦੁਆਰਾ 1902 ਵਿਚ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ.ਪਰ ਰੇਲ ਮਾਰਕਿਟ ਦੀ ਵਪਾਰਕ ਵਿਵਹਾਰਤਾ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇ ਕੇ 2016 ਵਿਚ ਰੇਲਵੇ ਮੰਤਰਾਲੇ ਨੇ ਇਹ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਕ ਹੋਰ ਰੇਲਵੇ ਲਾਈਨ ਬਾਰੇ ਵੀ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਗਰੁੜ ਰਾਹੀਂ ਬਾਗੇਸ਼ਵਰ ਨੂੰ ਚੌਖੁਟਿਯਾ ਨਾਲ ਜੋੜਨਗੇ।